Kolumbo (vulkan)

Kolumbo na mapi Egejskog mora.

Kolumbo je aktivni podmorski vulkan u Egejskom moru u Grčkoj, oko 8 km severoistočno od rta Kolumbo, na ostrvu Santorini. Njegova kupa najveća je u nizu od dvadesetak podmorskih vulkanskih kupa. Proteže se severoistočno od Santorinija, ima oko 3 km u prečniku sa kraterom širokim 1,5 km. Kolumbo je otkriven 1649-50. godine, kada je njegova erupcija izbila na površinu mora. Ova eksplozivna erupcija ne može da se poredi sa dobro poznatom eksplozijom Tere i kolapsom kaldere, koja je trenutno datirana na 1630. godinu pre nove ere, i koja je imala razorne posledice po minojsku civilizaciju.

Globalni program vulkanizma Smitsonijan instituta tretira Kolumbo kao deo vulkana Santorini, iako bar jedan izvor tvrdi da je to poseban magmatski sistem.

Piroklastični tokovi, formirani erupcijom 1650. godine, koja se dogodila kada je narastujuća kupa stigla do morske površine, usmrtili su oko sedamdeset ljudi i mnogo životinja. Kao posledica erupcije stvoren je i mali prsten belog plovućca, ali on je brzo erodiran radom talasa. Vulkan je kolapsirao u svoju kalderu, izazvavši cunami koji je napravio štetu na ostrvima udaljenim do 150 km od njega. Najviši delovi oboda kratera sada su oko 10 m ispod nivoa mora.

2006. godine, ekspedicija Nacionalne administracije za okeane i atmosferu, opremljena podvodnim vozilima na daljinsko upravljanje, istražila je, uzorkovala i mapirala piroklastične naslage sa morskog dna koje potiču iz dve eksplozije u Egeju.

Ova ekspedicija otkrila je da je severoistočna oblast dna kratera, na dubini od oko 505 m ispod površine mora, pokrivena poljem hidrotermalnih otvora oko kojeg obitava gusta bakterijska zajednica. Pregrejana voda (izmerene temperature od čak 224 °C) voda obogaćena metalima, koja izlazi iz otvora na dnu, izgradila je dimnjake od polimetalnih sulfida/sulfata do maksimalne visine od 4 m. Velika je verovatnoća se da se dimnjaci akumuliraju još od 1650. godine.