Nemački oklopni krstaš First Bizmark
 |
| Nemački oklopni krstaš First Bizmark | |
|---|---|
 | |
| Opšti podaci | |
| Karijera | .png){kind=small} |
| Kobilica postavljena | 1. april 1896. |
| Porinut | 26. maj 1897. |
| Završetak gradnje | 1. april 1900. |
| Glavne karakteristike | |
| Deplasman | 10.620 tona (standardni deplasman) 11.461 tona (puni deplasman) |
| Dužina | 127,00 metara |
| Širina | 20,40 metara |
| Gaz | 8,46 metara |
| Pogon | 13 kotla, snage 13.500 KS |
| Brzina | 18,7 čvorova |
| Posada | 642 oficira i mornara |
| Naoružanje | Topovi: 4 × 240 mm, 12 × 150 mm, 10 × 88 mm, 8 × 47 mm Torpedne cevi: 5 × 450 mm |
First Bizmark je bio prvi nemački oklopni krstaš, izgrađen pre Prvog svetskog rata. Smatra se prototipom svih ostalih nemačkih oklopnih krstaša.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Krajem 19. veka Nemačka počinje da menja doktrinu upotrebe svoje flote. Dotadašnji ministar mornarice Betven Golman je smatrao da je prvostepena uloga flote - krstaričke operacije i napadi na Britansku trgovačku flotu. Sledeći ministar mornarice, fon Tirpic je uvideo da je pobeda nad Britanskom imperijom moguća samo ako se dobije glavna bitka, a za to su neophodni veliki oklopni brodovi. Tirpic je krtarice smatrao pomoćnim tipom broda. Međutim u govoru pred Rajhstagom 1895. godine, Vilhelm II je rekao da je potrebna flota sastavljena od bojnih brodova i krstarica. Kao rezultat dva različita shvatanja o budućoj ulozi krstarica, javlja se njihova podela na dve grane. Mesto oklopljenih krstarica I ranga u floti, pripalo je oklopnim krstašima.
Gradnja prvog nemačkog oklopnog krstaša počela je 1. aprila 1896. godine na doku imperijskog brodogradilišta u Kilu i dobio je ime First Bizmark. Kako do tada nemački konstruktori nisu imali iskustva u projektovanju oklopnih krtstaša, odlučeno je da se izgradi samo jedan brod. Planirano je da se taj brod koristi kao poligon za ispitivanje novih tehničkih rešenja, a ujedno i da bude prototip za sledeću seriju oklopnih krstaša.
Tehničke karakteristike[uredi | uredi izvor]
- Težina:
- 10.620 tona standardni deplasman
- 11.461 tona puni deplasman
- Dimenzije:
- Dužina: 127 metara
- Širina: 20,40 metara
- Gaz: 8.46 metara (srednji gaz)
- Maksimalna brzina:
- 18,7 čvora
- Pogon: 3 parne mašine sa po 4 kotla i jedan 8-cilindrični kotao, 13.500 KS
- Maksimalna daljina plovljenja: 4.560 nautičkih milja/ 10 čvora
- Količina goriva: 1400 tona uglja
- Naoružanje:
- Glavna artiljerija: 2 × 2 topa 240 mm
- Pomoćna artiljerija: 12 × 1 topa 150 mm
- Malokalibarska artiljerija: 10 × 1 88 mm i 8 × 47 mm
- Torpedne cevi: 5 x 450 mm
- Oklop:
- Oklopni pojas: 100-200 mm
- Paluba: 30-50 mm
- Artiljerijske kule 240 mm: 200 mm
- Artiljerijske kule 150 mm: 100 mm
- Posada: 642 oficira i mornara
Služba[uredi | uredi izvor]
First Bizmark je upisan u spisak flote 1. aprila 1900. godine. Ispitivanja su trajala do početka juna, i za to vreme brod je pokazao odlične plovne karakteristike. Krajem meseca završene su zadnje probe i brod se priprema za slanje na Daleki istok. Dana, 30. juna 1900. godine First Bizmark otplovljava za Cindao, gde treba da se pridruži nemačkoj istočnoazijskoj krstaričkoj eskadri. Oklopni krstaš stiže u Kinu 13. avgusta 1900. i tu oktobra iste godine učestvuje u međunarodnoj intervenciji u Kini. Sledećeg meseca prolazi kratkotrajni remont u Nagasakiju. Tokom 1901. i 1902. godine oklopni krstaš vrši službu duž kineske obale, da bi novembra 1902. bio ponovo na remontu u Nagasakiju. Zastavni brod istočnoazijske krstaričke eskadre pod zastavom admirala Kurta fon Pritvica, postaje 1903. godine, i do aprila 1909. plovi između Kine, Japana i Indonezije. Zbog neophodnog generalnog remonta, brod 8. aprila 1909. kreće ka Nemačkoj i stiže u Kil 13. avgusta 1909. godine. Po dolasku brod je prebačen u rezervu. U toku 1910. godine remontovan je u Kilskom brodogradilištu i prenamenjen u brod za ispitivanje torpednog oružja. Početkom Prvog svetskog rata izveden je iz rezerve i za kratko je uključen u odbranu obale Baltičkog mora. Februara 1915. godine ponovo je napravljen pokušaj da se prepravi kao brod-meta za torpedno oružje, no njegove tehničke osobine nisu dozvolile realizaciju te ideje. Marta iste godine preuređen je u školski brod za školu mehanike u Kilu. Tokom 1917. godine za kratko služi kao školski brod za školovanje kapetana trgovačkih brodova i oficire mornaričke avijacije. Godine, 1918. prebačen je u rezervu. Od 1919. koristi se kraće vreme kao štabni brod, da bi sredinom te godine bio izbrisan iz spiska flote i poslat na sečenje.
