Коркоро (film iz 2009)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Korkoro
RežijaToni Gatlif
ProducentToni Gatlif
Glavne ulogeMark Lavuan
Mari Žoze Kroz
Džejms Tijeri
MuzikaDelfin Mantulet
Toni Gatlif
DistributerUGC Distribution
Godina2009.
ZemljaFrancuska
Jezikfrancuski
romski
Veb-sajtwww.ugcdistribution.fr/liberte/
IMDb veza

Korkoro („Sam” na romskom jeziku) je francuski dramski film iz 2009. godine koji je napisao i režirao Toni Gatlif, sa Markom Lavuanom, Mari Žoze Kroz i Džejmsom Tijerijem u glavnim ulogama. Glumačku postavu, pored Roma, činile su osobe raznih nacionalnosti (Albanci, Srbi, Gruzijci, Norvežani i Francuzi) koje je režiser regrutovao u Transilvaniji.

Zasnovan na anegdoti o Drugom svetskom ratu romskog istoričara Žaka Zigota, film je inspirisan Romima koji su izbegli naciste uz pomoć francuskih seljana. Prikazuje retko dokumentovanu temu genocida nad Romima.[1] Pored romske grupe, film ima lik koji je zasnovan na Ivet Lundi, učiteljici francuskog jezika koja je bila aktivna u francuskom otporu i deportovana u koncentracioni logor zbog falsifikovanja pasoša za Rome. Gatlif je nameravao da napravi dokumentarni film, ali nedostatak dokumentacije je doveo do toga da film predstavi kao dramu.

Film je premijerno prikazan na filmskom festivalu u Montrealu, osvojivši veliku nagradu Amerike, pored ostalih nagrada.[2] U februaru 2010. godine, film je izdat u Francuskoj pod nazivom Liberté (Sloboda), gde je zaradio 601.252 američkih dolara. Prihodi iz Belgije i Sjedinjenih Država doneli su ukupno 627.088 američkih dolara.[3] Muzika iz filma, koju su komponovali Toni Gatlif i Delfin Mantulet, dobila je nominaciju u kategoriji „Najbolje napisana muzika za film” na 36. dodeli nagrade Cezar.

Korkoro je opisan kao „retka kinematografska počast” onima koji su ubijeni u Porajmosu.[4] Film je dobio pozitivne kritike, uključujući pohvale zbog neuobičajeno ležernog tempa za film o holokaustu.[5] Kritičari ga smatraju jednim od najboljih režiserovih dela, a sa filmom Lačo Drom jednim od „najdostupnijih”. Smatra se da film prikazuje Rome na nestereotipičan način, daleko od klišejskih prikaza njih kao muzičara.

Radnja filma[uredi | uredi izvor]

Radnja filma je smeštena u ruralnoj Višijevskoj Francuskoj, a započinje sa devetogodišnjim francuskim dečakom, Klaudom, koji je pobegao iz sirotišta. On je odlučio da izbegne zaštitu države. Upoznaje romski karavan, proširenu porodicu od 20 muškaraca, žena i dece, koji odlučuju da ga usvoje. Romi počinju zvati Klauda, Korkoro, odnosno onaj koji je slobodan. Fasciniran njihovim nomadskim načinom života, odlučuje da ostane s njima.[6]

Karavan postavlja kamp ispred malog vinorodnog sela, nadajući se da će naći sezonski posao u vinogradima i mesto za prodaju svoje robe. Selo je, kao što je bio tadašnji trend, podeljeno na dve frakcije, ona koja pozdravlja Rome i ona koja ih vidi kao uljeze. Teodor Rosijer, seoski gradonačelnik i veterinar, i Madmozel Lundi, učiteljica i službenica u gradskoj većnici, dvoje su prijateljski nastrojenih meštana. Žandarmerija Višijevske Francuske koristila je dokumentaciju napravljenu u pasošima svojih građana da prati njihovo kretanje. To je negativno uticalo na sve Rome. Lundi koristi svoju poziciju službenice i falsifikuje njihove pasoše, uklanjajući dokumentaciju o njihovom kretanju.[7]

Kasnije, kada Rosijer ima nesreću izvan sela, biva spasen od strane Roma koji ga leče tradicionalnim isceljujućim postupcima. Prodaje im kuću svog oca kako bi ih zaštitio od fašističke politike zatvaranja beskućnika. Lundi upisuje decu u svoju školu. Romi vide da Francuzi pokušavaju da im pomognu, ali se bore sa životom na jednom mestu i pravilima formalnog obrazovanja.

Kada nacisti stignu, otkriva se da su Rosijer i Lundi pripadnici francuskog otpora. Bivaju uhapšeni i mučeni tokom ispitivanja. Nacisti sakupljaju Rome i šalju ih u koncentracione logore. Klaud, za koga brine Rosijer, odlučuje da ide sa Romima.[8]

Pozadina priče[uredi | uredi izvor]

Za vreme Drugog svetskog rata, Porajmos je bio pokušaj nacističke Nemačke, Nezavisne države Hrvatske, Hortijeve Mađarske i njihovih saveznika da istrebe romski narod u Evropi.[9] Pod Hitlerovom vladavinom, Nirnberškim zakonima su i Romi i Jevreji bili definisani kao „neprijatelji države zasnovane na rasi”. Ove dve grupe bile su na meti sličnih politika i progona, što je dovelo do skoro potponog istrebljenja obe populacije u nacistički okupiranim zemljama.[10] Procene broja stradalih Roma u Drugom svetskom ratu kreću se od 220.000. do 1.500.000.[11]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Campion, Alexis (February 20, 2010). "Au nom des Tsiganes déportés[mrtva veza]". Le Journal du Dimanche (in French). Paris. Archived from the original on March 23, 2012. Retrieved July 15, 2011.
  2. ^ Knegt, Peter (September 8, 2009). "Korkoro Leads Montreal World Fest Winners[mrtva veza]". indieWire. Retrieved July 15, 2011.
  3. ^ "Korkoro – Box office[mrtva veza]". Box Office Mojo. Retrieved July 15, 2011.
  4. ^ Tobias, Scott (March 24, 2011). "Korkoro: Freedom's Music, Amid The Din Of War[mrtva veza]". NPR. United States. Retrieved July 15, 2011.
  5. ^ Saltz, Rachel (March 24, 2011). "Stories of War Through a Gypsy Lens". The New York Times. Retrieved July 15, 2011.
  6. ^ Malone, Fr. Peter (February 11, 2011). "Film: Korkoro" Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. jul 2013). Independent Catholic News. London. Retrieved July 15, 2011.
  7. ^ Saltz, Rachel (March 24, 2011). " Stories of War Through a Gypsy Lens[mrtva veza]". The New York Times. Retrieved July 15, 2011.
  8. ^ Malone, Fr. Peter (February 11, 2011). " Film: Korkoro Arhivirano na sajtu Wayback Machine (18. jul 2013)". Independent Catholic News. London. Retrieved July 15, 2011.
  9. ^ Matras, Yaron (2004). "A conflict of paradigms: review article[mrtva veza]" (PDF). Romani Studies 5; Gypsy Lore Society. 14 (2): 195. Archived from the original (PDF) on May 8, 2011. Retrieved July 15, 2011.
  10. ^ Barsony, James (2008 )Facts and Debates: The Roma Holocaust[mrtva veza]". Pharrajimos: The Fate of the Roma During the Holocaust. New York City: The International Debate Education Association. pp. 1–13. ISBN 978-1-932716-30-6.
  11. ^ Hancock, Ian (2005). " True Romanies and the Holocaust: A Re-evaluation and an overview". The Historiography of the Holocaust[mrtva veza]. Palgrave Macmillan. pp. 383–396. ISBN 1-4039-9927-9.

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Коркоро_(филм_из_2009)&oldid=26904150”