Biciklistički tim CCC

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Biciklistički tim CCC (UCI kod: CCC), bivši je UCI vorld tur tim, koji je prvo bio baziran u SAD, a zatim u Poljskoj, a čiji je suvlasnik bio Džim Ošovic. Tim je osnovan pod nazivom BMC 2007. godine, ali je kompanija povukla sponzorstvo na kraju 2018. nakon čega se BMC fuzionisao sa poljskim kontinentalnim timom CCC, čiji je glavni sponzor bila poljska kompanija za proizvodnju obuće — CCC. Zbog pandemije kovida 19, kompanija CCC je imala finansijskih problema i povukla se iz tima. Ošovic nije mogao da nađe drugog sponzora i tim se ugasio na kraju sezone 2020. Licencu u vorld turu kupio je pro tur tim Sirkus vanti—gober, koji je tako promovisan u vorld tur tim.[1][2]

Najveći uspjesi tima su osvajanje Tur de Fransa 2011. sa Kadelom Evansom, Olimpijskih igara 2016. sa Gregom van Avermatom, koji je takođe osvojio Pariz—Rube 2017, kao i osvajanje Svjetskog prvenstva u ekipnom hronometru 2014. i 2015.

Istorija[uredi | uredi izvor]

Tim je potpisao veliki broj važnih vozača za 2010 sezonu, uključujući svjetskog šampiona u drumskoj vožnji 2009 i osvajača dva druga mjesta na Tur de Fransu (kasnijeg pobjednika Tura) — Kadela Evansa; zatim šampiona SAD 2009 Džordža Hinkapija, svjetskog šampiona u drumskoj vožnji 2008 Alesandra Balana i klasik specijaliste Karstena Krona i Markusa Burgharta.

Godine 2010, BMC je prvi put vozio grand tur trke, dobivši pozivnicu za Điro d’Italiju i Tur de Frans. Na Điru, Evans je osvojio klasifikaciju po poenima. Već naredne sezone, tim je dostigao UCI pro tur status i Kadel Evans je osvojio Tur de Frans, uzevši žutu majicu na hronometru na etapi 20; Tur je osvojio ispred braće Šlek — Andija i Frenka. Za sezonu 2012, u BMC su stigli Tor Hushovd i Filip Žilber, svjetski šampioni iz 2010 i 2012.

Godine 2012, Evans nije bio konkurentan za Tur de Frans, završio je sedmi, dva mjesta iza suvozača Tidžeja van Garderena, koji je osvojio klasifikaciju za najboljeg mladog vozača.

Evans je na Điro d’Italiji 2013 osvojio treće mjesto, dok je Tur de Frans završio na 39. Tidžej van Garderen završio je na 45 mjestu, dok je najbolje plasirani vozač u generalnom plasmanu bio Stiv Morabito, koji je završio na 35 mjestu. Ubrzo nakon Tura, Džon Lalanž, koji je bio sportski direktor od osnivanja tima 2007, podnio je ostavku iz ličnih razloga.[3] U septembru 2013, Valerio Piva je postavljen za novog sportskog direktora.[4]

U avgustu 2014 u tim su stigli Alesandro de Marki, Damjano Karuzo, Žan Pjer Driker i Roan Denis.[5] Transfer Denisa se isplatio odmah.[6] Osvojili su Svjetsko prvenstvo u ekipnom hronometru po prvi put.

U februaru 2015, Roan Denis je postavio novi rekord u vožnji na sat vremena, odvezavši 52.491 km. U BMC je iz Skaja stigao Riči Port, koji je promovisan u novog lidera tima, zajedno sa Van Garderenom.[7][8] Port je u prvoj sezoni završio Tur na šestom mjestu, a najveću pobjedu BMC-u donio je Greg van Avermat osvajanjem Tireno—Adrijatika. Nakon dobrih rezultata u prvom dijelu 2017, Port bio veliki favorit za osvajanje Tura, međutim pao je na devetoj etapi i napustio je Tur, takođe je završio sezonu zbog povrede. Silvan Dilijer je pobijedio na šestoj, a Tidžej van Garderen na etapi 18 Điro d’Italije 2017, dok je Van Avermat osvojio Pariz—Rube. BMC je 2017. sezonu završio sa 48 pobjeda, što je najviše u istoriji tima.

Doping[uredi | uredi izvor]

U aprilu 2010, Tomas Frej je bio pozitivan na EPO, zbog čega je automatski suspendovan od strane tima.[9] Frej je kasnije otpušten iz BMC-a.[10]

U avgustu 2017, UCI je saopštio da je Samuel Sančez bio pozitivan na doping testu na pralmorelin.[11] On je automatski suspendovan od strane tima, dok se čekao rezultat b uzorka,[12] koji je objavljen 4. oktobra 2017 i takođe je bio pozitivan.[13] BMC je dan kasnije otpustio Sančeza.[14]

Vozači u timu[uredi | uredi izvor]

Ažurirano 21. januar 2018.[15]
Vozač Datum rođenja
 Patrik Bevin (NZL) (1991-02-15)15. februar 1991.
 Alberto Betiol (ITA) (1993-10-29)29. oktobar 1993.
 Tom Boli (SUI) (1994-01-17)17. januar 1994.
 Brent Bukvalter (USA) (1984-02-16)16. februar 1984.
 Greg van Avermat (BEL) (1985-05-17)17. maj 1985.
 Tidžej van Garderen (USA) (1988-08-12)12. avgust 1988.
 Natan van Hojdonk (BEL) (1995-10-12)12. oktobar 1995.
 Fransisko Ventoso (ESP) (1982-05-06)6. maj 1982.
 Danilo Vis (SUI) (1985-08-26)26. avgust 1985.
 Loik Vligen (BEL) (1993-12-20)20. decembar 1993.
 Sajmon Gerans (AUS) (1980-05-16)16. maj 1980.
 Alesandro de Marki (ITA) (1986-05-19)19. maj 1986.
Vozač Datum rođenja
 Roan Denis (AUS) (1990-05-28)28. maj 1990.
 Žempi Driker (LUX) (1986-09-03)3. septembar 1986.
 Damijano Karuzo (ITA) (1987-10-12)12. oktobar 1987.
 Stefan King (SUI) (1993-11-16)16. novembar 1993.
 Riči Port (AUS) (1985-01-30)30. januar 1985.
 Džoi Roskof (USA) (1989-09-05)5. septembar 1989.
 Nikolas Rouč (IRL) (1984-07-03)3. jul 1984.
 Jirgen Rulands (BEL) (1985-07-02)2. jul 1985.
 Mils Skotson (AUS) (1994-01-18)18. januar 1994.
 Dilan Tena (BEL) (1992-03-01)1. mart 1992.
 Kilijan Frankini (SUI) (1994-01-26)26. januar 1994.
 Mihel Šer (SUI) (1986-09-29)29. septembar 1986.

Bitne pobjede[uredi | uredi izvor]

Nacionalna i Svjetska prvenstva[uredi | uredi izvor]

2011
Prvenstvo Norveške u drumskoj vožnji, Aleksander Kristof
Prvenstvo Švajcarske u vožnji na hronometar, Martin Koler
2012
Prvenstvo Švajcarske u vožnji na hronometar, Martin Koler
Svjetsko prvenstvo u drumskoj vožnji, Filip Žilber
2013
Prvenstvo Italije u drumskoj vožnji, Ivan Santaromita
Prvenstvo Italije u vožnji na hronometar, Marko Pinoti
Prvenstvo Švajcarske u drumskoj vožnji, Mihael Šar
Prvenstvo Norveške u drumskoj vožnji, Tor Hushovd
2014
Prvenstvo SAD u drumskoj vožnji, Tejlor Fini
Prvenstvo Slovačke u vožnji na hronometar, Peter Velic
2015
Svjetsko prvenstvo na pisti (individualno), Stefan King
Prvenstvo Švajcarske u vožnji na hronometar, Silvan Dilijer
Prvenstvo Švajcarske u drumskoj vožnji, Danilo Vajs
Prvenstvo Švajcarske na pisti (individualno) Stefan King
Prvenstvo Švajcarske na pisti (trka na poene) Stefan King
2016
Prvenstvo Australije u vožnji na hronometar Roan Denis
Prvenstvo SAD u drumskoj vožnji, Tejlor Fini
Prvenstvo Italije u vožnji na hronometar, Manuel Kvinzijato
Prvenstvo Belgije u drumskoj vožnji, Filip Žilber
2017
Prvenstvo Australije u vožnji na hronometar Roan Denis
Prvenstvo Australije u drumskoj vožnji, Mils Skotson
Prvenstvo Luksemburga u vožnji na hronometar, Žempi Driker
Prvenstvo Švajcarske u vožnji na hronometar, Stefan King
Prvenstvo SAD u vožnji na hronometar, Džoi Roskof
Prvenstvo Švajcarske u drumskoj vožnji, Silvan Dilijer
2018
Prvenstvo Australije u vožnji na hronometar Roan Denis
Prvenstvo SAD u vožnji na hronometar, Džoi Roskof
Prvenstvo Švajcarske u vožnji na hronometar, Stefan King

Sponzori[uredi | uredi izvor]

Uz BMC, bitni sponzori su 3T sajkling, šimano i kontinentaln AG.[16]

Reference[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Greška kod citiranja: Nevažeća oznaka <ref>; nema teksta za reference pod imenom cwg.
  2. ^ „Circus-Wanty Gobert on the way to the UCI WorldTour in 2021”. wanty-gobert.be. 29. 9. 2020. Arhivirano iz originala 18. 01. 2021. g. Pristupljeno 11. 9. 2022. 
  3. ^ „Directeur sportif John Lelangue leaves BMC Racing”. road.cc. 22. 7. 2013. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  4. ^ „BMC Racing Team Hires Piva As Sports Director”. BMC Racing Team. 2. 9. 2013. Arhivirano iz originala 24. 2. 2014. g. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  5. ^ „Professional cycling 2014-2015 Transfer Index - Cycling Weekly”. cyclingweekly.co.uk. 7. 8. 2014. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  6. ^ „Rohan Dennis switches from Garmin to BMC mid-season - Cycling Weekly”. cyclingweekly.co.uk. 4. 8. 2014. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  7. ^ „Richie Porte confirms he will leave Team Sky at end of cycling season”. theguardian.com. 13. 7. 2015. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  8. ^ „Porte confirmed with BMC for 2016 - Cyclingnews.com”. cyclingnews.com. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  9. ^ „Frei explains the motivation behind his doping - Cyclingnews.com”. cyclingnews.com. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  10. ^ „Frei confesses to EPO usage and is released by BMC - Cyclingnews.com”. cyclingnews.com. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  11. ^ „Samuel Sanchez tests positive in out-of-competition control - Cyclingnews.com”. cyclingnews.com. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  12. ^ „Samuel Sanchez: Test result was a total surprise - Cyclingnews.com”. cyclingnews.com. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  13. ^ „Samuel Sanchez doping positive confirmed”. cyclingnews.com. 4. 10. 2017. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  14. ^ „BMC fire Sanchez 'with immediate effect'”. cyclingnews.com. 5. 10. 2017. Pristupljeno 13. 1. 2018. 
  15. ^ „BMC reduce rider roster to 24 for 2018 season”. Cyclingnews.com. Immediate Media Company. 25. 10. 2017. Pristupljeno 21. 1. 2018. 
  16. ^ „Partners”. BMC. Arhivirano iz originala 29. 7. 2013. g. Pristupljeno 13. 1. 2018. 

Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]

Biciklistički tim CCC na Vikimedijinoj ostavi.

Zvanični veb sajt

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Бициклистички_тим_ЦЦЦ&oldid=26825359”