Tehničko-minerske karakteristike eksploziva
Najvažnije osobine eksploziva su: radna sposobnost, brizantnost, brzina detonacije, prenos detonacije, veličina i trajanje plamena eksplozije, osetljivost na udar, relativna radna sposobnost, sigurnost na metan i eksplozivnu ugljenu prašinu. Radna sposobnost i brizantnost spadaju u grupu važnijih tehničko-minerskih karakteristika eksploziva, na osnovu kojih se u praksi najčešće vrši izbor eksploziva. Radna sposobnost se definiše kao ukupno dejstvo pritiska gasa i pritiska detonacije, ili ukratko kao jačina eksploziva. Eksperimentalno radna sposobnost se može odrediti na sledeći načine: proširenjem standardnog olovnog bloka-metoda Traucla, balističkim platnom (tzv. relativna radna sposobnost), podvodnom eksplozijom, krater testom i drugim metodama.[1]
Radna sposobnost eksploziva po Trauclu računa se po obrascu:
- V = (V1± K)-V0 [cm2 ]
- V1- zapremina proširenja posle eksplozije
- V0- zapremina bušotne u bloku pre eksplozije
- K- korekcija vrednosti V1 u zavisnosti od temperature bloka pre eksplozije
Prenos detonacije[uredi | uredi izvor]
Prenos detonacije je sposobnost eksploziva da se energija aktiviranja sa udarne patrone prenese na susednu pasivnu patronu eksploziva. Predstavlja maksimalno rastojanje u centimertima na kome dolazi do potpune detonacije pasivne patrone. Ukoliko je rastojanje na kome dolazi do prenosa detonacije veće, to je eksploziv pouzdaniji pri upotrebi.
Veličina plamena eksplozije[uredi | uredi izvor]
Veličina plamena eksplozije raste sa količinom oslobođene toplote eksplozije. Eksplozivi sa velikom toplotom eksplozije (dinamiti i crni barut) proizvode veliki plamen, dok oni sa srazmerno malom toplotom eksplozije (amonijumnitratski , metanski eksplozivi i dr.) proizvode mali plamen.
Trajanje plamena eksplozije[uredi | uredi izvor]
Trajanje plamena eksplozije kreće se između 0,0002 i 0,25 sekundi, raste sa količinom oslobođene toplote. Veličina i trajanje eksplozije su važne osobine ekspoziva za rudnike sa pojavom metana i eksplozivne ugljene prašine.
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Docent dr Rade Tokalić, Profesor dr Prvoslav Trifunović. Tehnologija materijala u rudarstvu.