Primitivizam
 |
Primitivizam (od latinske reči primitivismum) je svo ono neadekvatno ponašanje osobe ili grupe ljudi, tj. ponašanje koje nije u skladu sa već određenim okvirima ponašanja mentalno zdrave osobe ili više osoba u međusobnoj komunikaciji. Osim neadekvatnog ponašanje u komunikaciji, primitivizam je i nepoštovanje propisanih i podrazumevanih propisa i pravila kojima su uređeni odnosi među ljudima. Svako nepoštovanje postignutih civilizacijskih vrednosti savremenog društva može se smatrati primitivizmom.
„Primitivno“ kao reč u čestoj je upotrebi u naučnom jeziku (antropološkom, sociološkom, psihološkom), ali ništa manje i u svakodnevnoj, kolokvijalnoj komunikaciji. Problem je u tome što se toj reči pridaju različita značenja koja nose, manje ili više, negativnu konotaciju. Pridev „primitivan“ često se pripisuje čoveku kao pojedincu, a neretko se on odnosi na čitave društvene grupe ( rase, narode, nacije, klase, socijalne slojeve, profesije). U oba slučaja imamo dvostruku relaciju: „nas“, koji dajemo kvalifikaciju nekome (ili nečemu), i drugog, na koga se naša kvalifikacija odnosi.
Primitivno ponašanje, razmišljanje i rasuđivanje zaokupljuju individualnu i kolektivnu (društvenu) svest. Sa stanovišta sociologije, primitivizam se tretira kao društveni odnos primeren prastarim ( ranim, drevnim, prvobitnim) društvenim zajednicama - ali i savremenim društvima koja su opterećena recidivima prošlosti.
Upotreba pojma primitivno u postmodernom diskursu predstavlja socijalnu konstrukciju, jer time taj pojam sugeriše percepciju i konstrukciju ljudi shodno njihovom položaju na socijalnoj lestvici.
Primitivac (od latinske reči primitivus - prosti, neuglađeni, necivilizovani, jednostrani, nekulturni ljudi).
Uzroci[uredi | uredi izvor]
Primitivizam nastaje iz želje za isticanjem u svojoj, često provincijskoj sredini, ruralnom ili malobrojnom naselju. Naravno, to nije pravilo, jer se zaista rašireni oblici primitivizma nalaze i u velikim urbanim sredinama. Primitivci smatraju da će uz primitivne načine ponašanja na najlakši način doći do masovnog uspeha kod šire mase, jer imaju sposobnost nadanja da će njihov primitivizam biti prepoznat kao avangarda ili neobičan dar.
Razvoj[uredi | uredi izvor]
Želju za isticanjem čovek dobija u svom ranom periodu odrastanja. Ovo je samo skup pojava iz psihologije čoveka koje utiču na razmišljanje i ponašanje u društvu. Upravo ta ljudska zajednica je delom odgovorna za širenje, odnosno smanjivanje uticaja primitivizma. Društvo u celini, javno mnjenje, donosi konačni sud o postupcima primitivaca, osuđuje ih ili ih podstiče na takve radnje. Pojedinac će se sledeći put zapitati da li je to što čini ispravno i da li će biti odobreno od većine onih koji su uključeni u interakciju, ako je nedavno doživeo lošu kritiku svojih dela.
Do razvitka primitivizma dolazi iz više pravaca. Kao osnovni uslov razvitka čovekove ličnosti uzima se porodica i okolina u kojoj pojedinac odrasta. To je početak svega što će kasnije pojedinac ispoljiti u odnosu sa drugima. Od tog početka dosta zavisi kako će se pojedinac prilagoditi sredini u kojoj odrasta, kakav će biti njegov stepen prihvatanja znanja, jer bez obzira na školu, kućni odgoj je najodgovorniji za shvatanje važnosti pojma bontona, osnova ponašanja, kulture ophođenja i odnosa sa drugim ljudima.
Zanimljivosti[uredi | uredi izvor]
Primitivizam se javlja na fakultetima, zdravstvenim ustanovama, sredstvima javnog prevoza i svuda gde se ljudi susreću i dolaze u kontakt. Javlja se čak i u filmovima, koji bi po nekoj osnovi trebalo da imaju edukativan značaj za razvoj ne samo pojedinca nego i šire publike.
Albert Ajnštajn kaže: "Što je organizam primitivniji, to mu je životni put strmiji, a životni vek kraći."
