Repartimijento de labor

Repartimijento de labor (šp. Repartimiento de Labor) (na srpskom: raspoređivanje radne snage), je bio sistem respoređivanja radne snage koju je španska kolonijalna vlast nametnula autohtonom stanovništvu američkog kontinenta i Filipina. Prema tom sistemu, indijanske zajednice koje su živele blizu španskih naselja imale su obavezu da obezbede određeni procenat svojih ljudi (2—4%) koji su imali obavezu da rade na poljima ili u rudnicima, ili na Filipinima, na izgradnji galija u Manili. Za „raspoređivanje“ radne snage bio je zadužen gradonačelnik grada. Ovaj sistem je zamenio sistem enkomijendi (šp. encomienda) zbog drastičnog smanjenja broja Indijanaca koji su umirali u velikom broju od zaraznih bolesti koje su Evropljani doneli sa sobom - velikih boginja, gripa, tifusa, kao i zbog toga što su Indijanci bežali. Jedno vreme su naporedo postojala oba sistema.

Ovaj sistem je bio veoma sličan sistemu mita koji se primenjivao u Peruu — Indijanci su bili prisiljeni da rade za malu ili često i nikakvu nadnicu na posedima, u rudnicima i radionicama Španaca.