Indeks zauzetosti parcele

Indeks ili stepen zauzetosti parcele jeste urbanistički pokazatelj koji se koristi u urbanizmu, arhitekturi i građevinarstvu. To je odnos gabarita horizontalne projekcije izgrađene ili planirane građevine i ukupne površine građevinske parcele, izražen u procentima

Najveći mogući indeks zauzetosti parcele je 100%, kada je cela građevinska parcela pod građevinom. Vrednosti preko 100% nisu moguće.

Primena

U srpskom zakonodavstvu indeks zauzetosti se obično daje u vidu granične vrednosti za određeni urbanističku celinu, urbanistički blok ili građevinsku parcelu. Najčešće se daje najveća dozvoljena vrednost indeksa, a ponekad i najmanja. Najveći dozvoljeni indeks zauzetosti se obavezno razrađuje kroz pravila građenja u okviru sledećih planskih dokumenata:

• prostorni plan područja posebne namene,
• prostorni plan jedinice lokalne samouprave,
• plan generalne regulacije i
• plan detaljne regulacije.

Prema važećem Pravilniku o opštim uslovima za parcelaciju, regulaciju i izgradnju preporučuju se sledeće vrednosti za indeks zauzetosti prema zonama, koje se kasnijom razradom u prostornim i urbanističkim planovima mogu prilagoditi mesnim prilikama. To su:

1. zone kuća za odmor - 25%;
2. seoske zone - 30%;
3. zone retkih naselja i porodične gradnje - 40%;
4. opšte stambene zone srednjih gustina - 50%;
5. mešovite zone u naseljima srednjih gustina - 60%;
6. gradske stambene i opšte zone većih gustina - 60%;
7. industrijske zone i ostala posebna područja - 60%;
8. centralne urbane i poslovne zone - 80%.

Vidi još

• Bruto razvijena građevinska površina
• Indeks izgrađenosti parcele
• Građevinska linija
• Regulaciona linija

Spoljašnje veze

• www.rapp.gov.rs Republika agencija za prostorno planiranje > Propisi