Sanduk (vatreno oružje)
Sanduk (engl. Receiver), deo ručnog vatrenog oružja neposredno iza barutne komore cevi, u kome se nalazi ležište zatvarača. Ekvivalentan deo artiljerijskog oruđa naziva se zadnjak cevi.[1]
Konstrukcija[uredi | uredi izvor]
Sanduk se prvi put pojavio kod pušaka ostraguša sa čepnim zatvaračem (Drajze model 1840): pričvršćen za zadnji kraj cevi, sanduk je služio kao ležište zatvarača, a kroz otvor na njegovoj gornjoj ili desnoj strani sjedinjeni meci ubacivani su u barutnu komoru cevi. Ranije puške sprednjače nisu imale ovaj deo, pošto je zadnji deo cevi (barutna komora) bio potpuno zatvoren. Sanduk može biti izrađen iz posebnog ili (ređe) istog komada kao cev: u prvom slučaju spaja se sa cevi navijanjem, uvijanjem ili zavarivanjem, čineći opet sa njom jednu celinu - cev u širem smislu.[1] Kod većine pušaka repetirki, ispod sanduka je smešten magacin sa municijom.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b Nikola Gažević, Vojna enciklopedija 2, Vojnoizdavački zavod, Beograd (1971), str. 160-166