Ciklookten
| |
| Nazivi | |
|---|---|
| IUPAC nazivs
(E)-Cyclooctene
(Z)-Cyclooctene | |
| Drugi nazivi
cis-Ciklookten
trans-Ciklookten | |
| Identifikacija | |
3D model (Jmol)
|
|
| ChemSpider | |
| ECHA InfoCard | 100.012.041 |
| |
| Svojstva | |
| C8H14 | |
| Molarna masa | 110,20 g·mol−1 |
| Gustina | 0,846 g/mL |
| Tačka topljenja | −16 °C (3 °F; 257 K) |
| Tačka ključanja | 145-146 °C |
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |
| Reference infokutije | |
Ciklookten je cikloalken sa osmočlanim prstenom.[4][5] On je najmanji stabilni cikloalken koji može da postoji kao bilo cis- ili trans-izomer, pri čemu je cis-izomer rasprostranjeniji. Njegov najstabilniji cis konformer ima oblik krunskog etra sa alternirajućim ekvatorijalnim i aksijalnim vodonicima slično konformaciji stolici cikloheksana. Njegov najstabilniji trans-konformer ima oblik kao 8-ugljenik ekvivalentna konformacija stolice cikloheksana.
 |
|
| cis-Cyclooctene | trans-Cyclooctene |
Референце[уреди | уреди извор]
- ^ cis-Cyclooctene
- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ Clayden, Jonathan; Greeves, Nick; Warren, Stuart; Wothers, Peter (2001). Organic Chemistry (I изд.). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-850346-0.
- ^ Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th изд.). New York: Wiley-Interscience. ISBN 0-471-72091-7.