Aleksandra Mančić

Aleksandra Mančić
Lični podaci
Datum rođenja	1961.
Mesto rođenja	Beograd, FNRJ
Književni rad
Period	Savremena književnost i Teorija prevođenja
Uticaji od	Migel de Servantes, Hulio Kortazar, Đordano Bruno
Najvažnija dela	Đordano Bruno i komunikacija, Prevod i kritika. Stvari koje nas prevazilaze

Aleksandra Mančić Milić (Beograd, 1961) srpska je književnica, prevodilac, esejista - teoretičar prevođenja i viši naučni saradnik u Institutu za književnost i umetnost u Beogradu.

Biografija

Rođena u Beogradu 1961. godine, diplomirala je i magistrirala u grupi za Španski jezik i književnost, na Filološkom fakultetu u Beogradu, sa temom magistarskog rada „Jugoslovenske književnosti srpskohrvatskog jezičkog područja u prevodu na španski (1930—1990)“. Doktorsku tezu „Una aproximación traductológica al problema de la cultura del extranjero“ („Traduktološki pristup problemu kulture stranca“) odbranila je na Autonomnom univerzitetu u Madridu.

Radila je kao predavač na Filološkom fakultetu u Beogradu (1988—1998) i kao gostujući predavač na Autonomnom univerzitetu u Madridu (1989—1991). Učestvovala je u osnivanju Kolegijuma za evropske jezike (1988), ogranka Centra za studije kulture, udruženog u Alternativnu akademsku obrazovnu mrežu (AAOM). Bavi se proučavanjem problema prevođenja i nastave prevođenja. Na AAOM, bila je koordinator kurseva „Odnosi dominacije između kultura - Prevođenje i manipulacija“, i „Prevođenje kao proces interkulturnog označavanja“ (1999—2000). Osnovala je i uređivala biblioteku Prevođenje i mišljenje, u izdanju AAOM (2000—2005).

U Institutu za književnost i umetnost radi od 2008. godine. Bila je angažovana na projektu „Savremene književne teorije i njihova primena: nove diskursivne prakse književnoteorijskih proučavanja“ (2008—2010). Od 2011. godine, radi na projektu „Kulturološke književne teorije i srpska književna kritika“, kojim rukovodi od septembra 2015.

U okviru teorije prevođenja, njena interesovanja usmerena su na prevod i prevođenje u svetlu ideologije književnog teksta; misao o prevođenju i njen odnos prema filozofiji; međukulturnu komunikaciju; etiku i poetiku književnog prevoda; razvoj prevođenja i misli o prevođenju u srpskoj kulturi: prevođenje između srpske i mediteranske književnosti (španske, francuske, italijanske) u rano moderno doba.

Aleksandra Mančić je autor sedam knjiga o teorijskim problemima prevođenja i međukulturne razmene, kao i stotinak stručnih tekstova. Prevela je niz knjiga sa španskog, francuskog, italijanskog i engleskog jezika.

Poznate su njene knjige Vetrenjače na jeziku, dnevnik prevođenja Don Kihota, Stvari koje nas prevazilaze, Prevod i kritika kao i više prevoda značajnih dela književnosti.

Za 2015. godinu po odluci žirija Radio Beograd 2 dobitnik je nagrade "Nikola Milošević" za najbolju knjigu u oblasti filozofije, esejistike i teorije književnosti i umetnosti za delo: "Đordano Bruno i komunikacija (prevođenje ideja)".

Član je udruženja književnih prevodilaca Srbije od 1994. godine.

Bibliografija

Eseji, teorija prevođenja i kritika

• Vetrenjače na jeziku, dnevnik prevođenja Don Kihota, Službeni glasnik, Beograd,
• Prstom anđela po snegu, Službeni glasnik, Beograd,
• Stvari koje nas prevazilaze, Tragom prevođenja korpusa Dionisija Areopagite, Službeni glasnik, Beograd,
• Prevod i kritika, Službeni glasnik, Beograd,

Drame

• Moje telo nije obmana mašte. Servantesove veštice, Službeni glasnik, Beograd,

Prevedena proza i romani

• Don Kihot, delo Migela de Servantesa.
• Sabrane priče Hulija Kortazara Službeni glasnik, Beograd. 2012.

Istorijsko-filozofske studije

• Đordano Bruno i komunikacija. Prevođenje ideja, Službeni glasnik. . Београд. 2015. ISBN 978-86-519-1941-4. .

Priređena izdanja

• Biblioteka Prevođenje i mišljenje, u izdanju AAOM (2000—2005)
• „Odnosi dominacije između kultura – Prevođenje i manipulacija“
• „Prevođenje kao proces interkulturnog označavanja“