Nađbajom
| Nađbajom mađ. Nagybajom | |
|---|---|
 Ime naselja pisano rovaškim pismom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Južna prekodunavska |
| Županija | Šomođ |
| Srez | Kapošvar |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2015. | 3.288 [1] |
| — gustina | 30,62 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 46° 23′ 30″ S; 17° 30′ 40″ I / 46.3918° S; 17.5111° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 108,06 km2 |
  Nađbajom Nađbajom na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 7561 |
| Pozivni broj | (+36) 82 |
| Veb-sajt | |
| http://www.nagybajom.hu/ | |
Nađbajom (mađ. Nagybajom) je grad u Mađarskoj. Nađbajom je grad u okviru županije Šomođ.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Lokacija[uredi | uredi izvor]
Nađbajom se nalazi u centralnom delu županije Šomođ, uz autoput 61, skoro jednako udaljen od jezera Balaton i reke Drave, 25 kilometara zapadno od Kapošvara. Među važnijim naseljima u oblasti, povezan je sa Kadarkutom putem 6618, a sa slivnim područjem Nađatada (Labodal) putem 6619. Put 67 117 između Šomođšarda i Ujvarfalve takođe na relativno kratkom delu dodiruje istočni deo njegove periferije.
U blizini prolazi železnička linija Dombovar-Đekenješ broj 41 MAV-a, čije jedno stajalište nosi ime Nađbajom (železnička stanica Jako-Nađbajom), ali se administrativno stanica nalazi u Jaku, oko 6 kilometara južno od Nađbajoma.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Nagibajom je naselje iz vremena doseljavanja Mađara na ove prostore, ere Arpad, njegovo ime se pominje još 1197. godine u popisu imanja opatije Želicsentjakab. Njegovo ime se pominje u svedočanstvima kao Bojon 1297. i Bojun 1357. godine. Između 1332. i 1337. godine pominje se i u spisku „papske desetine”, pa je već tada imao parohiju. 1434-1435 posedovali su je grofovi Nađmarton (Fraknoj). Tokom 1440. godine oba Bajonta su bila u vlasništvu kraljice Elizabete, kao imanje Imrea Bajonija, koji je umro bez naslednika.
Nađbajom je postao daleko najveće pogranično naselje Šomođi županiji u modernoj eri. Međutim, povoljan geografski položaj naselja je naneo značajnu štetu kroz istoriju, jer je tokom ratova stajalo na putu vojski u pohodu i uništavali su ga i Turci i Tatari. Tokom Drugog svetskog rata i danas se smatra mestom bitaka koje su zahtevale teške ljudske žrtve zbog prekodunavskih pohoda, a ovde se protezala nemačka linija fronta. Nakon sovjetske okupacije, selo je postepeno obnavljano. Godine 1958. počinje razvoj sela punom snagom, 1. jula 1969. formirala je zajedničko veće sa susednim selom Jako pod imenom Kešeg Kezeš Tanač, a 1. jula 1970. mesto se ponovo uzdiglo u rang velike opštine a 30. septembra 1990. godine osnovana je opština Nađbajom. Odvajanjem sela Jako stvara se nezavisna opština od 1. januara 1993. godine, naseljeni deo Palmajor osnovao je nezavisnu opštinu, koja je i dalje pripadala Nađbajomu prema okružnom registru.
Posle promene režima, aktivnost lokalne samouprave i javnog mnjenja intenzivirala je pitanje njegovog proglašenja za grad. Na inicijativu lokalnog predstavničkog tela, Nađibajom je ponovo dobio status grada od 1. jula 2001. godine.
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Tokom popisa 2011. 89,4% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 7,6% kao Romi, 0,4% kao Nemci i 0,2% kao Ukrajinci (10,5% se nije izjasnilo).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 58,6%, reformisani 9,4%, luterani 0,5%, grkokatolici 0,1%, bez veroispovesti 9,8% (20,5% se nije izjasnilo).[2]
Reference[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
