Vasilije Amasijski

Vasilije Amasijski je bio hrišćanski episkop i mučenik iz 4. veka.

Bio je episkop Amasijski.

Licinije, zet cara Konstantina, muž njegove sestre, lagao je cara da je hrišćanin, a kada je dobio od njega na upravu ceo Istok, on je počeo najpre tajno, pa posle i javno da goni hrišćane i utvrđuje idolopoklonstvo. Jednom prilikom je pokušao da siluje devicu Glafiru, koja je bila u caričinoj službi. Ona se požalila carici, i ona ju je tajno poslala iz carskog dvora u Nikomidiji u Pontijsku oblast. Devica je došla u grad Amasiju, i tu je srdačno primljena od episkopa Vasilija i ostalih hrišćana.^[1] Glafira je bila vrlo radosna, što je ostala devica i pisala je o tome carici. I carica se radovala i slala joj novac za hram u Amasiji. Međutim, jedno pismo Glafirino, upućeno carici, došlo je u ruke carskom evnuhu, koji ga je pokazao caru Likiniju. Saznavši gde se nalazi Glafira, odmah je poslao ljude da dovedu u Nikomidiju i nju i episkopa. U međuvremenu je Glafira umrla, te su vojnici dovedli samo episkopa Vasilija vezanog. Posle muka i tamnice sveštenomučenik Vasilije je posečen i bačen u more, 322. godine. U hrišćanskoj tradiciji se pominje da su njegovi klirici, po ukazanju angela Božjega, našli Vasilijevo telo blizu grada Sinopa, izvukli ga iz vode pomoću ribarskih mreža, i prenešli u Amasiju, gde su ga česno sahranili u hramu, koji je on i podigao.

Srpska pravoslavna crkva slavi ga 26. aprila po crkvenom, a 9. maja po gregorijanskom kalendaru.

Ovo je bila slava rabadžija, pa time i beogradskih Palilulaca starosedelaca, koji su se osim zemljoradnje bavili i rabadžilukom.^[2]