Porfirije Kavsokalivit
Porfirije Kavsokalivit | |
|---|---|
 | |
| Datum rođenja | 7. februar 1906. |
| Mesto rođenja | Evija, Kraljevina Grčka |
| Datum smrti | 2. decembar 1991. (85 god.) |
| Mesto smrti | Sveta Gora, Grčka |
Prepodobni Porfirije Kavsokalivit (7. februar 1906) je pravoslavni monah i svetitelj u liku prepodobnih iz 20. veka.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je 7. februara 1906. godine u selu Sveti Jovan Karistija u blizini Aliverije, Grčka. Njegovi roditelji su bili siromašni ali pobožni zemljoradnici. Kršteno ime mu je bilo Evangelos. Nakon dve godine školovanja napustio školu i radio je na porodičnom imanju, sve od svoje osme godine. Kao veoma mlad, radio je u obližnjem rudniku uglja, a zatim u bakalnici u Halkidi i u Pireju. [1][2]
Obavljao dužnost duhovnika u Eviji do 1940. godine. Svakodnevno je primao na ispovest veliki broj vernika. Uobičavao je da ispovesti sluša satima bez prekida. Ponekad je čak bivao primoran da provodi čitav dan i noć, bez predaha i bez odmora, u ispunjavanju ove dužnosti.
1938. godine mitropolit Karistije odlikovao ga je zvanjem arhimandrita. Nakon toga služio je kao paroh u Cakeji i u manastiru Svetog Nikole u Ano Vatiji na Eviji.
12. oktobra 1940. godine, poverena mu je dužnost privremenog paroha u paraklisu Svetog Gerasima u Atinskoj poliklinici. U ovoj Poliklinici Starac je vršio svoju dužnost čitavih trideset godina kao aktivni paroh, a zatim tri godine dobrovoljno.
Sedamdesetih godina je ostvario originalan pronalazak: sjedinio je ugalj sa aromom tamjana i kadio je samo tim posebnim sporogorućim ugljem.
1955. od manastira Pendeli iznajmio je manastirčić Svetog Nikole zajedno sa njegovim imanjem, koje je sistematski i trudoljubivo obrađivao sa namerom da na njemu podigne manastir, koji je na kraju podigao na drugom mestu.
1978. godine, u manastiru Svetog Nikole u Kalisiji, pretrpeo je srčani udar i hitno bio prebačen u bolnicu „Higija“, gde je proveo dvadeset dana. Kad je napustio bolnicu, nastavio je oporavak u kućama nekolicine svoje duhovne dece u Atini.
1980. godine nastanio se na imanju u Milesiju, koje je kupio kako bi na njemu bio podignut manastir nazvao posvećen Preobraženju.
Umro je 2. decembra 1991. godine, u svojoj isposnici na Svetoj Gori.[3]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ Announcement by the Holy and Sacred Synod Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. decembar 2013). The Ecumenical Patriarchate of Constantinople. Wednesday, November 27, 2013. Sa dvanaest godina odlazi na Svetu Goru. Na brodu kojim je plovio od Soluna do Svete Gore, Evangelos je upoznao svog budućeg duhovnika Pantelejmona. Po monašenju dobio je ime Nikita. Nakon teže bolesti preselio se u manastir Svetog Haralampija, u blizini njegovog rodnog sela. 26. jula 1927. godine, rukopoložen je u jerođakona, narednog dana na praznik Svetog Pantelejmona, u čin jeromonaha. Tada uzima ime Porfirije i sli se u Sinajski manastir.
- ^ Canonization of Two New Saints by the Ecumenical Patriarchate. Ecumenical Patriarchate - Orthodox Metropolitanate of Hong Kong and South East Asia (OMHKSEA). November 27, 2013.
- ^ [1] Arhivirano na sajtu Wayback Machine (24. septembar 2015) Prepodobni Porfirije Kavsokalivit
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Starac Porfirije Kavsokalivit "VELIKA JE TAJNA POBOŽNOSTI"
- Ekološki manastir koji su gradile monahinje („Politika”, 1. jul 2016)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
