Уморан од живота и смрти
| Umoran od života i smrti | |
|---|---|
| Orig. naslov | 生死疲劳 |
| Autor | Mo Jen |
| Zemlja |  Kina |
| Jezik | kineski |
| Žanr / vrsta dela | roman |
| Izdavanje | |
| Datum | 2006. |
| Prevod | |
| Prevodilac | Zoran Skrobanović |
Umoran od života i smrti (kin: 生死疲劳 šengsi pilao) roman je kineskog književnika i nobelovca Mo Jena iz 2006. Glavni junak i pripovedač je zemljoposednik Simen Nao, kojeg su na početku romana komunisti streljali za vreme zemljišne reforme 1950. Nezadovoljan načinom na koji je završio život, on se vraća u svoj rodni kraj reinkarniran redom kao magarac, vo, vepar, pas, majmun i hemofilični dečak. Iz ovih različitih, a ujedno i iste perspektive, prikazuju se društvene promene kineskog društva u drugoj polovini dvadestog veka, kao i dalji tok života Simenove porodice i sluga. Sam naslov knjige odnosi se na budističko verovanje da umor od života i smrti - tj. od stalnog ponovnog rađanja jedne duše - prozilazi iz preteranih želja i vezanosti za materijalni svet. U pogledu narativne tehnike Mo Jen se velikim delom oslanjao na formu klasičnog kineskog romana podeljenog na poglavlja-epizode, ali i na bogatsvo kineskog književnog folklora.[1] Roman odlikuje crni humor, groteska, ironija, magijski realizam, pažnja pri oblikovanju detalja, kao i metanarativno poigravanje sa položajem autora, pošto se kao epizodni lik pojavljuje i sam pisac Mo Jen, o kome pripovedač govori sa netrepeljivošću i nipodoštavanjem, tvrdeći da mu se ni po kojim uslovima ne sme verovati. Na taj način potvrđuje se postmodernistička ideja da je istina uvek subjektivna i višestruka.
Često se ističe da je Mo Jen napisao ovu knjigu za samo 43 dana. U telefonskom intervju za Nobelovu organizaciju objasnio je da je zapravo za 43 dana napisao nacrt i prvu verziju teksta, a da je pisanje teklo brzo jer je priču i likove zasnovao na istinitim događajima iz njegovog rodnog kraja. Takođe, potvrdio je da je u njegovom kraju živeo samostalni zemljoradnik, koji je odbijao da pristupi komuni, zbog čega je postao predmet snažne represije.[2] On je postao inspiracija za lik Simen Naovog vernog sluge.
Sa kineskog na srpski jezik preveo ga je Zoran Skrobanović.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Pavlović 2014, str. 734.
- ^ Transcript of the telephone interview with Mo Yan immediately following the announcement of the 2012 Nobel Prize in Literature", Nobelprize.org. Nobel Media AB 2014. (pristupljeno: 4. 7. 2016)
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Pavlović, Mirjana (2014). Sjaj i beda kineskog naroda, pogovor u: Mo Jen, Umoran od života i smrti. Beograd: Laguna. ISBN 978-86-521-1681-2.