Nova Kaledonija (Britanska Kolumbija)

Nova Kaledonija 1805–1858 New Caledonia (Canada) British North America
Zastava Grb
Fort Sent Džejms i ostrvo Vankuver 1805–1858
Geografija
Kontinent		Severna Amerika
Zemlja		Korporacija
Glavni grad		Fort Sent Džejms (1805–1858)
Društvo
Službeni jezik		Engleski
Religija		Hrišćanstvo,
Politika
Oblik države		Monarhija
— 1805-1858		Viktorija
Istorija
— Osnivanje		1805
— Ukidanje		1858
Geografske i druge karakteristike
Valuta		Britanska funta (do 1865) Mejd biver (1865–66)
— kod valute		£
Zemlje prethodnice i naslednice
Prethodnice:		Naslednice:
		Kolonija Britanska Kolumbija (1858–1866)
		⋮
Danas: Kanada

Nova Kaledonija (Britanska Kolumbija) (engl. New Caledonia (Canada)), je bio okrug za trgovinu krznom Hadson Bej kompanije koji je obuhvatao teritoriju severno-centralnih delova današnje Britanske Kolumbije, Kanada. Iako nije bila britanska kolonija, Nova Kaledonija je bila deo britanskog prava na Severnu Ameriku. Njegov administrativni centar bio je Fort Sent Džejms. Ostatak onoga što je sada kopnena Britanska Kolumbija, Britanci su nazvali Departman Kolumbija, a Amerikanci Oregon Kantri. Čak i pre podele Departmenta Kolumbija Ugovorom iz Oregona 1846. godine.

Okrug za trgovinu krznom

Istraživanja Džejmsa Kuka i Džordža Vankuvera i ustupci Španije 1792. utvrdili su britansko pravo na obalu severno od Kalifornije. Slično tome, britanska potraživanja su uspostavljena u unutrašnjosti putem istraživanja ljudi kao što su ser Aleksandar Makenzi, Sajmon Frejzer, Semjuel Blek, Dejvid Tompson i Džon Finlej, kao i naknadnim uspostavljanjem trgovačkih centara za krzno od strane Severozapadne kompanije i kompanije iz Hadsonovog zaliva. (HBK). Međutim, do 1849. region koji sada obuhvata Britansku Kolumbiju bio je neorganizovano područje Britanske Severne Amerike. Za razliku od Rupertove zemlje na severu i istoku, departmani Nove Kaledonije i njenog južnog suseda, Kolumbije, nisu bili ustupci HBKi. Umesto toga, kompaniji je jednostavno dodeljen monopol na trgovinu sa stanovnicima prvih nacija nakon spajanja sa Severozapadnom kompanijom 1821. godine.

Za sve namere i svrhe, Nova Kaledonija je nastala osnivanjem prvih britanskih trgovačkih stanica za krzno zapadno od Stenovitih planina od strane Sajmona Frejzera i njegove ekipe, tokom njihovih istraživanja tokom 1805 i 1808. godine. Prva osnovana trgovačka stanica je bila Fort Džordž (kasnije Princ Džordž) na spoju reka Frejzer i Nečako a kasnije Fort Frejzer na jezeru Frejzer, Hadsonova nada, blizu kanjona reke Pis, Fort Meklaud na jezeru Meklaud, severno od Fort Džordža, i administrativno sedište okruga, Fort Sent Džejms, koji se nalazi na obali jezera Stjuart. U svom pravom smislu, Nova Kaledonija je u početku tako obuhvatala teritoriju severozapadne unutrašnje visoravni koju su drenirali rečni sistemi Pisa, Stuarta i Balklija. Poreklo imena se uglavnom pripisuje Sajmonu Frejzeru i njegovim pratiocima, kojima su brda i šume podsećale na Škotsko gorje.

Pomeranje granica i oznaka

Granice odeljenja su bile nejasne, neprecizne i vremenom su se menjale. Za sve praktične svrhe, Nova Kaledonija se proširila do ekonomskih odnosa koje su uživale njene određene trgovačke stanice, koje su se tokom godina znatno proširile. Smatralo se da su se istočna granica Nove Kaledonije prostiru do Stenovitih planina, severna reka Finlej, a južnih drenaža oblasti Karibu i reke Tompson. Region južno od reke Tompson i severno od tadašnje granice sa Meksikom, 42. severni paralelni region, označen je kao „Distrikt Kolumbija”. Odeljenjem Kolumbija se upravljalo prvo iz Fort Astorije, a zatim iz Fort Vankuvera (današnji Vankuver, Vašington). Migracija američkih doseljenika prema zapadu Oregonskom stazom dovela je do graničnog spora u Oregonu. Potpisivanjem Oregonskog sporazuma 1846. okončana je sporna zajednička okupacija oblasti zapadno od Stenovitih planina u skladu sa Ugovorom iz 1818. Južna granica okruga je pomerena na sever na 49. paralelu, a administracija je prebačena na Fort Viktoriju. Bez obzira na to, u svakodnevnom govoru, čitavo kopno koje su držali Britanci severno od granice sa SAD i zapadno od Stenovitih planina bilo je poznato kao „Nova Kaledonija”.

Godine 1849. Ostrvo Vankuver i Zalivska ostrva u moreuzu Džordžije proglašeni su krunskom kolonijom za sebe, kolonijom ostrva Vankuver.

Od Nove Kaledonije do Britanske Kolumbije

Nova Kaledonija je u narednih nekoliko godina nastavila da bude pod upravom HBK, čiji je regionalni izvršni direktor Džejms Daglas takođe bio guverner ostrva Vankuver. Ova situacija je bila izvodljiva, sve dok je evropska populacija bila mala (oko 100, uglavnom zaposlenih u Kompaniji i njihovih porodica). Sve se ovo promenilo 1858. godine sa otkrićem zlata severno od Jejla, što je izazvalo zlatnu groznicu u kanjonu Frejzer i priliv dvadeset do trideset hiljada ljudi, uglavnom Amerikanaca. Daglas, koji nije imao zakonska ovlašćenja nad regionom, osećao se prinuđenim da održi britanski suverenitet tako što je postavio topovnjaču na ušće reke Frejzer kako bi dobio novčane naknade za dozvolu kopačima zlata koji žele da putuju uzvodno. Britanska kolonijalna kancelarija je bila podstaknuta na akciju i usvojen je zakon kojim se Nova Kaledonija određuje krunskom kolonijom 2. avgusta 1858. Ime dato novom entitetu bilo je Kolonija Britanske Kolumbije, a nova prestonica, Nju Vestminster, osnovana je na južnoj strani. krajevima reke Frejzer.

Naziv Nova Kaledonija se i dalje koristi u zvaničnim i komercijalnim nazivima u regionu (npr. Koledž Nove Kaledonije i Kaledonska eparhija u Princu Džordžu, Srednja škola Kaledonije u Terasi).

Spoljašnje veze

54° 26′ 35″ N 124° 15′ 15″ W

• Geographical Imena kanadskih provincija i teritorija - Poreklo njihovih imena