Jugonostalgija
Jugonostalgija je nostalgija za vremenima kad je postojala Jugoslavija.
Manifestacije[uredi | uredi izvor]
Ona obuhvata manifestacije koje su uglavnom vezane za Socijalističku Federativnu Republiku Jugoslaviju (SFRJ), kao i za posthumni kult ličnosti njenog doživotnog predsednika - maršala J. B. Tita. Neki od primera jugonostalgije su proslave Dana mladosti 25. maja, „hodočašća“ u Kumrovec i Kuću cveća i osnivanje mnoštva internet stranica posvećenih SFRJ.[1][2] Pored Subotice je čak osnovana simbolična „4. Mini Jugoslavija“ sa svim nekadašnjim simbolima, koja predstavlja jugonostalgičarsku turističku destinaciju. Bitan deo jugonostalgije je i jugoslovenska pop i rok scena 1980-ih.
Objašnjenja[uredi | uredi izvor]
Jugonostalgija je još uvek nedovoljno istražena sociološka pojava novijeg datuma. Ona je prisutna među jednim delom stanovništva zemalja nastalih raspadom SFRJ i njihove dijaspore.
Neki jugonostalgiju objašnjavaju naglim promenama u društvu, pronalazeći njene uzroke u idealizovanju ekonomske, kulturne i bezbednosne situacije u SFRJ, kao i u nekritičkom odnosu prema negativnim pojavama iz perioda od 1945. do 1991.[traži se izvor] Ili je vezuju za druge pojave kao što su optimizam sećanja i žal za mladošću.[traži se izvor] Ipak, pored postojanja opšte nostalgije za „starim dobrim vremenima“, tu je prisutna i posebna jugoslovenska nostalgija za nekada velikom državom SFRJ, crvenim pasošem sa kojim se slobodno putovalo po svetu i boljim standardom života, stvarnim ili idealizovanim.
