Uša (reka)
| Uša Уша; Вуша | |
|---|---|
 Ušće reke Uše u Viliju | |
| Opšte informacije | |
| Dužina | 75 km |
| Basen | 780 km2 |
| Pr. protok | 6,01 m3⁄s |
| Sliv | Vilija → Njemen → Baltičko more |
| Vodotok | |
| Izvor | podnožje gore Majak 54° 3′ 50.99″ N 27° 9′ 17.05″ E / 54.0641639° S; 27.1547361° I |
| Ušće | u reku Viliju 54° 24′ 56.6″ N 26° 36′ 22.48″ E / 54.415722° S; 26.6062444° I |
| Geografske karakteristike | |
| Država/e |  Belorusija Minska oblast |
| Pritoke | Niavieža, Niavieža, Hadzieja, Vyaredaўka |
| Reka na Vikimedijinoj ostavi | |
Uša (blr. Уша, Вуша; rus. Уша) beloruska je reka koja protiče peko teritorija Valožinskog i Maladzečenskog rejona Minske oblasti, leva pritoka reke Vilije (deo slivnog područja reke Njemen i Baltičkog mora).
Izvire severozapadno od sela Budrovščina u Valožinskom rejonu u području brda Majak (trećeg po visini uzvišenja u Belorusiji). Teče u granicama Minskog pobrđa i uliva se u reku Viliju nakon 75 km toka (nedaleko od sela Šikovo).
Površina slivnog područja Uše je 780 km², a prosečan protok u zoni ušća je oko 6,01 m³/s.
Naplavna ravnica uz reku je dosta niska, širine oko 400 do 700 m u gornjem delu toka, i 4 do 5 km nivodno od grada Maladzečna u donjem delu toka. Najvećim delom korito Uše je kanalizovano.