Svetilište Bibi Šahr Banu
Hram Bibi Šahr Banu (persijski: ارامگاه بیبیشهربانو) je svetilište koje se nalazi u blizini Šahr-e Raja, južnog predgrađa Teherana, Iran.
Svetilište se nalazi izvan sadašnjeg grada na padini malog planinskog lanca koji se pruža prema istoku, poznatog po imenu brda Tabarak ili Kuh-e Raj ili takođe Kuh-e Bibi Šarbanu.
Najstariji delovi svetilišta datiraju iz 15. veka, neposredno pre perioda Safavida. Istraživači su raspravljali, da bi ime svetišta i lokacija mogli ukazivati na ranije predislamsko sveto mesto, moguće svetište boginje Anahite. [1]Međutim, s obzirom da se koristi isključivo u islamske svrhe, smatra se islamskom građevinom. Slično tome, Aja Sofija je građevin koja je takođe preuređena u islamske svrhe.
Legenda
[uredi | uredi izvor]Prema lokalnoj popularnoj legendi, ćerka poslednjeg sasanidskog kralja Jezdigerda III postala je supruga Huseina ibn Alija, unuka proroka Muhameda i trećeg šiitskog imama. Bila je prisutna u bici kod Kerbale i mogla je pobeći posle Ašure. Praćena od svojih neprijatelja, stigla je do Raja u Iranu. Na padini planine njeni neprijatelji su joj pretili da će je uhvatiti. Poslednjom snagom tražila je od Boga da je izbavi i planina se čudesno otvorila i pružila utočište princezi. Međutim, kraj njene haljine ostao je zaglavljen u steni kad se zatvorila iza nje. Kada su njeni progonitelji i drugi ljudi pronašli platno u steni, shvatili su da je to čudo i priznali Šarbanu kao sveticu.
Međutim, vrlo slične priče ispričane su i o drugim lokacijama.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ For this and other details rf the entry ŠAHRBĀNU in Encyclopedia Islamica