Činovi u Vojsci Kraljevine Jugoslavije označavali su stepen starešinstva među vojnicima, mornarima, pitomcima vojnih škola, mlađim i starijim oficirima, generalima koji su kao vojnici, mornari, vojnici po ugovoru na određeno vreme, pitomci vojnih škola, aktivnih vojnih lica, rezervni sastav i ostali pripadnici oružanih snaga činili sistem oružanih snaga Kraljevine Jugoslavije.
Činovi u suvozemnoj vojsci Kraljevine Jugoslavije odgovarali su činovima u kraljevskom ratnom vazduhoplovstvu dok su se oficirski i generalski činovi u ratnoj mornarici razlikovali. Penzionisani oficiri su prelazili u rezervni sastav i imali su ispred čina prefiks (rez.) što je označavalo da u tom trenutku nisu bile u profesionalnom vojnom sastavu.[1]
U Jugoslovenskoj Kraljevskoj vojsci su postojali sledeći činovi i delili su se na:
činove vojnika i mornara:
kaplar / mornar prve klase
podnarednik
narednik
činove podoficira:
narednik-vodnik treće klase (vazduhoplovni vođa treće klase) / mornarički vođa treće klase
narednik-vodnik druge klase (vazduhoplovni vođa druge klase) / mornarički vođa druge klase
narednik-vodnik prve klase (vazduhoplovni vođa prve klase) / mornarički vođa prve klase[a]
činove oficira:
potporučnik / poručnik korvete
poručnik / poručnik fregate
kapetan druge klase / poručnik bojnog broda druge klase
kapetan prve klase / poručnik bojnog broda prve klase
major / kapetan korvete
potpukovnik / kapetan fregate
pukovnik / kapetan bojnog broda
činove generala i admirala:
brigadni general / kontraadmiral
divizijski general / viceadmiral
armijski general / admiral
vojvoda
Tokom postojanja Kraljevine Jugoslavije postojao je samo jedan čin koji je bio izdvojen iz strukture redovnih unapređenja i to je bio čin vojvode. Ovaj čin se mogao dobiti samo u ratu za naročite ratne zasluge. Čin je objedinjavao sva tri vida vojske, međutim tokom postojanja Kraljevine Jugoslavije niko nije unapređen. Kralj kao vrhovni komandant je bio nosilac ovog čina a pored kralja još trojica generala su imali ovo zvanje iz ranije vojske: Stepa Stepanović, Živojin Mišić i Petar Bojović.[2][3]
Po pravilu službe VKJ, podoficiri koji bi ispunili uslove za oficirski čin bez završene vojne akademije sticali su činove nižih vojnih činovnika različitih klasa, koji su bili ekvivalentni odgovarajućim oficirskim činovima.
Vojni leksikon. Beograd: „Vojnoizdavački zavod“. 1981.
Bjelajac, Mile (2004). Generali i admirali Kraljevine Jugoslavije 1918—1941. Beograd: Institut za noviju istoriju Srbije. ISBN86-7005-039-0.
Tomanović, Radovan D. (2009). Profesionalne vrednosti generala i admirala. Beograd: Klub generala i admirala vojske Srbije, (Beoknjiga). ISBN978-86-84073-28-2.
Babac, Dušan (2013). Vojne Oznake u Srbiji 1845–1945. Beograd: Službeni glasnik. ISBN978-86-519-1809-7.
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
.svg)
Zastava Vojvode.
Zastava Armijskog generala.
Zastava Divizijskog generala.
Zastava Brigadnog generala.
