Martin I od Aragona

Martin I od Aragona
Lični podaci
Datum rođenja	(1356-07-29)29. jul 1356.
Mesto rođenja	Đirona,
Datum smrti	31. maj 1410.(1410-05-31) (53 god.)
Mesto smrti	Barselona,
Grob	manastir Poblet
Porodica
Supružnik	Maria de Luna, Margaret of Prades
Potomstvo	Martin I od Sicilije
Roditelji	Pere IV od Aragona Elenora Sicilijanska
Dinastija	Barselona
Kralj Aragona
Period	1396−1410
Prethodnik	Đoan I
Naslednik	Fernando I od Aragona
Kralj Sicilije
Period	1409−1410
Prethodnik	Martin Mlađi od Sicilije
Naslednik	Fernando I od Aragona

Martin I od Aragona (Đirona, 29. jul 1356 — Barselona, 31. maj 1410), zvani Humanista, bio je kralj Aragona, Valensije, Sardinije i Korzike, grof Barselone (1396—1410) i kralj Sicilije (1409—1410). Poslednji je direktni muški potomak Vilfreda I Dlakavog i poslednji vladar iz dinastije Barselone.

Biografija

Rođen je 1356. godine u Đironi kao drugi sin kralja Perea IV od Aragona i Elenore Sicilijanske. Oženio se Marijom Lopez de Luna 13. juna 1373. godine. Kao princ od Aragona, Martin je u posed dobio vojvodstvo Monblan. Njegov otac ga je 1380. imenovao za gospodara i regenta Sicilije.

Uzevši u obzir da je sin sicilijanske princeze Martin je polagao pravo na sicilijanski tron.

Vladavina

Nakon smrti svoga brata Đoana I od Aragona 1396. godine, Martin nasleđuje aragonski presto.

Međutim u tom trenutku među sicilijanskim feudalcima pojavljuje se pobuna i kralj Martin je prinuđen da ostane na Siciliji. U periodu njegovog odsustva (1396—1397) Aragonom, po njegovom naređenju, vlada njegova žena kraljica Marija. U tom periodu njegovo pravo na presto pokušava da ospori najstarija ćerka pokojnog kralja Perea. Ovaj pokušaj je bio bezuspešan.

Martin I je poveo i krstaški pohod protiv Mavara u severnoj Africi 1398—1399. godine.

Martin postaje kralj Sicilije 1409. godine. U periodu njegove vladavine došlo je do ekonomskog i unutrašnjeg jačanja kraljevstva. U spoljašnjoj politici kralj Martin Humanista je izrazito podržava avinjonskog papu.

Umro je 31. maja 1410. godine u Barseloni, bez legitimnog potomstva. Sahranjen je u manastiru Poblet.

Nakon njegove smrti bilo je više pretendenata koji su polagali pravo na aragonsku krunu. Nakon dve godine naslednik je bio određen sporazumom iz Kaspe.

Smrt

Tačan uzrok smrti kralja Martina je nepoznat, međutim postoji nekoliko pretpostavki o uzroku smrti. Po nekim istoričarima kralj Martin je umro od kuge koja je harala u to vreme na tim prostorima. Po drugim pretpostavlja se da je kralj umro od uremične kome. Postoje i pretpostavke da je otrovan. Priča da je kralj Martin umro od asfiksije izazvane smehom istorijski je nepotkrepljena. Kralj Martin je umro 31. maja.1410 godine u 53 godini.

Brak i potomstvo

U braku sa Marijom Lopez imao je četiri deteta. Sva deca su mlada preminula:

• Martin Mlađi (1374—1409), kralj Sicilije
• Đaume (1378—?)
• Đoan (1380—?)
• Margarita (1385—?)

Martin I je 17. septembra 1409. godine sklopio brak sa Margaritom Prades. U ovom braku nije imao dece.

Porodično stablo

16. Pere III od Aragona (=24)

8. Đaume II od Aragona

17. Konstanca od Sicilije (=25)

4. Alfonso IV od Aragona

18. Karlo II Napuljski (=26)

9. Blanš Anžujska

19. Marija od Ugarske (=27)

2. Pere IV od Aragona

10. Gombald d'Entença

5. Tereza ​​da Entensa

22. Sancho, Baron of Antilon

11. Constance of Antilon

23. Eleanor of Urgel

1. Martin I od Aragona

24. Pere III od Aragona (=16)

12. Fridrih III Sicilijanski

25. Konstanca od Sicilije (=17)

6. Petar II Sicilijanski

26. Karlo II Napuljski (=18)

13. Eleonora Anžujska

27. Marija od Ugarske (=19)

3. Eleonora od Sicilije

28. Majnhard, vojvoda Koruške

14. Oton III Karantanijski

29. Elizabeta od Bavarske

7. Elizabeta od Koruške

30. Henry V, Duke of Legnica

15. Euphemia of Legnica

31. Elizabeta od Kališa

Literatura

• Sanz Ruiz,Fernando: Guia de recorridos de historicos de Valencia,Valencia 2006.
• Guillaume Mollat Papi di Avignone il grande scisma,in Storia del mondo medievale,vol.VI. 1999.
• Bisson, Thomas N. (1986). The Medieval Crown of Aragon: A Short History. Oxford: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-821987-3. 
• Marek, Miroslav. „Barcelona 2”. Pristupljeno 13. 5. 2008.