Cvijeta Zuzorić
Cvijeta Zuzorić Pešoni | |
|---|---|
 Cvijeta Zuzorić | |
| Datum rođenja | 1552. |
| Mesto rođenja | Dubrovnik, Dubrovačka republika |
| Datum smrti | 30. novembar 1648. |
| Mesto smrti | Ankona |
Cvijeta Zuzorić Pešoni (Dubrovnik, 1552 — Ankona, 30. novembar 1648)[1] je bila plemkinja, poeta, pesnikinja iz Dubrovačke republike.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je u istaknutoj srpskoj trgovačkoj porodici iz Hercegovine, koja u početkom 15. veka prelazi u Dubrovnik. Došla su tri brata Milaš, Radivoj i Vlatko i postali dubrovačka vlastela Zuzorići. Milaš i Radivoj zatim odlaze u Smederevo, gde nastavljaju da se bave trgovinom. Vlatko Zuzorić ostaje u Dubrovniku, i on je čukundeda Cvijetin. Zuzorići su bogata i otmena trgovačka porodica u Dubrovniku. Pradeda pesnikinjin bio je Pavle, a deda Vlaho „koji je napisao prvo stručno delo o dvojnom knjigovodstvu”. Otac Cvijetin je bio oženjen Marinom Radalji, i preko nje je bila u srodstvu sa pesnikom Dinkom Zlatarićem. Cvijeta je bila jedna od pet ćerki svojih roditelja. Porodica njene majke, Radalji, se preselila u Dubrovnik iz Venecije.
Po njenom biografu, dubrovačkom profesoru Jorju Tadiću, Cvijeta je rođena 1555. godine u Dubrovniku, ali su se njeni roditelji ubrzo preselili u Italiju, u grad Ankonu. Otac se tamo bavio trgovinom, a Cvijeta provodi detinjstvo i mladost. Obrazovanje je stekla u Ankoni, gde se iz roditeljskog doma još kao mlada preselila kod sestre Nike Zuzorić. Priklonivši se očevoj volji, koji joj daje 40.000 „zlatnih dinara” miraza, udaje se 1570. godine za poznanika, firentinskog plemića. Njen supružnik bio je trgovac Bartolomeo Pešoni, s kojim se preselila u Firencu, a potom kao supruga (počasnog?) konzula, ponovo vratila u svoj rodni grad Dubrovnik. U Dubrovniku Cvijeta sa mužem koji nastavlja trgovinu boravi do 1583. godine. Mada je Cvijeta omiljena i ugledna i kao takva deo elite, muž ima problema u poslovanju. Doživljavaju bankrotstvo, zbog kojeg napuštaju „krasni” Dubrovnik, i vraćaju se u Ankonu. Po profesoru Jojlu — nije pouzdano utvrđeno kada je umrla, a poslednji put se pominje u dokumentima 1609. godine.[2]
Cvijeta Zuzorić je oko sebe okupljala brojne umetnike. Bila je zbog svoje lepote i otmenosti predmet obožavanja u krugu pesnika okupljenih u „akademiji složnih” (lat. Accademia degli Concordi).
Opevali su je i posvetili joj svoja dela pesnici Dinko Zlatarić (rođak), Ivan Bunić, Miho Molendi, Maroš Bogito i filozof Nikola Gučetić. O Dubrovčanki pišu i Italijani, Simoneti, Bakibajavko i Torkvato Taso — koji joj je posvetio tri soneta i pet madrigala. Pretpostavlja se da je i sama pisala pesme, premda ništa od njih nije sačuvano.
Paviljon[uredi | uredi izvor]
U Beogradu nakon Prvog svetskog rata, Branislav Nušić je pokrenuo inicijativu, a kasnije je i osnovano društvo prijatelja umetnosti pod njenim imenom. Ovo društvo je podiglo paviljon na Kalemegdanu za umetničke izložbe i danas se koristi u iste svrhe.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Srpski biografski rečnik (PDF). 3. Novi Sad: Matica srpska. 2007. ISBN 978-86-7946-001-1.
- ^ „Politika”, Beograd 6. novembar 1929. godine
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
