Korisnik:Djurdjina.v/pesak
 | Ovaj članak je deo projekta seminarskih radova na Poljoprivrednom fakultetu univerziteta u Beogradu u Beogradu. Datum unosa: mart—jun 2017. Ova grupa studenata uređivaće u prostoru članaka. Nemojte prebacivati članak u druge imenske prostore. Pozivamo vas da doprinesete njegovom kvalitetu i pomognete studentima pri uređivanju. |
Istorija[uredi | uredi izvor]
Srednjevo je nastalo na prvi dan Uskrsa 1346. godine u dolini reke Pek (reka). Postojala su dva naselja, na severu Ruvenac a na jugu Dobridol,na udaljenosti od po jedan kilometar od raskrsnice na kojoj se danas nalazi naselje. U 14.veku kuga je skoro uništila oba naselja. Ljudi koji su preživeli,napravili su novo naselje. Tako je nastalo selo sa imenom Srednje, a kasnije Srednjevo.Pod vladavinom turskog carstva,svaka kuća je popisana. To je značilo da je jedna kuća-jedno domaćinstvo-jedna poreska glava,tako je ubiran porez-harač. Tada je Srednjevo koje je postojalo 112 godina pripadalo upravi Sreza Ramskog.
Vreme od 1820. do 1940. godine[uredi | uredi izvor]
Vreme od 120 godina. U svakoj okupaciji jedne zemlje,na vlasti je neko iz naroda.
Vlast[uredi | uredi izvor]
Vujica Rajčić je po volji naroda dobio mandat za predsednika sela: Srednjevo , Kamijevo i Češljeva Bara . Jedan podatak govori da je u Srednjevu, u privatnoj kući Miloša Četovođe otvorena škola 1871. godine. Prvi učitelj bio je Aleksa Cvetković iz Veliko Gradište. Škola je radila godinu dana. Vujica Rajčić iako u poodmaklim godinama, postiže saglasnost istomišljenika i počinje izgradnju nove škole. Plac za novu školu poklanja srednjevski trgovac Nedeljko Trifunović.
Predsednici srednjevske opštine 1860-1941[uredi | uredi izvor]
Vujica Rajčić –predsednik u dva mandata i narodni poslanik, Nedeljko Trifunović-trgovac, Milosav Bogić, Jovan Marić, Perča G. Nedeljković, Ilija Stojanović, Milorad Stojković, Dragutin Mišić, Uroš Stojanović, Dragutin Đ. Mišić, Jovan I. Damnjanović od 1925-1933. godine, Mirko D. Stojanović od 1934-1939. godine, Vojislav Bogić od 1941-1944. godine.
Vujica Rajčić (1799-1904)[uredi | uredi izvor]
Sveštenik i prvi predsednik sela Srednjeva. U vreme kada je odlučio da se sagradi škola imao je 82. godine i bio je nepismen. Odmah nakon toga je Nedeljko Trifunović poklonio plac za izgradnju škole. 1876. godine počinje izgradnja škole i crkve u isto vreme. Crkva je završena 1882. godine. Osvećenje je izvršio Mitropolit Srbije Teodosije. Škola je porušena 1948. godine i na novoj lokaciji počinje izgradnja nove škole. Nastava đaka održavala se u privatnoj kući, vlasništva Jevrema Veličkovića-trgovca u Zemljoradničkoj zadruzi osnovanoj 1920. godine. Spomenik dobrotvoru,narodnom poslaniku Vujici Rajčiću 1938. godine podižu zahvalno građanstvo i crkva .
Milorad Živanović (1926-1943)[uredi | uredi izvor]
Aktivista SKOJ-a pre rata. Borio se u ratu do 1943. godine. Ubijen od strane Nemaca. Osmogodišnja škola u Srednjevu nosi naziv po njemu.
Dućani u Srednjevu[uredi | uredi izvor]
Devet dućana u selu Srednjevu od 1920-1941. godine. Nakon toga dolazi rat sa Nemačkom i trgovina se odvijala preko crne berze. Posle rata su sve trgovine-bakalnice ukinute i konfiskovane.
Mlin „Lazinac”[uredi | uredi izvor]
Sagrađen 1920.godine pod rukovodstvom Lazara Karamarkovića. Spaljen je 1934.godine. 1938/39.godine u dogovoru sa opštinom Srednjevskom Ljuba Stefanović je sagradio mlin,koji je posle Drugog svetskog rata uništen i opustušen 1946.godine.
Kultura u Srednjevu[uredi | uredi izvor]
Srednjevekovni sveštenik Dragoljub Matejić oformio je crkveno pevačko društvo sa oko 30 članova za liturgiju i dramsku sekciju. Nakon nekoliko godina Srednjevo dobija učitelja koji obrazuje mlado pevačko društvo pod imenom „Sloga” koje traje do 1933.godine. Grupa mladih srednjevskih mladića podnose usmeni zahtev učitelju Svetislavu Jankoviću da Srednjevsku čitaonicu ustupi na korišćenje selu. 1940.godine čitaonica je bila dostupna svima. Te večeri je održana sednica i izabran je narodni odbor od po pet članova ,kao i bibliotekar i blagajnik Dragoljub Nedeljković sve do 1945.godine kada odlazi u Beograd u Ministarstvo Prosvete Srbije. Vodio je i dramsku sekciju, režirao predstave, kulise u enterijeru i eksterijeru. Čitaonicu preuzima Borivoje Marić. Posle 1950.godine nestalo je pozorište u Srednjevu.
Parohija Srednjevska[uredi | uredi izvor]
Parohiju Srednjevsku čine sela: Kamijevo, Srednjevo, Češljeva Bara i Šuvajić. Crkva Vaznesenja Gospodnjeg podignuta je 1886. godine, a obnovljena je o stogodišnjici 1986. godine. Parohijski dom sagrađen je 1947. godine a crkvena sala 1999. godine. Predsednik crkvene opštine: protonamesnik Miodrag Miljković, rukopoložen 1982.godine.
Sport[uredi | uredi izvor]
Fudbalski klub „Srednjevo” nastaje 1933.godine. Prvu ekipu činili su: Čeda Stojković- osnivač kluba, Dragoljub Životić, Dragoljub Perić, Žarko Mišić, Luka Rajčić, Draga Živković, Živorad Miloradović, Živojin Stojanović, Moma Cvejić, Vlasta Milunović, Andra Milovanović, Draga Životić i Milovan Veljković. Igrali su sa tadašnjim timovima iz okolnih sela Rabrovo, Smoljinac, Braničevo (Golubac) i drugih ekipa koje su imale formirane timove. Na početku nije bilo nikakve opreme, već se igralo u kožnim opancima, pantalonama i košuljama. Angažovanjem svih igrača 1937. godine, kupljena je prva prava fudbalska oprema plave boje. Do početka Drugog svetskog rata odigrano je mnoštvo utakmica. Fudbaleri su na utakmice do obližnjih mesta išli pešice, tek kasnije konjskom zapregom.
Rat i fudbal[uredi | uredi izvor]
Rat je u prvi mah za kratko prekinuo aktivnost fudbalera. Sredinom oktobra 1941. godine počelo je odigravanje prvih utakmica u ratnim uslovima, sve do 1944. godine, kada su igrači mobilisani i upućeni na frontove. Među mobilisanim igračima bio je i Milovan Veljković, najbolji desni bek i strelac ekipe u istoriji FK „Srednjevo”. Golman Jović Milisav je poginuo, a Živojin Stojanović i Milovan Veljković su se iz rata vratili ranjeni. Milovan je izgubio oko, ali je nastavio da igra fudbal. Godine 1946. klub je zaživeo, promenivši naziv u FK „Omladinac”.
Reference[uredi | uredi izvor]
§Đurđina Veljković