Hrvoje Horvat

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Hrvoje Horvat
Lični podaci
Nadimak Cveba
Datum rođenja (1946-05-22)22. maj 1946. (78 god.)
Mesto rođenja Bjelovar, FNR Jugoslavija
Državljanstvo SFRJ
Informacije o karijeri
Pozicija bek
Seniorska karijera
Godine Klub
1962—1979
1979—1980
1980—1983		 Partizan Bjelovar
Milbertshofen
MTSV Švabing
Reprezentativna karijera
Socijalistička Federativna Republika Jugoslavija Jugoslavija
Medalje
Rukomet
Olimpijske igre
Zlatna medalja — prvo mesto 1972. Minhen Jugoslavija
Svetsko prvenstvo
Bronzana medalja — treće mesto 1970. Francuska Jugoslavija
Bronzana medalja — treće mesto 1974. Istočna Nemačka Jugoslavija

Hrvoje Horvat (Bjelovar, 22. maj 1946) bivši je jugoslovenski i hrvatski rukometaš, nakon završetka igračke karijere radio kao rukometni trener.

Biografija[uredi | uredi izvor]

Rođen je 22. maja 1946. godine u Bjelovaru.[1] Rukomet je počeo da igra vrlo rano, a sa petnaest godina igrao je u prvom timu bjelovarskog Partizana. Bio je standardni igrač Partizana, za koji je igrao sve do 1979. godine. Sa klubom je osvojio čak sedam titula prvaka Jugoslavije i jednu titulu prvaka Evrope. U finalu Kupa šampiona su pobedili čuveni Gumersbah iz Zapadne Nemačke sa pet golova razlike.[2] U karijeri je još igrao za nemačke klubove Milbertshofen i MTSV Švabing.[3]

Bio je dugogodišnji član seniorske rukometne reprezentacije Jugoslavije. Prvi put je pozvan u državni tim 28. avgusta 1964. godine. Prvu utakmicu je odigrao na „Kohaz kupu” protiv reprezentacije Rumunije tadašnjih svetskih prvaka i postigao tri gola. Nastupao je za reprezentaciju dva puta na Olimpijskim igrama, u Minhenu 1972. i Montrealu 1976. godine kada je Horvat nosio zastavu Jugoslavije na ceremoniji otvaranja Letnjih olimpijskih igara 1976.[1] Krunu igračke karijere doživeo je na Olimpijskim igrama 1972. godine u Minhenu, gde je osvojio zlatnu medalju.[4] Sa reprezentacijom je još osvojio dve bronzane medalje na Svetskim prvenstvima i to 1970. u Francuskoj i 1974. u Istočnoj Nemačkoj. Horvat je rekorder po broju nastupa za rukometnu reprezentaciju Jugoslavije — 231 nastup i treći strelac reprezentacije sa 621 pogotkom.[5]

Nakon završetka igračke karijere, postao je rukometni trener. Uglavnom je vodio nemačke rukometne klubove. Bio je oženjen Dunjom Horvat.[6] Ima troje dece, dve kćerke Jasenku i Vanju i sina Hrvoja.[7]

Uspesi[uredi | uredi izvor]

Igrač
Jugoslavija
Partizan Bjelovar
Trener
HSC 2000 Koburg
  • Druga Bundesliga (1): 2006/07.

Vidi još[uredi | uredi izvor]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ a b „Hrvoje Horvat – Biographical information”. olympedia.org. 14. 11. 2020. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  2. ^ „Danas je 45 godina kako je Bjelovar bio ponosan na svoj Partizan”. zvono.eu. 19. 2. 2017. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  3. ^ „Hrvoje Horvat im Munzinger-Archiv”. munzinger.de. 14. 11. 2020. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  4. ^ „Olimpijska zlata: Dominacija rukometaša u Minhenu”. strategija.org. 14. 11. 2020. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  5. ^ „Hrvoje Horvat: Legendarni igrač Partizana iz Bjelovara”. sportske.jutarnji.hr. 21. 3. 2017. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  6. ^ „A TREBAO JE TO BITI SRETAN DAN ZA CIJELU OBITELJ... VANJA HORVAT OKRIVA NAM PRIČU KOJA SLAMA SRCE”. gloria.hr. 10. 3. 2018. Pristupljeno 14. 11. 2020. 
  7. ^ „Bezgranična privrženost Hrvoja Horvata bolesnoj supruzi”. Al Džazira. 7. 1. 2018. Pristupljeno 14. 11. 2020. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]



Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Хрвоје_Хорват&oldid=27684964”