Pozorište „Dragoljub Milosavljević Gula”

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Pozorište „Dragoljub Milosavljević Gula” je pravni naslednik Amaterskog pozorišta „Bata Bulić” pri Kulturno-prosvetnom centru Petrovcu na Mlavi.

Na inicijativu i predlog glumaca, tehničke ekipe i saradnika petrovačkog pozorišta, Upravni odbor Kulturno-prosvetnog centra Petrovac na Mlavi doneo je odluku o promeni naziva Amaterskog pozorišta „Bata Bulić“ u Pozorište „Dragoljub Milosavljević Gula, u čast istaknutog pozorišnog, filmskog i televizijskog glumca jugoslovenske scene koji je rodom iz Petrovca na Mlavi.

Istorijat[uredi | uredi izvor]

Po zapisu koji je ostavio Živojin Žika Milovanović, glumac, pozorište je osnovano januara 1908. godine, kao Diletantsko pozorište Mlava. Čin osnivanja pozorišta obavljen je u hotelu Sarić (potom Bajloni, a danas bioskop), koji je kasnije bio i mesto izvođenja svih predstava iz tog doba. Od samog osnivanja Diletantsko pozorište Mlava je imalo svoj repetoar, koji je redovno igran i koji je brojao više predstava već u prvim godinama.

Kako je to u svojim sećanjima zapisao, glumačka legenda, Živojin Žika Milovanović (1900-1982), koji je bio član pozorišta od svoje petnaeste godine, dakle od 1915. pozorište u Petrovcu je osnovano janura 1908. godine, kao Diletantsko pozorište „Mlava“. Najstariji materijalni dokaz o radu pozorišta u Petrovcu na Mlavi je fotografija iz predstave „Pepeljuga“, snimljena 1912. godine.

Nije tačno poznato ko je bio prvi rukovodilac pozorišta ali se pretpostavlja da je to, najverovatnije, bio Živko Đorić, jedan od osnivača pozorišta, koji je i pisao za pozorište.

Od 1927. godine na čelo pozorišta dolazi profesor Dragoljub Đurić(1897-1977), na čiju inicijativu pozorište menja ime u Amatersko pozorište „Mlava“. U godinama pred Drugi svetski rat na čelo pozorišta dolazi učitelj Vladimir Pešić (1908-1986), koji je dodao vetar u jedra malo posustalom pozorištu.

Posle Drugog svetskog rata pozorište radi kao dramska sekcija u okviru novoosnovanog KUD Abrašević na čijem je čelu bio Nikola Caput.

Godine 1950. Kud Abrašević menja ime u KUD Bata Bulić, a za predsednika dolazi Dušan Šimić, profesor, da bi ga 1954. godine nasledio Vojislav Milošević, posle njega na čelu pozorišta kratko je bio sudija Dragutin Milivojević. Od 1956. g. kada se pozorište izdvaja od KUD-a, i nastavlja život kao Amatersko pozorište Bata Bulić, pa do 1958. predsednik je Zdravko Nikolić, predsednik Opštinskog suda, zatim slede rukovodioci Branko Lazić, profesor književnosti, Veselinka Stanković, Radiša Dragojević, dipl. politikolog, Života Savić, nastavnik, Miodrag Lukić, nastavnik muzike. Danas pozorište radi u okviru KPC Petrovac kao Pozorište Bata Bulić. Kao Dan pozorišta ustanovljen je 12. januar.

Osnivači[uredi | uredi izvor]

  • Živko Đorić, student prava, potonji advokat
  • Stevan Stojanović, predsednik opštine
  • Velimir Kuzmanović, sreski načelnik
  • Dragoljub Živković-Montinjoza, hotelijer za otmenu gospodu
  • Stevan Ružić, sekretar opštine
  • Milutin Popović, školski nadzornik
  • Dragoljub Filipović Fića, učitelj i pesnik
  • Sarić Tomislav, hotelijer
  • Čoktan Petar, kafedžija
  • Filip Đorić, učenik
  • Đorđević Aleksandar, telegrafista
  • Mika Milovanović Kicoš, poreznik
  • Mika Dimitrijević, policijski pisar
  • Živka Žika Miljković, učiteljica

Istaknuti glumci[uredi | uredi izvor]

  • Živojin Žika (Savin) Milovanović (1900-1982), bankarski činovnik
  • Dragutin Guca Popović 1903-1985), kamenorezac
  • Kosara Koka Đorđević (1908-1985)
  • Aleksandar Tane Nikolić (1923-1998), stomatolog
  • Veroslava Vera Živković (1927), službenik
  • Spiridon Pacikas (1925—1976), poslastičar
  • Momčilo Stević (1929), diplomirani pravnik
  • Života Savić (1942), nastavnik
  • Dobrivoje Petrović Bonja (1948), diplomirani hemičar, spec. medicinske biohemije
  • Miroslav Mića Živadinović (1950), ekonomista

Režiseri[uredi | uredi izvor]

  • Živko Đorić (1887-1948), advokat
  • Dragoljub Đurić (1897-1977), profesor istorije
  • Rajko Selinkić
  • Milan Orlović, Prvak drame Zagrebačkog kazališta
  • Stanimir Tonić (1902-1984), apotekar
  • Pjer Tošić, firmopisac
  • Živojin S. Milovanović (1900-1982), bankarski činovnik
  • Dragutin Guca Popović (1903-1985), kamenorezac
  • Aleksandar Tane Nikolić (1924-1988), stomatolog
  • Milorad Mika Milosavljević (1922-1991), nastavnik
  • Jovan Jole Rajković, reditelj iz Požarevca
  • Ljubica Jovanović (1917-), učiteljica
  • Milica Zdravković (1914-1996), Nastavnik
  • Branislav Lazić (1929-2010), profesor književnosti
  • Miodrag Maga Milanović (1947-), režiser
  • Petar Pejaković , režiser
  • Života Savić, nastavnik
  • Milenko Zablaćanski, glumac
  • Olivera Viktorović, glumica
  • Dragana Mrkić, glumica
  • Vesna Stanković, glumica
  • Miloš Jagodić, režiser

Predstave[uredi | uredi izvor]

  • 1908-1912. Devojačka kletva (nepoznat autor), Đido (Janko Veselinović, Dragomir Brzak), Smrt cara Lazara (autor i režija Živko Đorić), Na selu i prelu (nepoznat autor), Knez Ivo od Semberije (Ivo Vojnović), Hasanaginica (Aleksa Šantić), Hajduk Stanko (Janko Veselinović), Pop Ćira i pop Spira (Stevan Sremac), Ivkova slava (Stevan Sremac)
  • 1919. Sestrinski venac (autor i režija Živko Đorić), Na prolomu (nepoznat autor)
  • 1920. Hajduk Stanko (Janko Veselinović), Danak u krvi (nepoznat autor), Kad knez zida Gornjak u klisuri (autor i režija Živko Đorić), Đido (Janko Veselinović, Dragomir Brzak), Molitva (neopoznat autor)
  • 1924. Hajduk Stanko (Janko Veselinović, režija Milan Orlović, prvak Drame Zagrebačkog kazališta))
  • 1926. Pod maglom (nepoznat autor), Hej, Sloveni (nepoznat autor)
  • 1927. Čestitam (Kosta Trifković), Devojačka kletva (nepoznat autor), Seoski lola (Tot)
  • 1928. Narodni poslanik (Branislav Nušić)
  • 1929. Protekcija (Branislav Nušić)
  • 1930. Sumnjivo lice (Branislav Nušić), Analfabeta (Branislav Nušić), Opštinsko dete (Branislav Nušić)
  • 1931. Zulumćar (Svetozar Ćorović), Knez Ivo od Semberije (Ivo Vojnović)
  • 1932. Hasanaginica (Aleksa Šantić, režija Žika S. Milovanović)
  • 1933. Hajduk Stanko (Janko Veselinović), Kad knez zida Gornjak u klisuri (autor i režija Živko Đorić), Koštana (Borisav Stanković)
  • 1934. Vila nad Gornjakom (Živko J. Đorić)
  • 1935. Sestrinski venac (autor i režija Živko J. Đorić), Irena i pevač (autor i režija Živko J. Đorić)
  • 1936. Ciganske igre (kolaž sa igrama, režija učiteljica Rosa Knežević)
  • 1937. Car Ćira (Branislav Nušić)
  • 1941. Beograd nekad i sad (Jovan Sterija Popović, režija Rajko Selinkić)
  • 1942. Đido (Janko Veselinović - Dragomir Brzak), Hajduk Stanko (Janko Veselinović), Koštana (Borisav Stanković)
  • 1943. Zvonar Bogorodične crkve u Parizu (Viktor Igo)
  • 1946. Zelena grana (nepoznat autor), Revizor (Nikolaj Gogolj)
  • 1947. Pokojnik (Branislav Nušić), Hajduk Stanko (Janko Veselinović)
  • 1948. Beograd nekad i sad (Jovan Sterija Popović), Beli se usamljeno jedro (Valentin Katajev)
  • 1949. Rusko pitanje (režija Žika S. Milovanović)
  • 1950. Narodni poslanik (Branislav Nušić, režija Žika S. Milovanović)
  • 1950. Koštana (Borisav Stanković), Gospođa Ministarka (Branislav Nušić, režija Branko Lazić)
  • 1950. Adžija (pretpostavlja se da je autor B. Nušić) , Vatra i pepeo (Mira Pucova, režija Branko Lazić)
  • 1950. Pokondirena Tikva (Jovan Sterija Popović, režija Branko Lazić)
  • 1951. Gospodin Fodor (autor nepoznat, Fedra (Rasin, režija Branko Lazić))
  • 1951. Vlast (Branislav Nušić)
  • 1951. Izbiračica (Kosta Trifković)
  • 1952. Pokondirena tikva (Jovan Sterija Popović, režija Aleksandar Tane Nikolić),
  • 1952. Operacija (Mira Pucova, režija Branko Lazić)
  • 1952. Uobraženi bolesnik (Molijer, režija Aleksandar Tane Nikolić)
  • 1953. Smrt trgovačkog putnika (Artur Miler, režija Aleksandar Nikolić-Tane)
  • 1954. Zulumćar (Svetozar Ćorović), Antigona (Sofokle, režija Branko Lazić)
  • 1954. Zulejka (bosanska robinja, režija Pjer Tošić, Ž. S. Milovanović)
  • 1954. Šuma (Nikolaj Ostrovski, režija A. Nikolić)
  • 1954. Zajednički stan (Dragutin Dobričanin, režija A. Nikolić)
  • 1955. Hajduk Stanko (Janko Veselinović, režija Pjer Tošić)
  • 1957. Stanoje Glavaš (Đura Jakšić, režija Aleksandar Nikolić),
  • 1958. Sirano de Beržerak (E. Rostan),
  • 1957. Ćelava pevačica (Ežen Jonesku, režija Branko Lazić)
  • 1958. Seoski lola (Tot, režija Žika S. Milovanović)
  • 1959. Hamlet (Viljem Šekspir, režija i adaptacija Branko Lazić)
  • 1959. Sumnjivo lice (Branislav Nušić, režija Dragutin Guca Popović)
  • 1959. Zona Zamfirova (Stevan Sremac, režija Aleksandar Nikolić),
  • 1959. Sid (Kornej, režija Branko Lazić)
  • 1959. Mačka na usijanom limenom krovu (Tenesi Vilijams, režija Aleksandar Tane Nikolić)
  • 1960. Mrtvi bez počasti (Žan Pol Sartr, režija i adaptacija Branko Lazić)
  • 1960. Ožalošćena porodica (Branislav Nušić, režija Branko Lazić)
  • 1960. Koštana (Borisav Stanković, režija Žika S. Milovanović)
  • 1960. Đido (Janko Veselinović, režija Žika S. Milovanović)
  • 1960. Šarena lopta (nepoznati autor)
  • 1963. Hajduk Stanko (Janko Veselinović, režija Žika S. Milovanović)
  • 1965. Svi moji sinovi (Artur Miler, režija Aleksandar Nikolić)
  • 1967. Koštana (Borisav Stanković, režija Žika S. Milovanović)
  • 1973. Matura (Ladislav Fodor, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 1974. Pozdravi nekog (Vesna Ognjenović-Budimir Nešić, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 1975. Pokondirena tikva (Jovan Sterija Popović, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 1976. Hitler u partizanima (Fadil Hadžić, režija Jovan Jole Rajković)
  • 1977. Vasa Železnova (Maksim Gorki, režija Aleksandar Nikolić)
  • 1978. Dok crvena jesen drumovima hoda (Zvezdana Šarić, režija Aleksandar Tane Nikolić)
  • 1979. Dr (Branislav Nušić, režija Aleksandar Tane Nikolić)
  • 1986. Čudo u Šarganu (Ljubomir Simović, režija Života Savić)
  • 1987. Mrešćenje šarana (Aleksandar Popović, režija Života Savić)
  • 1988. Klaustrofobična komedija (Dušan Kovačević, režija Života Savić)
  • 1993. Kus petlić (Aleksandar Popović, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 1994. Bliži nebu (Željko Hubač, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 1997. Ljubinko i Desanka (Aleksandar Popović, režija Života Savić)
  • 1997. Punjene tikvice (Sonja Domazet, režija Petar Pejaković)
  • 1998. Kovači (Miloš Nikolić, režija Života Savić)
  • 2000. Emigranti (Stanislava Mrožeka, režija Verica Milošević, predstava dovedena do kraja, ali nije igrana)
  • 2001. Laki komad (Nebojša Romčević, režija Miloš Jagodić)
  • 2003. Zar i ti, sine Dragče (Ron Klark, Sem Bobrik, režija i adaptacija Miloš Jagodić)
  • 2005. Kako smo voleli druga Tita (Zlatan Dorić, režija Miloš Jagodić)
  • 2005. Lajanje na zvezde (Milovan Vitezović, režija Vesna Stanković)
  • 2006. Pukovnik ptica (Hristo Bojčev, režija Miloš Jagodić)
  • 2006. Lina tvrđa od kamena (Jovan D. Petrović, režija Ivana Bogićević-Leko)
  • 2009. Probudi se Kato (Adaptacija i režija Miloš Jagodić)
  • 2010. Bliži nebu (Željko Hubač, režija Miodrag Maga Milanović)
  • 2011. Balkanski Špijun (Duško Kovačević, adaptacija i režija Miloš Jagodić)
  • 2013. Narodni poslanik (Branislav Nušić, adaptacija i režija Miloš Jagodić)
  • 2014. Uhvaćen u mrežu (Rej Kuni, adaptacija i režija Branislav Nedić)
  • 2015. Čovek sa dva srca ( tekst, adaptacija i režija Saša Latinović)

Repertoar[uredi | uredi izvor]

Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]

  • Pozorište Bata Bulić je 25.maja 2012. obeležilo veoma značajen i redak jubilej, ne samo za amaterska nego i za profesionalna pozorišta, naime, toga dana, uz prisustvo mnogobrojnih gostiju, predstava Kako smo voleli druga Tita odigra na je po 100. put. Ovo je bila i prilika da se akterima uruče i prigodna priznanja. Jubilej je propraćen i prigodnom knjigom Tito 100. put, autora Jovana D. Petrovića.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

  • Kulturno-prosvetni centar Petrovac na Mlavi

Literatura[uredi | uredi izvor]

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Позориште_„Драгољуб_Милосављевић_Гула”&oldid=26976918”