Oklop
 |
.jpg)
Oklop je zaštitni omotač koji pokriva i štiti od mehaničkih povreda telo životinje, čoveka ili oklopnog vozila. Oklop može biti životinjski (prirodni) ili metalni (veštački). Na oklopna vozila postavlja se oklop kako bi se zaštitila posada oklopnog vozila. Oklop se koristi još od davnih vremena kada se vojska služila štitovima i metalnim oklopima za zaštitu tela od koplja, mača i strele.
Svrha oklopa[uredi | uredi izvor]
Smisao oklopa je da oklopljeni objekat zaštiti od sila koje - u pravilu - na njega deluju spolja. On treba da pruži zaštitu od uništavajućeg delovanja kratkotrajnih, intenzivnih snaga. Zaštita se vrši tako što se objekat ili prostor koji treba da se zaštititi obuhvati slojem materijala visoke čvrstoće. To se postiže tako da oklop (zaštitni sloj) odoli odnosno otkloni (preusmeri) očekivanu razornu snagu. Pri tome, otpornost oklopa treba da odgovara veličini i vrsti snage koja se očekuje. Snaga oklopa proizlazi iz čvrstoće materijala (tvrdoća i strukturna stabilnost) kao i strukture građe (na primer izbočine). Struktura građe značajna je pre svega kod delovanja sila na veliku površinu (zaštita od gnječenja), dok je čvrstoća materijala bitna kod tačkastog delovanja sile (municiju).
Razlikuju se, naročito u vojnom području, reaktivni i pasivni princip oklopa. Pasivni i reaktivni oklopi mogu se kombinovati (kao na primer kod borbenih oklopa koji su opremljeni slojem reaktivnih oklopnih keramičkih pločica, i time su bolje zaštićeni od municije).
Oklopi mogu da postoje i kao samostalni objekti, pa ih objekat kome je potrebna zaštita koristi samo prema potrebi. Poznati primeri takvih oklopa su štitovi vojnika u istoriji, šlemovi i slično.
Oklopi u prirodi[uredi | uredi izvor]
U prirodi se mogu naći mnogi primeri oklopljenih životinja koji treba da obezbede zaštitu osetljivom telu životinje od predatora. Često takvi „oklopi“ istovremeno imaju i strukturnu funkciju, kao što je egzoskelet kod rakova ili insekata.
Najpoznatiji prirodni oklopi su kod kornjača, i najsnažniji su od svih životinjskih oklopa. Manje je poznata „oklopljenost“ insekata. Njihovi oklopi izgrađeni su od sklerotina, a zahvaljujući hitinu su savitljivi.
