Mi čekamo cara

Nastanak i sadržaj
Autor	Vladislav Petković Dis
Zemlja	Kraljevina Srbija
Jezik	srpski
Žanr / vrsta dela	Zbirka pesama
Izdavanje
Izdavanje	1913

„Mi čekamo cara“ je druga po redu zbirka pesama srpskog književnika Vladislava Petkovića Disa. Prvi put je štampana u beogradskoj štampariji Štampa 1913. Na četrdeset i četiri strane objavljeno je šesnaest rodoljubivih pesama i one su grupisane u četiri ciklusa: „Veliki dani” (osam pesama), „Krvavi dani” (pet pesama), „Bol i slava” (dve pesme) i „Epilog” (jedna pesma). Zbirka je komponovana kao svojevrsni lirski dnevnik iz Balkanskih ratova sa datumima njihovog početka i završetka u naslovima pesama („17. septembar 1912. godine“ i „11. avgust 1913. godine“).

Vidna promena Disove poetike u odnosu na prvu zbirku „Utopljene duše” objašnjava se pesnikovim iskustvom ratnog dopisnika sa frontova Prvog i Drugog balkanskog rata, ali i kao Disov pokušaj da popravi svoj položaj u književnim krugovima nakon što je Skerlić oštro iskritikovao njegovu prvu knjigu. U tome je donekle i uspeo, s obzirom da je već sledeće godine objavljeno drugo izdanje u izdavačkoj kući S. B. Cvijanović. Ipak Disovi dojučerašnji kafanski prijatelji negativno su dočekali ovu promenu i satirično su nazivali zbirku „Mi hoćemo para”, aludirajući na činjenicu da je izlazak zbirke pomogla dvorska kancelarija sa 500 tadašnjih dinara i da je posvećena prestolonasledniku Aleksandru Karađorđeviću. Kasniji istoričari književnosti i proučavaoci srpske poezije uglavnom su osporavali visoke estetske vrednosti Disove patriotske poezije, a sama zbirka ostala je u senci „Utopljenih duša”.

Literatura

• Deretić, Jovan (2003). Istorija književnosti za treći razred srednje škole. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. ISBN 978-86-17-10754-1.