Marko Knežević (general-major)
| Marko Knežević | |
|---|---|
 Marko Knežević, vitez od Sokoca | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1838. |
| Mesto rođenja | Mlakovac, Austrijsko carstvo |
| Datum smrti | 25. jun 1909. (70/71 god.) |
| Mesto smrti | Novi Sad, Austrougarska |
| Vojna karijera | |
| Čin | General-major |
Marko Knežević vitez od Sokoca (Mlakovac, 1838 — Novi Sad, 25. jun 1909) je bio austrijski general-major srpskog porekla.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Potiče iz srpske oficirske porodice sa Korduna. Upisao je kadetsku školu, a završio matematičku školu u Karlovcu. Vojnu karijeru počeo je kao kadet u Slunjskoj regimenti. Učestvovao je u Drugom ratu za ujedinjenje Italije (1859) i stekao čin poručnika. U austrijsko-pruskom ratu učestvovao je u bici kod Kenigreca (Sadove) 1866. godine. Prilikom okupacije Bosne i Hercegovine (1878) u činu kapetana istakao se u bici kod Bihaća, kada je osvojen Sokolac od Turaka. Tada je od cara Franca Jozefa dobio Orden gvozdene krune III stepena i titulu viteza od Sokoca. Zatim je služio u garnizonima u Somboru i Budimpešti i bio zapovednik 62. pešadijskog puka u Marošvašarhelju (danas Targu Mureš). Predvodio je 1893. izaslanstvo ovog puka u Minhen komandantu, bavarskom princu Ludvigu III, i bio odlikovan Komandirskim krstom bavarskog reda za vojne zasluge. Penzionisan je 1895. u činu pukovnika, i nastanjuje se u Subotici. Čin general-majora dobio je 1901. godine. U Novi Sad je prešao 1903. godine.[1]
Bio je naklonjen Srpskoj narodnoj slobodoumnoj stranci, a kasnije liberalima Mihaila Polit-Desančića.
U braku sa Olgom (rođ. Jovanović) iz Subotice imao je sinove Dušana, Miloša, Lazara i Ivana.
Sahranjen je na Uspenskom groblju u Novom Sadu.[1]