Rilendsov fragment

r

Rilendsov fragment, Rilendsov papirus - Papirus 52 (engl. Rylands Library Papyrus P52) je fragment papirusa iz 2. veka, pronađen 1920. godine u Egiptu i predstavlja najstariji sačuvani primerak biblijskog fragmenta.

Papirus je otkriven 1920. godine, a 1936. godine je prodat Ujedinjenom Kraljevstvu. Sada se nalazi u Džon Rilends univerzitetskoj biblioteci u Mančesteru. To je delimično sačuvan fragment koji je vekovima umotavao jednu egipatsku mumiju. Ovaj fragment papirusa je dimenzija 8,9 × 6 cm, i sa obe strane sadrži stihove iz osamnaestog poglavlja Jevanđelja po Jovanu (Jov. 31-33, 37, 38) na grčkom jeziku. Sa zadnje strane sadrži linije iz stihova 37-38. Od 2007. godine.

Iako je Rilends 𝔓52 generalno prihvaćen kao najraniji sačuvani zapis kanonskog novozavetnog teksta, datiranje papirusa nikako nije predmet konsenzusa među naučnicima. Originalni urednik je predložio raspon datuma od 100 do 150. godine dok je nedavno istraživanje Paskvala Orsinija i Vilija Klarisa, koja ima za cilj da generiše dosledno revidirane procene datuma za sve novozavetne papiruse napisane pre sredine 4. veka, predložila datum za152 od 125–175. godine. Nekoliko naučnika kaže da s obzirom na poteškoće fiksiranja datuma fragmenta zasnovanog isključivo na paleografskim dokazima dozvoljava mogućnost datuma izvan ovih procena opsega, tako da „svako ozbiljno razmatranje okvira mogućih datuma za P52 mora uključiti datume u kasnijem drugog i ranog trećeg veka.“

Fragment papirusa bio je među grupom koju je na egipatskom tržištu nabavio 1920. Bernard Grenfel, koji je odabrao nekoliko fragmenata za biblioteku Rilends i počeo da radi na njihovoj pripremi za objavljivanje pre nego što se previše razboleo da bi završio zadatak. Kolin H. Roberts je kasnije nastavio ovaj rad i objavio prvu transkripciju i prevod fragmenta 1935. godine. Roberts je pronašao više papirusnih dokumenata između kasnog 1. i sredine 2. veka,. Pošto je malo verovatno da je ovaj tekst jevanđelja stigao u Egipat pre 100. godine, predložio je datum u prvoj polovini 2. veka.

Papirus je ispisan sa obe strane i stoga mora biti iz kodeksa, sašivene i presavijene knjige, a ne iz svitka ili izolovanog lista; a sačuvani deo takođe uključuje deo gornje i unutrašnje margine stranice. stoga čuva gornji levi ugao desne strane; dok verso čuva gornji desni ugao stranice sa leve strane. Podebljani znakovi su oni koji se mogu videti u Papirusu 52. Rekto tekst dolazi iz Jevanđelja po Jovanu 18:31–33:

Izgubljeno je jedanaest redova teksta, koji sadrže Jevanđelja po Jovanu18:34–36.

Spoljašnje veze

• John Rylands Library: An Unpublished Fragment of the Fourth Gospel
• K. C. Hanson - P52: A Fragment of the Gospel of John
• historian.net: P52
• Robert B. Waltz. 'NT Manuscripts: Papyri, Papyri ${\mathfrak {P}}$⁵².'
• Papiro Papyrus P52 (a summary of the paleographic evidence, in Italian); from Origini del Cristianesimo