Akvila
Akvila (lat. aquila, orao) bila je glavna oznaka, odnosno simbol pojedine rimske legije. Dužnost da je nosi i da se za nju brine je bila poverena posebno odabranom legionaru koji je nosio titulu akvilifer („orlonoša“). Svaka je legija smela nositi samo jednu akvilu i njeni pripadnici su morali činiti sve da spreče njen gubitak, odnosno pad u neprijateljske ruke.
Akvila se razvila od simbola koje su, u svrhu signalizacije na bojištu, koristile manje rimske jedinice kao što su manipule. U doba Republike su takve simbole preuzele i legije, a osim orla su se kao simboli koristili vuk, Minotaur, konj i vepar. Godine 104. p. n. e. Gaj Marije je u svojim reformama ukinuo sve simbole osim orlova.
Orao se kao simbol u rimskoj vojsci održao sve do cara Konstantina koji je, prihvativši hrišćanstvo, kao simbol svojih legija počeo koristiti krst. Akvile su se, međutim, održale i nakon toga, a u vizantijskoj vojsci su se koristili simboli dvoglavog orla.
Gubitak akvile je predstavljao veliku sramotu za rimsku vojsku. Akvile su izgubljene u bitkama kod Kare i Teutoburškoj šumi.
