Бљушт
| bljušt | |
|---|---|
| |
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Divizija: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | |
| Binomno ime | |
| Tamus communis | |
Bljušt (lat. Tamus communis) višegodišnja je monokotiledona povijuša iz familije Dioscoreaceae. Poznat je i pod nazivima bljušć, bljust, kuk, kuka, kukača, kukovina, zmijino grožđe i „crna ruka“.
Izgled i cvetanje[uredi | uredi izvor]
Bljušt može da dostigne dužinu od 1—3 metra. Korenje je gomoljasto odebljalo, 20—30 cm dugačko i 5—10 cm široko. Stabljika je vijugava, a listovi su najčešće duboko srcasti, šiljasti, tamnozeleni i naizmenično poređani. Takav oblik listova podložan je varijacijama. Cvetovi bljušta su žućkasti i neugledni, složeni u grozdaste cvatove, koji izbijaju iz pazuha listova, a cvetaju u maju i junu. Plodovi su okrugle, crvene bobice, koje u sebi sadrže 3—5 semena. Od 4 do 6 bobica čine grozd.
Rasprostranjenost[uredi | uredi izvor]
Bljušt raste po senovitim, najčešće bukovim šumama, po poljima i vlažnim mestima, a često se penje uz ograde, grmlje i živice.
Upotreba[uredi | uredi izvor]
Jestivi su prolećni izdanci i vrhovi mladih stabljika bljušta. Bobice su bogate šećerom i pektinom. Slatkastog su ukusa, ali deluju nadražujuće i purgativno, pa se smatraju otrovnim. Podzemni delovi biljke takođe su otrovni.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Enciklopedija samoniklog jestivog bilja, Ljubiša Grlić, Zagreb, 1986.
