Razgovor:Brnča Nemanjić
Ime[uredi izvor]
Srpski jezik sa prostora južne Srbije (Raška, Kosovo i jugoistočna Srbija...) u kombinaciji sa jezikom Slovena iz vardarske Makedonije (savremeni Makedonci slovenskog porekla, iz BJRM), sa sve naglascima tih lokalizama i sa delom ruskih reči i naglasaka, bio je jezik srednjovekovnih Srba.
Sestra srpskih kraljeva, Nemanjić Dragutina i Milutina se najverovatnije zvala Branča. To je najverovatnije bilo skraćeno od Branka. Kad su njena braća i srpski kraljevi, Dragutin i Milutin, nosili srpska imena, zašto ne bi mogla i ona? Uz to, srpski nadimci ličnih imena, naročito u južnoj Srbiji: Jovan - Jovča, Stojan - Stojča ili Sto(j)ša, Milica - Milša itd., prisutni su i danas...