Lazar Vuković Branković
| Lazar Branković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1377. |
| Datum smrti | 12. jul 1410. |
| Porodica | |
| Roditelji | Vuk |
| Dinastija | Brankovići |
Lazar Vuković Branković (1377. — 12. jul 1410) je najmlađi sin Vuka Brankovića i Mare, ćerke kneza Lazara.
Kada je sultan Bajazit prognao Vuka a ovaj kasnije umro 1397. njegove oblasti su predate Stefanu Lazareviću. Lazar je sa majkom Marom i braćom Đurđem i Grgurom ostao sa uskim pojasom zemlje oko Vučitrna i Trepče, tek toliko da se mogu izdržavati. Posle par godina Brankovići su uz pomoć novca koje je još Vuk ostavio u Dubrovniku uspeli da povrate većinu teritorija. Ovo ih je pored novca koštalo i vazalnih obaveza prema sultanu.
Dok starija braća učestviju u bitkama na strani Turaka kao vazali Lazar sa majkom upravlja oblastima i sve više ulazi u senku starije braće. Za vreme sukoba Stefana i Vuka Lazarević nalazi se na strani Vuka. Zajedno sa ujakom Vukom učestvuje u borbama za turski presto koji se vodi među Bajazitovim sinovima - Musom i Sulejmanom. Pred početak odlučujuće bitke pobegli su od Muse i priključili se Sulejmanu koji izađe kao pobednik. Pošto je Stefan Lazarević ostao na strani poraženog Muse, Sulejman pošalje Vuka i Lazara u Srbiju da preuzmu vlast u odsustvu Stefana, a Đurđa zadrža kao taoca.
Međutim na putu za Srbiju uhvate ih Musini ljudi. Posle predomišljanja oko eventualnog otkupa Vuka ipak ubiju a Lazara ostave uz uslov da Đurađ na početku naredne bitke kod jedrena pređe iz Sulejmanovog u Musin tabor. To Lazar i poruči bratu ali ovaj do kraja bitke osta veran Sulejmanu, a Musa u toku bitke ubije Lazara 11. jula 1410. godine. Đurađ navodno besan zbog smrti brata posle bitke kod Plovdiva gde je pobedila Sulejmanova vojska krene da pali i uništava grad, tobož u znak osvete, a u stvari sve je bila najobičnija pljačka. Koliko je žalio brata pokazao je kad je nešto kasnije tesno sarađivao sa Musom, bratovim ubicom. Lazarevom likvidacijom ostao sam kao strešina porodice u kojoj su već uveliko tinjali sukobi, jer je stariji Grgur već preminuo kao monah Gerasim.
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 7. Mladen | ||||||||||||||||
| 4. Branko Mladenović | ||||||||||||||||
| 2. Vuk Branković | ||||||||||||||||
| 1. Lazar Vuković Branković | ||||||||||||||||
| 12. Pribac Hrebeljanović | ||||||||||||||||
| 6. Lazar Hrebeljanović | ||||||||||||||||
| 3. Mara Lazarević Branković | ||||||||||||||||
| 14. Vratko Nemanjić | ||||||||||||||||
| 7. Milica Hrebeljanović | ||||||||||||||||
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Bubalo, Đorđe (2001). „Povelje Mare Branković i sinova joj Grgura, Đurđa i Lazara manastiru Hilandaru”. Prilozi za književnost, jezik, istoriju i folklor. 65-66 (1999-2000): 77—105.