Mariola Petrović
| mariola petrović | |
|---|---|
.jpg) Mariola Petrović, slika iz školskog albuma | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1924. |
| Mesto rođenja | Negotin,  Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 1944. |
| Mesto smrti | Negotin,  Srbija. |
Mariola Petrović (Negotin, 1922 — Negotin, 1944), učenica, član SKOJ−a, revolucionar i učesnik Narodnooslobodilačke borbe.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mariola Petrović rođena je u Negotinu 1924. godine u siromašnoj zanatlijskoj porodici. Osnovnu školu i nižu gimnaziju završila je u rodnom Negotinu, gde su je roditelji 1939. upisali u Učiteljsku školu.
Iako nežnog zdravlja zbog bolesti pluća aktivno se u prvim školskim danima uključuje u skojevsku organizaciju kako u Učiteljskoj, tako i u drugim srednjim školama u Negotinu. Radi mnogo i na ličnom ideološkom uzdizanju, kao i prilikom kontaktiranja neopredeljenih omladinaca na koje utiče da se priključe Narodnooslobodičačkom pokretu. Zbog neopreznosti, ali i zbog učešća na pogrebu jednog člana SKOJ−a isključena je iz škole, ali je brzo u nju i vraćena uz opravdanje viših školskih vlasti da je to činila iz verskih pobuda.[1]
Politička karijera[uredi | uredi izvor]
Marta 1942. formiran je u Učiteljskoj školi u Negotinu aktiv SKOJ−a za čijeg je člana imenovana i Mariola.[2]
Specijalna policija iz Niša dolazi u Negotin 18. aprila 1943. i hapsi veći broj skojevaca i pozadinskih radnika, među kojima je i Mariola Petrović. Bolesnu je podižu iz kreveta i vode za Niš gde su je tukli i saslušavali, ali se hrabro držala. [1]
Nakon izvesnog vremena Nemci i Specijalna policija streljali su na Bubnju Srbu Jovanovića, Mileta Nastića Odžu i Svetolika Popovića zbog učestvovanja u radu skojevske organizacije i proučavanja komunističke literature, a Živku Radosavljević (majku Miomira i Stojanke Radosavljević) kao taoca, dok su Mariolu Petrović, zajedno sa Verom Kosić, Momčilom Stankovićem, Jelenom Trajković, Milankom Mišić, Jovanom Mihajlovićem, Tomom Sandulovićem i Gordanom Jakovljević poslali u Specijalan zavod za prinudno prevaspitavanje mladeži u Smederevsku Palanku. [3]
Smrt[uredi | uredi izvor]
U zavodu u teškim uslovima logora zdravstveno stanje joj se naglo pogoršava. Nakon devet meseci sprovode je u Negotin u bolnicu iz koje je puštena na kućnu negu gde i umire 30. aprila 1944.
Po Marioli Petrović nazvana je i jedna negotinska ulica. Njeno ime se nalazi i na spomen ploči na ulazu u nekadašnju Učiteljsku školu u Negotinu zajedno sa imenima još 22 učenika i profesora poginulih od 1941. do 1945.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Grupa autora (1970). Šezdeset godina Učiteljske škole u Negotinu. Negotin: Učiteljska škola „Savo Dragojević”. str. 109.
- ^ Perić, Milan (1969). Hronologija radničkog i narodnooslobodilačkog pokreta u Krajini, Poreču i Ključu 1871-1945. Negotin: Istorijski arhiv Negotin, Kladovo, Majdanpek i Novinska ustanova "Timok" Zaječar. str. 63.
- ^ Blagojević, Božidar (1988). Negotin i Krajina 1941-1944. Negotin: RO Muzej Krajine i Istorijski arhiv Krajine, Ključa i Poreča. str. 119.
- ^ Plavšić, Nikola (2014). Krajinska spomenica žrtava u ratovima Srbije 19. i 20. veka. Negotin: Istorijski arhiv. str. 290. ISBN 978-86-84187-36-1.