Zoran Gajić (pevač)
| Zoran Gajić Grozdinac | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 25. maj 1942. |
| Mesto rođenja | Kragujevac |
| Datum smrti | 1997. (54/55 god.) |
| Mesto smrti | Beograd |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1972—1997 |
| Žanr | folk |
Zoran Gajić Grozdinac (Kragujevac, 25. maj 1942 — Beograd, 1997) je bio srpski pevač narodne muzike.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Zoran Gajić bio je u mladosti prek i voleo je tuče. Zbog toga je bio i u domu za maloletnike. Nadimak Grozdinac, dao je sam sebi iz poštovanja prema majci.
Kao pevač bio je nežan i osećajan, sa mekim glasom. Bio je nežan, osećajan pevač sa mekim glasom koji su mnogi poredili sa glasom Predraga Gojkovića Cuneta. Danas mnogi pevači pevaju pesme koje je on prvi otpevao i misle da je reč o izvornim pesmama, ali to je priča o nepoštovanju intelektualnog rada kojeg ima na estradi.
Njegova slava došla je iznenada 1972. godine, kada je objavljen njegov singl sa duplom A stranom: „U Novom Sadu, ej” i „Rastao sam pored Dunava”. Muziku i tekst napisao je Kruševljanin Dragan Toković, koji ga je na snimanju pratio sa svojim tamburaškim orkestrom.
Malo je poznato da je pesmu "Šumadija", koju je proslavio Miroslav Ilić, prvi snimio Gajić 1979.
Najpoznatije pesme[uredi | uredi izvor]
Najpoznatije pesme Zorana Gajića su[1]:
- „U Novom Sadu, ej”
- „Rastao sam pored Dunava”
- „Nisam te se nagledao”
Festivali[uredi | uredi izvor]
- 1974. Hit parada, Beograd - Plovi lađa, plovi lađa
- 1974. Ilidža - Moja tambura
- 1975. Jugoslovenski festival Pariz - Mesečino, mesečino
- 1975. Beogradski sabor - Oj, ti plava reko
- 1976. Beogradski sabor - Sviraj tamburašu
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Miloradović Mića (2004). Nenaručene priče. Kragujevac: Narodna biblioteka „Vuk Karadžić”.