Dijana Matković
| Dijana Matković | |
|---|---|
 Dijana Matković | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 4. mart 1984. |
| Mesto rođenja | Novo Mesto, SFR Jugoslavija |
Dijana Matković (sloven. Dijana Matković; Novo Mesto, 4. mart 1984) je slovenačka književnica, novinarka i urednica.
Život[uredi | uredi izvor]
Dijana Matković je rođena u Novom Mestu 1984. godine. Od 1990. do 1998. pohađala je Osnovnu školu Vavta vas, a potom je promenila nekoliko srednjih škola. Godine 2003. je upisala fakultet komparativne književnosti na Filozofskom fakultetu u Ljubljani, gde je 2016. završila studije sa diplomskim radom Andrej Nikolaidis i stanje nacionalnih svetinja na prostoru bivše Jugoslavije.[1]
Kao autorka prvo je počela da piše pesme. Kao srednjoškolka počela je da objavljuje u lokalnom časopisu Park. Tokom studiranja kreirala je studentski list Izmus i sajt Airbeletrina, štampano i onlajn izdanje Življenje na dotik (2012), društveno angažovane portale Državljanska odgovornost i Odkrito povedano. Tada je počela da piše književnu kritiku, kolumne, intervjue, članke za medije. Počela je i da prevodi beletristiku sa jezika nekadašnje državne zajednice, i to klasičnih i savremenih autora kao što su Ognjen Spahić, Andrej Nikolaidis, Danilo Kiš, Ahmed Burić, Faruk Šehić, Vedrana Rudan, Emir Kusturica i drugi.[1]
Kao programski menadžer Udruženja književnih kritičara Slovenije radila je od 2010. do 2014. godine. Godine 2013. objavila je knjigu V imenu očeta (U ime oca), koja je nominovana za Debi godine. Godine 2016. uredila je knjigu eseja Antologija anksioznosti i dodatak časopisa Antologija svetlosti za 2017.[1] Antologija anksioznosti je knjige o anksioznosti koja sadrži eseje slovenačkih i autora iz bivše Jugoslavije.[2]
Narednih godina se bavila prevodilaštvom i tada je prevela roman Mađarska rečenica Andreja Nikolaidisa (2018), knjigu eseja i intervjua Danila Kiša Homo poeticus (2019) i roman Ota Horvata Sabo je stao (2019).[1]
Piše članke koje objavljuje u književnim časopisima u Sloveniji, kao i u zemljama bivše Jugoslavije. Radovi su joj uvršteni u mađarsku antologiju slovenačke kratke proze, grčku antologiju slovenačke mlađe generacije pesnika i u pregled mlađe slovenačke proze u časopisu Dialogi.[1]
U izdanju izdavačke kuće BOOKA iz Beograda 2020. godine, zajedno sa Danilom Lučićem, Lanom Bastašić, Luizom Bouharaouaom, Nikolom Nikolićem, Rumenom Bužarovskom, učestvovala je u nastanku zajedničkog dnevnika mladih pisaca s prostora bivše Jugoslavije u kojem su opisali godinu koja je zaustavila svet tokom trajanja pandemije. Knjiga je objavljena pod naslovom Dnevnik 2020. [3]
Godine 2021. objavila je autofikciju, esej roman Zakaj ne pišem? (Zašto ne pišem?) koji je uvršten među jedanaest književnih predloga predstavljenih na Books at Berlinale 2023. Zašto ne pišem? je prva slovenačka knjiga koja je to postigla.[1]
Dijana Matković osim pisanja organizuje i moderira društveno upitne simpozijume, književne večeri i okrugle stolove. Od 2020. godine uređuje društveno-kritički veb portal Disenz.[1][4]
Dela[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e „MATKOVIĆ, Dijana”. obrazislovenskihpokrajin.si. i/oseba/matkovic-dijana/. Pristupljeno 14. 4. 2023.
- ^ „Dijana Matković”. fraktura.hr. Pristupljeno 14. 4. 2023.
- ^ „2020.”. booka.rs. Pristupljeno 14. 4. 2023.
- ^ „Dijana Matković”. booka.rs. Pristupljeno 14. 4. 2023.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
