Mirjana Ognjanović
| Mirjana Ognjanović | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1959. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNR Jugoslavija |
Mirjana Ognjanović (Beograd, 1959) srpska je književnica i prevodilac.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Mirjana Ognjanović je rođena 1959. godine u Beogradu. U Beogradu je završila školu i Filološki fakultet, grupu za Opštu književnost i teoriju književnosti. U Italiji je studirala klasičnu gitaru. Skoro dve decenije je bila zaposlena kao novinar u kulturnoj rubrici lista Politika pišući uglavnom o muzici i književnosti. Nakon toga kao prikladnije mesto za pisanje odabrala je Politikin zabavnik.[1]
Bavila se prevođenjem, te je na srpski prevela dela Alesandra Piperna, Elene Ferante, Paola Sorentina, Tomaza Landolfija, Paola Maurensiga, Dina Bucatija, Itala Kalvina, Klaudije Durastanti, Alesandra Barika, kao i italijanskih pesnika savremenika.[1]
Godine 2010. je objavila prvu zbirku pripovedaka Začarani Velja i ostale muzičke priče.[1]
Iste godine je postala i lični pripovedač slikara Slavka Krunića.[2] Kada je prvi put videla katalog slika Slavka Krunića, učinilo joj se da su joj ti portreti vrlo poznati, te je počela da ih tumači, ne vodeći računa o tačnosti tih objašnjenja.[1] Za njega posebno izmišlja priče, a zauzvrat, on slika po njenim tekstovima. Tako je i on, neočekivano, postao ilustrator Zabavnika. Kao rezultat njihove saradnje nastale su zbirke priča Nesanica za dvoje (2013) i Mauzolej (2013). [2]
Izvestan broj priča Mirjane Ognjanović, s ilustracijama Aleksandra Palavestre, je objavljivano u Politikinom Zabavniku.[1]
U međuvremenu je napustila Zabavnik i potpuno se posvetila pisanju i prevođenju.[2]
Godine 2016. objavila je knjigu bajki Sirena koja se smeši - Pet bajki o Venecijanskom getu, koja je nastala iz autorkine želje da posveti knjigu događaju iz istorije. Tada se navršilo pet stotina godina od kada je pod neobičnim okolnostima osnovan prvi svetski geto, Venecijanski. [2]Ilustracije za knjigu je radio Aleksandar Palavestra.[3]
Godine 2020. objavila je zajedno sa Davidom Albaharijem zbirku pripovedaka Lažne bajke. Ilustracije je za knjigu uradio Slavko Krunić. [4]
Neposredno pred beogradski Sajam knjiga 2022. objavila je ilustrovanu zbirku priča Uprava neukaljanih časti, zajednički rad sa Slavkom Krunićem.[2]
Zbirku priča "Sirena koja se smeje" na makedonski jezik preveo je književnik Vladimir Jankovski a objavila izdavačka kuća "AvantPres" iz Skoplja (2021), dok je istu zbirku na engleski prevela Šila Sofrenović, a objavio "The Schechter Institute of Jewish Studies", Jerusalem, The Hadassah-Brandies Institute and Indiana University Press (2021).
Od 2014. godine redovno piše kolumnu "Pouke iz prošlosti".
Mirjana Ognjanović živi u Beogradu.[1]
Dela[uredi | uredi izvor]
- Začarani Velja i ostale muzičke priče (2010)
- Nesanica za dvoje (2013)
- Mauzolej (2013)
- Sirena koja se smeši - Pet bajki o Venecijanskom getu (2016)
- Lažne bajke (2020)
- Uprava neukaljanih časti (2022)
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ „Mirjana Ognjanović”. booka.rs. Pristupljeno 24. 4. 2023.
- ^ a b v g d „Mirjana Ognjanović”. mirjanaognjanovic.com. Pristupljeno 24. 4. 2023.
- ^ „Knjiga Mirjane Ognjanović i Aleksandra Palavestre na makedonskom”. danas.rs. Pristupljeno 24. 4. 2023.
- ^ „Lažne bajke”. booka.rs. Pristupljeno 24. 4. 2023.
