Spektroskopska notacija

Spektroskopska notacija pruža način da se specificiraju atomska jonizaciona stanja, atomske orbitale i molekularne orbitale.

Jonizaciona stanja

Spektroskopisti obično označavaju spektar koji proizilazi iz jonizacionog stanja datog elementa simbolom elementa praćenog rimskim brojem. Broj I se koristi za spektralne linije povezane sa neutralnim elementom, II za one iz prvog jonizacionog stanja, III za one iz drugog jonizacionog stanja i tako dalje. Na primer, „He I” označava linije neutralnog helijuma, a „C IV” označava linije koje proizilaze iz trećeg jonazicionog stanja, C³⁺, ugljenika. Ova notacija se koristi na primer za preuzimanje podataka iz NIST baze podataka atomskih spektara.

Atomske i molekularne orbitale

Pre nego što su atomske orbitale shvaćene, spektroskopisti su otkrili različite karakteristične serije spektralnih linija u atomskim spektrima, koje su identifikovali slovima. Ova slova su kasnije povezana sa azimutalnim kvantnim brojem, ℓ. Slova „s”, „p”, „d” i „f” za prve četiri vrednosti ℓ su izabrana da budu prva slova osobina spektralne serije uočene u alkalnim metalima. Ostala slova za sledeće vrednosti ℓ dodeljena su abecednim redom, izostavljajući slovo „j“ jer neki jezici ne razlikuju slova „i“ i „j“:

slovo	ime	ℓ
s	sharp	0
p	principal	1
d	diffuse	2
f	fundamental	3
g		4
h		5
i		6
k		7
l		8
m		9
n		10
o		11
q		12
r		13
t		14
u		15
v		16
...		...

Ova notacija se koristi za specifikaciju elektronske konfiguracije i za kreiranje terminskog simbola za stanja elektrona u atomu sa više elektrona. Kada se piše terminski simbol, gornja shema za orbitalni kvantni broj jednog elektrona se primenjuje na ukupan orbitalni ugaoni moment povezan sa stanjem elektrona.

Molekularna spektroskopska notacija

Главни чланак: Simbol molekularnog pojma

Spektroskopska notacija molekula koristi grčka slova za predstavljanje modula orbitalnog ugaonog momenta duž međunuklearne ose. Kvantni broj koji predstavlja ovaj ugaoni moment je Λ.

Λ = 0, 1, 2, 3, ...

Simboli: Σ, Π, Δ, Φ

Za Σ stanja, jedan označava da li postoji refleksija u ravni koja sadrži jezgra (simetrična), koristeći + iznad. Znak − se koristi da označi da ne postoji.

Za homonuklearne dvoatomske molekule, indeks g ili u označava postojanje centra simetrije (ili centra inverzije) i ukazuje na simetriju vibronske talasne funkcije u odnosu na operaciju inverzije grupe tačaka i. Vibronska stanja koja su simetrična u odnosu na i označavaju se g za gerade (nemački za „parno”), a nesimetrična stanja se označavaju u za ungerade (nemački za „neparno”).