Korisnik:Igorak89/pesak
Republikanska garda (Sirija)[uredi | uredi izvor]
Republikanska garda Sirije (arap. الحرس الجمهوري, trans. al-Haras al-Džumhuri) ili poznata još i kao Predsednička garda, predstavlja elitnu oružanu formaciju u okviru Oružanih snaga Sirijske arapske republike.
Formiranje[uredi | uredi izvor]
Zategnuto stanje u Libanu i intervencija sirijske armije u korist libanskih hrišćana (Maronita) dovelo je do tenzije između Palestinaca i sirijskog predsedniha Hafeza el-Asada. Posle masakra koji su počinili Maroniti nad Palestinacima i šiitskim izbeglicama u kampu Tal el-Zatar, u predgrađu Bejruta, palestinski gerilci otpočeli su sa napadima na sirijske zvaničnike. Položaj Hafeza el-Asada bio je uzdrman unutrašnjim previranjima u Siriji, naročito posle javnog vešanja trojice Palestinaca koji su u centru Damaska, u leto 1976, zaposeli hotel i držali taoce. Zbog toga je Hafez el-Asad zahtevao da se pojača njegova zaštita koju su činile jedinice „Odbrambene brigade“ pod komandom njegovog brata, Rifata el-Asada. Pored toga, formirana je i Predsednička garda na čijem čelu je bio nećak Hafezove supruge, Adnan Mahluf (Adnan Makhluf).[1]
Oficirski kadar dolazio je iz ratnog vazduhoplovstva, koje je Hafezu el-Asadu bilo lojalno jer je i on, sâm, bio pilot.[2] U početku je Garda brojala oko 10 000 ljudi ali je taj broj bio uvećan posle ukidanja „Odbrambenih brigada“ čije je ljudstvo ušlo u sastav Republikanske garde.[3]
Primarna uloga Republikanske garde je da štiti političko rukovodstvo Siriji te je zbog toga njen glavni zadatak zaštita od unutrašnjih pretnji. Najveći deo Garde raspoređen je oko predsedničke palate i u vojnoj bazi Kasijun, iz koje je vidljiva severna periferija Damaska, što joj omogućava pravovremenu reakciju protiv eventualnih pučista i protivnika vlasti.[2]
Struktura i sastav[uredi | uredi izvor]
Iako je gotovo većina oficira i vojnika dolazilo iz redova Alavita, na čelu Republikanske garde do 2011. bio je sunitski musliman, Manaf Tlas, sin dugogodišnjeg sirijskog ministra odbrane Mustafe Tlasa koji je važio za bliskog saradnika sirijskog predsednika Bašara el-Asada.[2] Struktura Republikanske garde razlikovala se od uobičajene organizacije mehanizovane divizije u sastavu sirijskih oružanih snaga jer je u svom sastavu, pored brigada, bilo i pukova.[4]
Na početku građanskog rata u Siriji, Republikanska garda imala je tri mehanizovane brigade i dva „bezbednosna puka“. U sastavu Republikanske garde ulazile su sledeće jedinice:
- 101. bezbednosni puk
- 102. bezbednosni puk
- 104. brigada
- 105. brigada
- 106. brigada[5]
Tokom građanskog rata u Siriji, došlo je do promene predratne strukture sirijske Republikanske garde. Maja-juna 2015, po pisanju lokalnih aktivista, od strane Republikanske garde, u Latakiji je osnovana nova brigada pod nazivom „Štit obale“.[6] Ova brigada poznata je u medijima pod nazivom „103. brigada“.
Građanski rat u Siriji[uredi | uredi izvor]
(u procesu izrade)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Seale, Patrick (1995). Asad of Syria: The Struggle for the Middle East. London: University of California Press. str. 283—286. ISBN 978-0520069763.
- ^ a b v Holliday, Joseph (2013). The Syrian Army: Doctrinal Order of Battle, A Report by Institute for the Study of War. Washington: Institute for the Study of War. str. 7.
- ^ Human rights in Syria. New York: Human Rights Watch. 1990. str. 50. ISBN 0-929692-69-1.
- ^ Holliday, Joseph. The Syrian Army: Doctrinal Order of Battle. str. 6.
- ^ "By All Means Necessary!" Individual and Command Responsibility for Crimes against Humanity in Syria. New York: Human Rights Watch. 2011. str. 82. ISBN 1-56432-842-2.
- ^ Syria Situation Report: May 27-June 2, 2015. Washington: Institute for the Study of War. 2015. str. 1.