Leposava Mihailović
| leposava mihailović | |
|---|---|
 Leposava Mihailović | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 6. april 1912. |
| Mesto rođenja | Kragujevac,  Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 14. maj 1943. (31 god.) |
| Mesto smrti | Jajinci, kod Beograda,  Srbija |
| Profesija | inženjer tehnologije |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | pre rata |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
Leposava Mihailović Opika (Kragujevac, 6. april 1912 — Jajinci, kod Beograda, 14. maj 1943), inženjer tehnologije i učesnica Narodnooslobodilačke borbe.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 6. aprila 1912. godine u Kragujevcu. Nakon završene osnovne škole i gimnazije studirala je u Beogradu. Tokom studija se priključila revolucionarnom studentskom pokretu na Beogradskom univerzitetu i učestvovala je u svim studentskim akcijama. Isticala se u borbi za osvajanje Udruženja studentkinja iz ruku prorežimske uprave i u borbi za završavanje Doma studentkinja. Maja 1936. godine je postala prva predsednica reoganizacionog Udruženja studentkinja.[1]
Bila je među organizatorima Ženskog pokreta u Kragujevcu tokom 1936. godine. Zbog svoje aktivnosti bila je primljena u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Posle završenih studija radila je kao inženjer u Fabrici šećera na Čukarici, gde je bila sekretar jedne partijske ćelije.[1]
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine nastavila je ilegalni partijski rad u okupiranom Beogradu. Posle martovske provale u beogradsku partijsku organizaciju, 1942. godine i hapšenja Jelene Ćetković, sekretara Mesnog komiteta KPJ za Beograd radila je na obnavljanju partijskih ćelija i povezivanju članova KPJ koji su izbegli hapšenja u provali.[1][2]
Oktobra 1942. godine bila je uhapšena na jednom uličnom sastanku i u policiji je bila podvrgnuta strahovitom mučenju. Uprkos svim maltretiranjima ništa nije priznala. Isprebijana je bila prebačena u logor na Banjici, gde je nepomično ležala sedam meseci. Streljana je 14. maja 1943. godine na strelištima u Jajincima, kod Beograda. Bila je streljana u grupi istaknutih-žena komunista, među kojima su bile — Jelena Ćetković, Drinka Pavlović, Kristina Kovačević, Slavka Đurđević-Đuričić i dr.[1][3]
Njeno ime nosi jedna ulica u beogradskom naselju Bele vode, na Čukarici, kao i jedna ulica u Kragujevcu.[4]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g Žene Srbije 1975, str. 138.
- ^ Studentkinje BU 1988, str. 128.
- ^ Žene Srbije 1975, str. 172.
- ^ planplus.rs
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Žene Srbije u NOB. Beograd: Prosveta. 1975.
- Studentkinje beogradskog univerziteta u revolucionarnom pokretu. Beograd: Istorijski arhiv Beograda. 1988.
Istaknute učesnice NOP stradale na Banjici | ||
|---|---|---|
Istaknute učesnice Narodnooslobodilačkog pokreta koje su stradale u logoru na Banjici | ||
| Narodni heroji |  | |
| Ostale | ||
