Прича о стварима
| Priča o stvarima | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Izvorni naslov | The Story of Stuff |
| Žanr | dokumentarni film |
| Režija | Luis Foks |
| Scenario | Eni Leonard |
| Producent | Erika Prigen |
| Glavne uloge | Eni Leonard |
| Montaža | Brejlan Mari |
| Producentska kuća | Fri rejndž studios |
| Godina | 2007. |
| Trajanje | 21 minuta |
| Zemlja | SAD |
| Jezik | engleski |
| Veb-sajt | storyofstuff |
| IMDb veza | |
„Priča o stvarima“ (engl. The Story of Stuff) je američki dokumentarni film koji opisuje kako izgleda i čemu vodi masovna proizvodnja i eksploatacija prirodnih dobara. Ukazuje na ekološka ograničenja odlaganja otpada i uništavanje prirodne sredine i upućuje na moguće načine rješavanja problema.
Voditeljka ovog filma, prvi put objavljenog 4. decembra 2007, je Eni Leonard, diplomac koledža Bernard i univerziteta Kornel na gradskom i regionalnom planiranju.[1] Sponzori filma su bili zadužbina „Tajds“ i Radna grupa za održivu proizvodnju i potrošnju (engl. The Funders Workgroup for Sustainable Production and Consumption), a proizveden je u studiju „Fri rejndž studios“ (engl. Free Range Studios).[2]
Na zvaničnom sajtu se tvrdi da je film gledalo preko 4 miliona gledalaca.[3] Ralf Nejder je ovaj film nazvao „modelom jasnoće i motivacije“.[4]
Radnja[uredi | uredi izvor]
Ovaj 20-minutni dokumentarac predstavlja kritički osvrt na potrošačko društvo. Izlaže „povezanost velikog broja socijalnih i društvenih problema, i poziva nas da zajedno stvorimo održiviji i pravedniji svijet“.[3] Podijeljen je na sedam dijelova: uvod, ekstrakcija, proizvodnja, distribucija, potrošnja, bacanje otpada i načini rješavanja.
Film opisuje „ekonomiju materijala“, sistem koji se sastoji od korištenja prirodnih sirovina, proizvodnje, distribucije, potrošnje i bacanja otpada. Sistem podržavaju ljudi, vlade država i korporacije.
Neki od statističkih podataka koji se navode u filmu su sljedeći:
- „Preko 50% novca od poreza u SAD odlazi na vojsku“
- „Od 100 najvećih privreda na svijetu u ovom trenutku, 51 su korporacije“.
- „Ljudi u SAD predstavljaju 5% svjetskog stanovništva, ali troše 30% svjetskih resursa i stvaraju 30% svjetskog otpada“.
- „80% prvobitnih šuma na Zemlji više ne postoji“.
- „Samo u Amazoniji, nestaje 2000 stabala po minuti“.
- „Prema svakoj osobi u SAD se svakog dana usmjerava preko 3000 reklama“.
- „Svako domaćinstvo u SAD dnevno proizvede oko 2 kilograma otpada.“
- Dioksin je najjači poznati otrov koji je čovjek ikad proizveo, a incineratori su glavni izvor dioksina“.
Takođe se citira Viktor Lebou iz 1955. godine:[5]
Naša izuzetno produktivna ekonomija zahtijeva da učinimo potrošnju načinom života, da kupovinu i upotrebu dobara pretvorimo u rituale, da tražimo duhovno zadovoljstvo, zadovoljenje ega, u potrošnji. Treba nam da se stvari troše, pale, zamjenjuju i bacaju nikad većim tempom“
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Biografija Ani Lenards Arhivirano na sajtu Wayback Machine (20. januar 2008) (Pristupljeno: 29. mart 2009)
- ^ TidesFoundation.org: Priča o stvarima Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. septembar 2008) (Pristupljeno: 29. mart 2009)
- ^ a b StoryOfStuff.com: Priča o stvarima (Pristupljeno: 29. mart 2009)
- ^ Lari Menkez: „The Story of Stuff Premiers to Rave Reviews: Proves Value as Relocalization Tool“ Arhivirano na sajtu Wayback Machine (4. maj 2009) (Pristupljeno: 29. mart 2009)
- ^ Viktor Lebou: „Price Competition in 1955“ (Pristupljeno: 29. mart 2009)