AEC oklopna kola
| Oklopna kola AEC | |
|---|---|
|
| |
| Osnovne karakteristike | |
| Zemlja porekla | Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Namena | oklopna kola |
| Proizvođač | Associated Equipment Company (AEC) |
| Početak proizvodnje | 1941. |
| Broj primeraka | 122 Mk I, 300 Mk II, 200 Mk III[1] |
| Brzina na putu | 68 km/h |
| Dimenzije i masa | |
| Dužina | 5.40 m |
| Širina | 2.68 m |
| Visina | 2.67 m |
| Težina | 11.43 t |
| Oprema | |
| Glavno naoružanje | top od 2 funte/6 funti/75 mm |
| Sporedno naoružanje | mitraljez Besa od 7,92 mm |
| Oklop | 30 mm |
| Snaga (KS) | 158 KS |
| Posada | |
| Posada | 3 (Mk I)/4 ( Mk II-III) |
Oklopna kola AEC (eng. AEC Armoured Car) su britanska oklopna kola iz Drugog svetskog rata.[1]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Tokom 20-ih godina Britanci su bili glavni korisnici oklopnih kola. Većina vozila u armiji i RAF bila su relativno laka, zasnovana na šasiji Rols-Rojs 4x2. Vozila za izvoz bila su teža, koristeći šasiju 6x4 kamiona Lankester ili Krosli. Početkom 30-tih, vojska je izgubila interesovanje za oklopna kola, u korist lakih tenkova kao izviđačkog vozila. Razvoj oklopnih kola prestao je nakon 1934.[2] Potreba za oklopnim kolima sa pogonom na 4 točka postala je očigledna krajem 30-ih godina, ali su prva testiranja takvih vozila počela tek 1938. Tako su 1939-1941. nastala oklopna kola Gaj i Hamber Mk I.[1]
Karakteristike[uredi | uredi izvor]
Zasnovano na šasiji artiljerijskog traktora AEC Matador 4x4, ovo vozilo bilo je najteže od svih britanskih oklopnih kola: dug, uzan trup bio je teže oklopljen. Uobičajeni pogon bio je preko prednjih točkova, dok su zadnji uključivani na neravnom terenu. Mk I koristio je kupolu sa ranih tenkova Valentajn, naoružanu topom od 2 funte i spregnutim mitraljezom Besa 7,92 mm. Mk II imao je drugačiji trup i novu kupolu sa topom od 6 funti i Besom, dok je Mk III zamenio top onim od 75 mm.[3]
U borbi[uredi | uredi izvor]
Težak oklop i snažan motor ovog vozila bili su popularni u jedinicama oklopnih kola, gde su pružali vatrenu podršku oklopnim kolima Dajmler i Hamber. Nedostatak vozila bila je njegova visina. Mk I služio je u Severnoj Africi od 1941, a Mk II u Italiji od 1943.[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ness, Leland (2002). Jane's-World War II Tanks And Fighting Vehicles-The Complete Guide. London: HarperCollinsPublishers. ISBN 978-000711228-9.
