Ljubiša Pavković
| Ljubiša Pavković | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Ljubiša Pavković |
| Datum rođenja | 14. jun 1947. |
| Mesto rođenja | Beograd, FNR Jugoslavija |
| Muzički rad | |
| Instrument | harmonika |
Ljubiša Pavković (Beograd, 14. juni 1947) je srpski harmonikaš.
Život[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Beogradu 1947. Član Narodnog orkestra Radio-televizije Beograd postao je 1970, a od 1981. njegov umetnički rukovodilac sve do 2010. Veliku ljubav prema harmonici nasledio je verovatno izmešanim genima od oca Bogdana, poreklom Ličanina, i majke Mire, poreklom Makedonke, te je sa lakoćom svirao melos čitavog Balkana. Počeo ja da svira sa pet godina. 1970. godine postaje član Narodnog orkestra RTB, a od 1981. godine rukovodio je najznačajnijim orkestrom narodne muzike, kome je podario poseban autentičan ton i interpretativnu efikasnost i koji je pod njegovim budnim okom izrastao u naš najreprezentativniji orkestar narodne i starogradske muzike. Na čelu Narodnog orkestra snimio je veliki broj pesama i igara, koje se čuvaju u Fonoteci Radio Beograda kao nacionalno blago. Kao mladi solista na harmonici, na Međunarodnom festivalu u Dižonu 1966. godine, u konkurenciji učesnika iz 25 zemalja osvaja prvo mesto.[1]
Dobitnik je mnogih značajnih nagrada, ali se posebno izdvaja nagrada iz 2000. godine, kada je na takmičenju harmonikaša u Moskvi dobio specijalnu nagradu za izuzetno muziciranje - Srebrni disk, koji mu je uručio šef Katedre Ruske muzičke akademije Fridrih Lips, što praktično znači da je proglašen za najboljeg hamonikaša sveta. Prema rečima našeg čuvenog kompozitora Radoslava Graića: U Ljubišinoj harmonici objedinjeni su topli, ljudski glas, setna violina, virtuozna frula, moćne orgulje i osećajna slovenska duša. Ceo svoj umetnički život popularni Pavke je posvetio izučavanju balkanskog folklora, otkrivajući njegove tajne i negujući njegove autentične vrednosti i lepote. Najkraće - široka balkanska duša.[2]
Festivali[uredi | uredi izvor]
- 1975. Beogradski sabor - Bitolčanka oro (prva nagrada stručnog žirija)
- 1976. Ilidža - Čigra kolo
- 1982. Ilidža - Nevestino oro
- 1983. Hit parada - Kosmajski biser
- 2012. Moravski biseri - Zlatna harmonika, nagrada festivala
- 2019. Sabor, Beograd - Nacionalno priznanje za narodnu muziku Srbije
Priznanja[uredi | uredi izvor]
- Estradna nagrada Srbije
- Godišnja nagrada Radio Beograda, 1991.
- Srebrni disk na Mešunarodnom festivalu bajana u Moskvi, 1999.
- Zlatni beočug, nagrada Kulturno prosvetne zajednice grada Beograda, 2007.
- „Maestro internacional“ za 2008, nagrada Međunarodnog muzičkog centra iz Beograda.
- Estradno-muzička nagrada za životno delo, dodeljena od strane Saveza estradno-muzičkih umetnika Srbije (SEMUS), 2017.[3]
- Nacionalni estradno-muzički umetnik Srbije, priznanje od strane SEMUS-a, 2019.[4]
- Specijalna nagrada za izuzetno muziciranje Srebrni disk, Međunarodni festival harmonike u Moskvi 2000. godine [5]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „Ljubiša Pavković (1947)”. www.riznicasrpska.net (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 18. 01. 2021. g. Pristupljeno 4. 2. 2011.
- ^ „Ljubiša Pavković, nema ništa bez duše balkanske”. www.novosti.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 28. 12. 2013.
- ^ D, S. (12. 10. 2017). „Priznanja istaknutim umetnicima””. Novosti. Pristupljeno 5. 11. 2019.
- ^ „Sabor narodne muzike, nove pesme za antologiju””. rts. 3. 11. 2019. Pristupljeno 5. 11. 2019.
- ^ „Ljubiša Pavković, Nema ništa bez duše balkanske”. www.novosti.rs (na jeziku: srpski).
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
