Zgrada Zakonodavstva Manitobe

Zgrada Zakonodavstva Manitobe
Zgrada Zakonodavstva Manitobe Zgrada Zakonodavstva Manitobe
Informacije
Lokacija	Vinipeg, Manitoba
Status	Nacionalna i istorijska znamenitost Kanade
Sagrađena	1913—1920.
Otvaranje	15. jul 1920.
Visina
Visina	74 m
Broj spratova	3
Površina	23.225 m²
Kompanije
Arhitekta	Frenk Vortington Simon i Henri Bodington III

Zgrada Zakonodavstva Manitobe proglašena za jednu od deset arhitektonskih „ikona” Manitobe, smeštena je u centralnom jezgru Vinipega, glavnom gradu pokrajine Manitoba, Kanada. U njoj je sedište najviše zakonodavne vlasti u pokrajini - Zakonodavna skupština Manitobe. Prvobitni nazviv zgrade bio je Parlament Manitobe, a danas je njen naziv Zgrada Zakonodavstva Manitobe. Ovu impozantnu građevinu, završenu 1920. godine, u neoklasičnom stilu, visoku 74 metara, projektovali su i izgradili Frenk Vortington Simon (Frank Worthington Simon 1862-1933) i Henri Bodington III (Henry Boddington III), zajedno sa drugim graditeljima i mnogobrojnim zanatlijama. Zgrada je poznata i po „Zlatnom dečaku” (engl. Golden Boy), bronzanoj statui obloženoj zlatom, u stilu rimskog boga Merkura, ili grčkog boga Hermesa, postavljenoj na na vrhu kupole (najvišeg dela građevine).

Zgrada Zakonodavstva Manitobe, svakodnevno je otvoren tokom svih dana u godini (uključujući i subotu i nedelju) za individualne službene i neslužbene posete građana Manitobe ili obilaske mnogobrojnih turista u pratnji vodiča.

Zgradi Zakonodavstva Manitobe, dva puta je dodeljano posebno priznanje, „Konzervatorska nagrada”, 2003. za najočuvaniju zgradu u Vinipegu i restauraciju skulpture Zlatnog dečaka, i 2008. dodatna nagrada.

Istorijat

Druga Zakonodavna zgrada, sa trećom i sadašnjom zgradom u izgradnji iza nje (maj 1917).

Ova, treća zgrada po redu, koju danas koristiti Zakonodavne skupštine Manitobe, nastala je na temenjima druge po redu građevine u kojoj je bilo smešteno najviše zakonodavno telo u pokrajini Manitoba, od 1884. Prva zgrada Parlamenta nalazila se u jednoj od zgrada sa u glavnoj ulici Vinipega, MekDermot aveniji, sve do njenog uništenja u požaru 1873. godine. Potom je Parlament bio u privremenom objekatu do 1884. godine, kada je useljen u drugu zgradu (na slici levo) severno od Vladinog doma. Zgrada je srušena 1920. godine.

Izgradnji treće zgrade Parlamenta prethodilo je objavljivanja, od strane vlade Manitobe, arhitektonskog konkursa 1911. godine. Na konkurssu su mogli da učestvuju arhitekti iz svih delova Britanske imperije. Za najuspešniji projekat i najlepši dizajn, nove Zakonodavne zgrade Manitobe ponuđena je novčana nagrada u iznosu od 10.000 $. Komisija je nakon pregleda 67 podnesaka, kao najbolji izabrala projekt arhitekte Frenka Vortington Simona, bivšeg studenta na Školi lepih umetnosti i Henrija Bodingtona III, iz 1912.

Izgradnja je počela kopanjem temelja 1913. godine. Do izbijanja Prvog svetskog rata 1914. godine, izgrađeni su temelji i započeto je oblikovanje zidova, koje je zbog nedostatak materijala, radne snage i sredstava odložilo dalju izgradnje i nakon završetka rata, sve do 1919. godine.

Svečano otvaranje zgrade na 50. godišnjicu pokrajine, obavio je 15. jula 1920. godine, Ser Džemsa Ajkinsa, tada potpukovnik i guverner Manitobe.

Položaj i prostranstvo

Zgrada Zakonodavstva nalazi se u južnom delu centralnog jezgra Vinnipega, u veličanstveno uređenom parku površine 12 hektara, u čijem jugoistočnom delu se nalazi Vladin dom, prebivalište poručnika-guvernera, Manitobe. Sa južne strane ovaj administrativni kompleks zgrada sa parkovskim površnama graniči sa rakom Asinibojn (jednim od pravaca koji su koristili prvi trgovci krzna i istraživači Manitobe), dok ostala tri granice čine; na severu ulica Osborn, na zapadu, Brodvej i na istoku ulica Kenedi.

Zgrada je sa svih strana okružena lepim parkom i veličanstvenim spomenicima iz prošlosti Manitobe.

Opis građevine

Zgrada je arhitektonsko delo koje bi Manitoba danas teško mogla da reprodukuje, zbog nedostaka specifičnih zidara i zanatlija i velikih troškova gradnje. Ova trospratna zgrada koja je u osnovi u obliku latiničnog slova N, površine je 23.225 kvadratnih metara. Najviši deo zgrade od nivoa tla je kupole visoka 74 m.

Spoljni zidovi građevine i veliki deo unutrašnjosti izgrašen je od tindal stene, iz kammenolama u selu Garson, koji se nalazi na oko 45 kilometara severoistočno od Vinipeg. Ova vrsta građevinskog materijala poznata je po vrhunskom kvalitetu i zastupljena je u mnogim reprezentativnim objekatim izgrađenim tokom 20. veka u Manitobi, Severnoj Americi i šire. Spektakularno išaran fosilnim ostacima stvorenja koja su živeli pre više miliona godina u polu-tropskom moru, Tindal kamen koji ima topao i lep izgled spada u grupu građevinskog materijala prelepog dizajna, dodatno je na građevini oplemenjen mnogim alegorijskim umetničkim delima koja veličaju mudrost, pravdu i hrabrost. Dok skulptura „Zlatnog dečaka” u bronzi, optočena zlatom na vrhu kupole simbolizuje večnu mladost i napredak Manitobe.

Spoljašnji izgled

Na krovu čeonog dela zgrade, visoko iznad šest stubova glavnog ulaza, nalaze se prigrljene kamene figure koje simbolizuju idealne odnose svih nacija u Kanadi. U centru je ženska figura sa zracima sunca iza nje, koja predstavlja Manitobu. Levo i desno od centralne figure „Manitobe” su dve figure muškarca i žene natovarenih proizvodima zemljišta (pšenicom i voćem).

Na istočnoj strani fasade je, nautički točak koji predstavlja Atlantski okean. Na zapadnoj strani, Neptun u ruci drži trozubac koji predstavlja Pacifik. Na vrhu krova na njegova oba kraja su dve sfinge.

U istočnoj uglu fasade je figura indolentn og čovek, u polu klečećem položaju, koja predstavlja duh napretka, i priziva nezainteresovane da dođu u obećanu zemlju. Još jedna figura je boginja „Evropa” koja vodi bika, i simbolizuje evropsko nasleđe i imigraciju Kanade. Sa njene desne strane su evropski imigranti, čovek, žena i dete, koji simbolizuju život porodica doseljenika u novoj zemlji.

U zapadnom uglu su dve upletene ženske figure koje predstavljaju dve reke Red River i Asiniboin River. Pored njih je mišićava muška figura sa grupom moćnih konja i primitivnim plugom - orača zemlje.

Grupa od četiri zadivljujuće figure, koje se nalaze na sva četiri ugla tornja koji čini bazu kupole zgrade, predstavljaju poljoprivredu, umetnost, industriju i nauku. Dok grupa figura u istočnom i zapadnom delu na respektivan način predstavlja rat i mir.

Na istočnom i zapadnoj fasadi su brojne predstavlje rata i mir. Na istočnoj strani, je prikaz oružja i rata, dve muške figure, jedna je domorodački ratnik sa orlom na glavi, a druga rimski vojnik. Dok su na zapadnoj strani su po dva ženske figure simboli mira. Svaki par čuva kovčeg, koji navodno predstavlja „Kovčeg jedinstva” koji se pominje u drevnim jevrejskim tekstovima.

Unutrašnji izgled

Centralni deo unutrašnjosti zgrade krasi veličanstveneno predvorje sa velikim stepeništem, od 39 stepenika podeljenih u tri dela po 13 stepenika. Stepenište je izgrađeno od braon mermera, koji je korišćen i u mnogim najboljim zgradama od mermera u svetu. Na obe strane u osnovi stepeništa, na posebnim postamentima u prirodnoj veličini, postavljene su dve statue Severnoameričkog bizona, koje simbolizuju stada bizona koje su nekada hodala prerijom. Statue su delo Žorža Gardeta iz Pariza, tvorca statue Zlatnog dečaka. Bronzane statue bizona izlivene su u Njujorku, i svaka teži po 2.268 kilogram.

Zanimljiva priča prati postavljanje statua bizona. U njoj se navodi, da je u cilju smanjenja rizika od grebanja izuzetno lepog mermernog pod zgrade tokom unošenjem i montaže ovih ogromnih skulptura, ceo glavni sprat zgrade bio poplavljen vodom, a zatim je voda ostavljena da se dobro zaledi. Oba statue bizon su potom stavljene na ogromne ploče leda izrezanog iz reke Asinibojn, i na njima su klizajući po zaleđenom podu unete u zgradu. Da li je ovo priča istina nikada se neće znati. Međutim legende je ostala sačuvana kao deo istorije ovog objekta.

Na ogradama oko drugog sprata balkona, nalaze se lampe koje se vertikalno uzdižu iz balustra. Ispod ograde, ploče od klesanog kamena podsećaju na Savez mornara.

Na trećem spratu okrenutom ka velikom stepeništu nalaze se u dva reda po dva para, replika karijatida koje se mogu videti na verandama u Atini, Grčka. Originali figura koje potiču iz 408. godine pre Hrista nalaze se na trećem spratu. One su oblikovane od strane braće Picirili iz Njujorka, na osnovu modela koje je pripremio Albert Hodge iz ​​Londona, Engleska.

Predvorje zgrade sa centralnim stepeništem, statuama bizona i jedan od hodnika na prvom spratu.

Statua Zlatnog dečaka

Statua „Zlatnog dečaka”, visoka je 5,25 metara, verovatno je jedan od najpoznatiji simbola pokrajine Manitoba, i nalazi se na vrku kupole ove impozantne građevine.

Dečak je trkač i poslanik u grčkoj mitologiji. On nosi snop zlatnog zrna u levoj ruci, dok u desnoj rucu drži visoko uzdignutu baklju, pozivajući mlade da sa njim uđe u trku. Vrh njegove baklje je na 77 metara iznad zemlje, i pre novoizgrađenih visokih objekata, koji danas oblikuju centralno jezgro Vinnipega, on je bio najviša tačka u gradu.

Statuu je oblikovao skulptor Žorž Gardet iz Pariza, a izlivena je 1918. godine u Barbidijenovoj livnici u Francuskoj. Livnica je delimično uništene u bombardovanju tokom Prvog svetskog rata, ali je sticajem okolnosti „Zlatni dečak” ostao neoštećena. Iz Francuske statua je dopremljena francuskim brodom koji je prevozio pšenicu. Pre nego što je brod krenuo na put na njemu su prevžene trupe vojnika, tako da je na ovom brodu Zlatni dečak, putujući mnogo milja, stalno bio u opasnosti. Kada je rat završen, brod je stigao u Halifaks, luku na obali Atlantika, na jugoistoku Kanade, odakle je potom poslata u Vinnipeg, gde je konačno postavljen na vrh kupole zgrade Zakonodavstva Manitobe.

Zlatni dečak kao simbol pokrajine Manitoba nalazi na na vrhu njene zgrade Zakonodavstva od zvaničnog otvaranja 1920. godiner (izuzev nekoliko meseci tokom 2002. godine, kada su radnici spustili Zlatnog dečaka sa kupole radi popravke i adaptacije).

Staua „Zlatnog dečaka” i kupola visoka 74 m na kojoj je on postavljen

Rotonda

Predvorje zgrade Zakonodavstva čini veliko stepenište preko koga se formalno pristupa njenom unutrašnjem delu. U njemu se od poda do oboda koji okružuje osnovu kupole (rotondu) uzdižu četiri para korintskih stubova. Pod ispod rotonde kupole izrađen od je Tenesi mermera i graniči sa crnim Vermont i zelenim antičkim mermerom. Pod je dizajniran po modifikovanom grčkom ključu i simbolizuje večnu potragu za znanjem. Grečki oblici, i drugi simboli večnosti, kao što su talasi, kružni motivi itd, uočavaju se i širom enterijera i eksterijera zgrade.

U unutrašnjostu zgrade sve je u znaku broj 13, što se vidi i po broju sijalica u klasičnim rimskim svetiljkama koje dodatno osvetljavaju rotondu. Neki veruju da ovaj broj simbolizuje sreću kod drevnih Egipćana. Drugi da broj ima simboličan značaj i da je povezan sa masonima, čiji su članovi bili, nema sumnje, uključeni u projektovanje i izgradnju zgrade zakonodavstva. Dok treći veruju da je je broj 13 povezan sa starim Rimljanima koji su ga povezivali sa lošom srećom i njegovim poštovanjem smatrali su da mogu da izbegnu sopstvenu kletvu. Većina stručnjaka ipak smatra da se radi o intrigantnoj, ali nerešivoj misteriji broja 13.

Ispred glavnog ulaza u zakonodavnu komoru jednom od zidova je mural koji prikazuje kanadske vojsku i njen boravak u Francuskoj za vreme Prvog svetskog rata. Mural je naslikao Frenk Brangvin iz Londona, jedan od najboljih muralisti Evrope, i na njemu prikazao; pokolj i tragične žrtve rata, sa svetlim cvetovima u prvom planu, kojima je najavljivao dolazak mira.

Predvorje zgrade Zakonodavstva sa rotondom

Prostorija za prijeme poručnika-guvernera

U istočnom krilu zgrade smeštena je prostorija za prijeme poručnik guvernera. Ovaj lepo uređeni prostor, poručnik guverner koristi u posebnim prilikama, tokom državnih poseta stranih zvaničnika. Javnosti je u ovu prostoriju zabranjen ulazak. Tokom takvih događaja, sa obe strane ulaznih vrata postavlja se Kanadska kraljevska konjička policija, a vojni saradnici pomažu guverneru oko obavljanja službenih dužnosti.

Prostorija je obložena crnim američkim orahom sa umetnutom ebanovinom, i ručno rezbarenim ukrasima oko plafona i duž četiri ugaone stuba. Sa plafona visi francuski pozlaćeni luster. Na podu je tepih posebno ručno tkan u Donegalu, Irska. Suprotno jedan od drugog na severom i južnom zidu su dva velika ogledala u pozlaćenim ramovima. Osim fotelje za Princa od Velsa, koja je rezervisan za posetu kraljevske porodice i na naslonu nosi Princ od Velsa, nameštaj je posebno dizajniran za ovu prijemnu prostoriju i ručno izrađen od mahagonija.

Direktno iznad mest za guvernera su figure dva muškarca ratnika. Prostorija je široka, u oba smera, po 7,3 metara.

Sala Zakonodavne skupštine

Sala Zakonodavnog parlamenta

Sala zakonodavnog parlamenta Manitoba je jedinstven među pokrajinskim zakonodavni salama, jer su joj klupe za članove, grupisane u obliku potkovice. Stolica za predsednika zakonodavnog tela je na južnom zidu ispod galeriji za novinare. Sve debate se prenose preko ozvučenja, a predsedavajući sprovodi protokolom predviđene procedure i odgovoran je za održavanja reda i pristojnosti. Kada parlament zaseda, svaki dan počinje u skladu sa procedurama koje vode poreklo još iz ranog perioda parlamentarne vladavine.

Originalni stolovi i stolice u parlamentrnoj sali su izrađene od orahovine sa umetnutim delovima od abonosa. Nameštaj je raspoređeni u tri nivoa koji se spušta i uklapa u centralni deo sale. Svaki sto opremljen je mikrofonom koji je povezan sa razglasom i mašinom za snimanje debata, koja je namenjen za objavljivanja izveštaja sa debata i drugih zasedanja u parlamentu. U vreme za postavljanje pitanja, prevodioci obezbeđuju simultani prevod sa francuskog na engleski. Komora je takođe opremljena za video i internet prenose i postavljanje pitanja, kao što su ona u vreme rasprave o budžetu.

Svečana sala za prijeme gostiju i govornika

Veliki i elegantno ukrašen salON za prijem gostiju rezervisana je za zvanične funkcionere i njihove goste. Salon se naziva i „soba lustera”, jer tri lepe češka mesingana lusteri vise sa plafona u ovoj prostoriji.

Salon je namenjen za zvanične manifestacije koje uključuju i prijem poručnika-guvernera, premijera, predsednika predstavničkog doma, i njihove supružnike.

Uz spoljni zid salona, su dve staklene vitrine sa pet toma knjiga, u kojima su navedena imana pripadnika kanadskih oružanih snaga i trgovačkih mornarice koji su poginuli u Nilskoj ekspediciji, Južnoafričkom ratu, Prvom i Drugom svetskom ratu i Korejskom rata. Knjige su replike originalnih knjiga sećanja koje se čuvaju u „Kuli mira” (Peace Tower) u Otavi. Jedna stranica iz ovih knjige otvara se svaki dan kako bi se obezbedilo njenim čitanjem obezbedilo trajno sećanje na imena mrtvih u glavama živih.