Koncentracioni logor Kaufering

Koncentracioni logori Kaufering su predstavljali mrežu nacističkih logora, podružnica koncentracionog logora Dahau tokom Drugog svetskog rata.^[1]

Nakon što su Saveznici intenzivirali bombardovanja nemačkih industrijskih i vojnih postrojenja nakon 1943, nemačko ministarstvo naoružanja i SS su odlučili da ubrzaju izgradnju velikih podzemnih fabrika koristeći veliki broj regrutovanih radnika i logoraša iz koncentracionih logora. Mreža od stotina satelitskih logora koji su pripadali glavnim koncentracionim logorima je uspostavljena širom nemačkog rajha tokom 1944. i 1945. Logoraši su primoravani da izdubljuju padine planina ili pećine za ogromne sisteme tunela i fabrika zaštićenih od savezničkih bombi. Oni koji su preživeli ove zadatke su obično korišćeni u proizvodnji novog oružja, kao što su mlazni lovački avion Meseršmit Me 262 i balistička raketa V-2.

U Bavarskoj, su uspostavljena dva velika sistema logora, Mildorf i Kaufering, koji su pripadali koncentracionom logoru Dahau. Logoraši su predstavljali radnu snagu neophodnu za izgradnju podzemnih postrojenja za proizvodnju lovačkih aviona u oblasti Landsberg. Ova oblast je odabrana delom zbog geološkog sastava povoljnog za izgradnju ogromnih podzemnih instalacija, koje je trebalo da budu zaštićene betonskim zidovima širokim 2 do 4 metra. Za smeštaj logoraša, SS je organizovao logore blizu mesta planiranih za izgradnju fabrika. Zatvorenici su u logorima Kaufering i Mildorf često spavali u slabo zagrejanim i loše opremljenim zemljanim kolibama, delom izgrađenim ispod površine zemlje i pokrivenim zemljom kako ne bi bile primetne iz vazduha. Veći od 11 logora iz mreže Kaufering su svaki imali po nekoliko hiljada zatvorenika, od kojih su veliku većinu činili Jevreji. Stopa smrtnosti među logorašima je bila visoka usled bolesti, gladi i surovih radnih uslova.

Kako su se američke snage približavale kompleksu Kaufering krajem aprila 1945, SS je počeo da uklanja zatvorenike iz logora, šaljući ih na marševe smrti u pravcu Dahaua. Oni zatvorenici koji nisu mogli da izdrže marš su često prebijani na smrt ili ubijani iz vatrenog oružja. U Kauferingu IV, SS je zapalio barake i na taj način ubio stotine logoraša koji su bili suviše bolesni ili slabi da bi pobegli.