Bihejvioralna porodična terapija
Bihevioralna porodična terapija je upotreba teorija socijalnog učenja i terapeutskih tehnika bihevioralne modifikacije u cilju pomoći porodicama da postignu specifične ciljeve. U bihevioralno orijentisanoj porodičnoj terapiji, članovima porodice se pomaže da definišu probleme jasno u pojmovima razvijanja ponašanja koja vode rešavanju problema. Davanje „domaćih zadataka“ (sa kojima se svi članovi slažu), podstiče zajedničke aktivnosti i komunikaciju, što je deo ovog oblika terapije.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Ovaj članak ili njegov deo izvorno je preuzet iz Rečnika socijalnog rada Ivana Vidanovića uz odobrenje autora.