Pozorište Njenog veličanstva

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Pozorište Njenog veličanstva
Spoljašnji deo Pozorišta Njenog veličanstva, 2010. godine.
LokacijaHejmarket
London
Ujedinjeno Kraljevstvo
DezignacijaKlasifikovano kao stepen II*
TipVest end pozorište
Maks. broj gledalaca1.216 na 4 nivoa
Produkcija„Operski fantom“ (od 27. septembra 1986. godine)
Konstrukcija
Otvoreno1705. god.; pre 319 godina (1705)
ArhitektaČarls Dž. Fips
Veb-sajt
http://www.hermajestystheatre.co.uk

Pozorište Njenog veličanstva (engl. Her Majesty’s Theatre) je vest end pozorište, smešteno u Hejmarketu u Gradu Vestminsteru, u Londonu. Sadašnju zgradu dizajnirao je Čarls Dž. Fips i sagrađena je 1897. godine za glumca-menadžera Herberta Birboma Trija, koji je osnovao Kraljevsku akademiju dramske umetnosti u okviru pozorišta. U ranim decenijama XX veka, Tri je sproveo spektakularna izvođenja Šekspira i drugih klasičnih dela, a u Pozorištu su održane premijere velikih pisaca pozorišnih komada, kao što su Džordž Bernard Šou, Dž. M. Sajdži, Noel Kauard i Dž. B. Prisli. Od Prvog svetskog rata, zbog široke bine, u pozorištu su mogla da se izvode veća muzička izdanja, a pozorište je specijalizovano za gostovanje mjuzikala. Neke od postavki muzičkog teatra su zabeležene, od kojih je značajna senzacija Prvog svetskog rata „Ču Čin Čou“[1] i trenutno izvođenje Endru Lojd Veberovog „Operskog fantoma“, koji se igrao bez prekida u Pozorištu od 1986. godine.

Pozorište je osnovao arhitekta i autor pozorišnih komada, Džon Vanburg, 1705. godine, kao Kraljičino pozorište. Drama praćena muzikom bila je zabranjena zakonom u svim osim u dva londonska opšte poznata pozorišta, tako da je ovo pozorište ubrzo postala opera.[2] Između 1711. godine i 1739. godine, više od 25 opera od Džordža Frederika Handela premijerno su prikazane ovde.[3] U ranom XIX veku, u pozorištu je gostovala operska kompanija koja je trebalo da bude premeštena u pozorište Rojal kod Kovent gardena, 1847. godine, i u njemu su bila prikazana prva londonska izvođenja Mocartovih “La clemenza di Tito, Così fan tutte” i “Don Giovanni”.[4] Takođe je bio domaćin Baleta Pozorišta Njenog veličanstva sredinom XIX veka, pre nego što je nastavio da bude domaćin londonskim premijerama poznatih opera, kao što su Bizetov “Carmen” i “Ring Cycle”.

Ime pozorišta se menja s polom monarha. Prvo je bilo Kraljevo pozorište 1714. godine po dolasku Džordža I. Preimenovano je u Pozorište Njenog veličanstva 1837. godine. U najskorije vreme, pozorište je bilo poznato kao Pozorište Njegovog veličanstva od 1901. do 1952. godine, i postalo je Njenog veličanstva po dolasku Elizabete II. Kapacitet pozorišta je 1.216 mesta, i građevina je bila klasifikovana kao stepen II* od Engleskog nasleđa 1970. godine. Grupa veoma korisnih pozorišta poseduje zgradu od 2000. godine. Zemljište ispod njega je na dugi rok iznajmljeno od Krunskih poseda.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Ser Džon Vanburg, od autora Godfrija Knelera

Kraj 17. veka bio je period intenzivnog rivalstva među londonskim glumcima, a 1695. godine desio se raskol u kompaniji Junajted, koja je imala monopol nad izvođenjem drame u njena dva pozorišta. Dramaturg i arhitekta, Džon Vanburg, u ovome je video priliku da razbije duopolizam opštepoznatih pozorišta, on je pribavio zemljište na kome se nekada nalazila štala, po ceni od 2000 £, za pravljenje novog pozorišta na Hejmarketu. U novom poslu, nadao se da će poboljšati raspodelu profita koji bi otišli piscima pozorišnih komada i glumcima. Prikupio je novac preko pretplate, verovatno među članovima Kit-ket kluba.

Da oporavi njih [što su Tomas Betertonova kompanija], zbog toga, usled njihove Procene, novi Projekat je formiran od njih otmeno pozorište na Hej-marketu, od Sera Džona Vanburga, za koji je podigao Pretplatu od trideset Osoba od Kvaliteta, od kojih je svako dao stotinu funti, u Razmatranju, o čemu svakog Pretplatnika, za njegov sopstveni Život, priložen je u svrhu svih zabava koje trebaju biti javno izvedene tamo, bez daljeg Plaćanja za njegov Ulaz.

—Džon Vanburgova napomena o pretplati za novo pozorište[5]

U ovom poduhvatu mu se pridružio njegov glavni saradnik, Vilijam Kongriv i glumačko društvo koje je predvodio Tomas Baterton.[6] Pozorište je obezbedilo prvu alternativu pozorištu Rojal, Druri Lejn, koje je sagrađeno 1663. godine i Rojal, Kovent garden, koje je sagrađeno 1728. godine. Mesto na kome je smešteno Pozorište, je drugo najstarije takvo mesto koje je ostalo u upotrebi. Ova tri post-interegnum pozorišta definisala su oblik i svrhu modernih pozorišta.[7]

Fusnote[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Larkin, Colin (ed). Guinness Who's Who of Stage Musicals (Guinness Publishing, ). 1994. ISBN 978-0-85112-756-9.
  2. ^ theatrical monopoly in Banham, Martin The Cambridge guide to theatre pp. 1105 (Cambridge University Press, ). 1995. ISBN 978-0-521-43437-9.
  3. ^ Handel's Compositions Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. јануар 2009) GFHandel.org, accessed 21 December 2007
  4. ^ Einstein, Alfred. Mozart: His Character, His Work (NY: Oxford University Press, 1945)
  5. ^ The Haymarket Opera House, Survey of London: volumes 29 and 30: St James Westminster, Part 1 (1960), pp. 223-50, accessed 18 December 2007
  6. ^ Downes, Kerry. Sir John Vanbrugh: A Biography (London: Sidgwick and Jackson ). 1987. ISBN 978-0-283-99497-5.
  7. ^ Earl, John and Michael Sell. Guide to British Theatres 1750–1950, pp. 117 (Theatres Trust, ). 2000. ISBN 978-0-7136-5688-6. Sadler's Wells Theatre was founded as a music room in 1683, and a theatre was built on the site in 1765.

Reference[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Pozorište Njenog veličanstva na Vikimedijinoj ostavi.
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Позориште_Њеног_величанства&oldid=27726578”