Adelaida od Italije
 | Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
| Adelaida od Italije | |
|---|---|
 Sveta Adelaida | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Adelaida od Italije (ili Burgundije) |
| Datum rođenja | 931. |
| Mesto rođenja | Burgundija, Kraljevina Francuska |
| Datum smrti | 16. decembar 999. |
| Mesto smrti | Selc, Alzas |
| Porodica | |
| Supružnik | Oton Veliki |
| Potomstvo | Ema od Italije, Henri, Bruno, Matilda od Kvedlinburga, Oton II |
| Roditelji | Rudolf II od Burgundije Berta Švapska |
| Dinastija | Otonska dinastija |
| carica Svetog rimskog carstva | |
| Period | 962-973 |
| Prethodnik | Bertila od Spoleta |
| Naslednik | Teofanija |
Sveta Adelaida od Italije (931 – 16. decembar 999), takođe poznata i kao Adelaida od Burgundije, bila je druga supruga svetog rimskog cara Otona Velikog.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rodila se u Orbeu u današnjoj Švajcarskoj kao kćer Rudolfa II od Burgundije i Berte Švapske.[2] U 15 godina ju je otac dao udati za svog dotadašnjeg suparnika, Lotara II od Italije; brak je bio deo sporazuma kojim se nastojao postići mir između Rudolfa i Iga od Provanse. Lotaru je Adelaida rodila kćer poznatu kao Ema od Italije.
Godine 950. je njen muž otrovan, navodno od Berengara od Ivreje, koji je potom Adeladu nastojao prisilno udati za svog sina Adalberta. Odbijanje bračne ponude je dovelo do Adeladinog zatvaranja u manastir u Komou. Odatle je uspela pobeći u Kanosu, gde joj je zaštitu dao grof Adalbert Ato. Kada je Kanosu pod opsadu stavio Adalbert, Adelaida je preko izaslanika poslala poziv u pomoć nemačkom kralju Otonu. On je, pak, u Italiju 951. stigao s vojskom. Njih dvoje su se sreli u Paviji, gde su se i venčali. Sa Otonom je imala četvoro dece koja su doživela zrelo doba: sina Henrija, sina Bruna, kćer Matildu, te Otona koji će na kraju naslediti očev presto. Godine 962. je u Rimu Oton proglašen rimsko-nemačkim carem od strane pape Jovana XII, pri čemu je Adelaida službeno proglašena caricom, što je predstavljao presedan.
Nakon što joj je muž 973. godine umro, Adelaida je postala najuticajnija žena na dvoru, a samim tim, i jedna od najuticajnijih žena u Evropi. To se, međutim, promenilo kada joj se sin oženio za vizantijsku princezu Teofaniju. Nevesta je mladog Otona uspela okrenuti protiv majke i ishoditi njeno proterivanje s dvora 978. godine. Adelaida je otišla u Italiju, da bi se 983. godine, uz posredovanje svog brata Konrada Burgundskog, pomirila sa sinom i vratila na dvor. Iste godine je Oton umro, a Adelaida i Teofanija su proglašene ko-regenticima maloletnog Otona III. Teofanija je iskoristila priliku da ponovno protera Adeladu. Tek nakon što je Teofanija 991. godine umrla, Adelaida se vratila na dvor i preuzela regentske dužnosti. Kada je 995. Oton postao punoletan, povukla se u opatiju Selc i posvetila se crkvenom radu.
Nakon smrti je proglašena sveticom.
Porodično stablo[uredi | uredi izvor]
| 4. Rudolf I Burgundski | ||||||||||||||||
| 2. Rudolf II Burgundski | ||||||||||||||||
| 5. Guilla of Provence | ||||||||||||||||
| 1. Adelaida od Italije | ||||||||||||||||
| 6. Burhard II, vojvoda Švabije | ||||||||||||||||
| 3. Berta Švapska | ||||||||||||||||
| 7. Regelinda of Zürich | ||||||||||||||||
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „CATHOLIC ENCYCLOPEDIA: St. Adelaide”. www.newadvent.org. Pristupljeno 2024-01-21.
- ^ Reuter, Timothy; McKitterick, Rosamond, eds. (1999). "Appendix". The New Cambridge Medieval History: Volume 3, C.900-c.1024. Cambridge University Press.
