Vlada Džet
| Vlada Džet | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Vlada Janković |
| Nadimak | Džet |
| Datum rođenja | 4. oktobar 1946. |
| Mesto rođenja | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1963—danas |
| Žanr | Rok, Pop-rok |
| Instrument | bas gitara |
| Ostalo | |
| Povezani članci | Crni biseri |
Vlada Janković (Beograd, 10. april 1946) jeste srpski radijski voditelj, bas gitarista i pevač.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođen je u Beogradu, 1946. godine. Poznat je po svom delovanju u grupama Crni Biseri, Tunel i Vlada Jet Band, kao jedan od najvećih diskofila u Srbiji[1], a od 1978.[1] i kao autor i voditelj brojnih radio emisija: Linija za rokenrol, Demo ekspres i svakako najpoznatije od njih: Hit 202.[2]
Ploče su ga fascinirale od kada je na poklon dobio prvu singlicu Elvisa Prislija Don't Be Cruel.[1] Njegova kolekcija broji oko 25.000 naslova.[1]
Svoj život je opisao u autobiografiji Godine na 6.[3]
Muzička karijera[uredi | uredi izvor]
Crni biseri[uredi | uredi izvor]
Po svojim rečima, postao je član Crnih bisera tako što je rekao da već godinama zna da svira bas gitaru, iako je zapravo znao samo par akorda. Prvi koncert s njima je održao 8. marta 1964.[4] Crni biseri su prvu ploču objavili u aprilu 1966, a 1967. osvajaju prvo mesto na Gitarijadi na Sajmištu u Beogradu.[4]
Tunel[uredi | uredi izvor]
Nakon razlaza Crnih bisera (1980), Džet osniva Tunel, zajedno sa Ljubom Ninkovićem i Stevom Stevanovićem. Tunel je trajao od 1980-1992. godine, a od 1984. grupi se pridružio i Vlada Negovanović. Izdali su pet studijskih albuma, jednu kompilaciju i četiri singl ploče.
Vlada Džet Bend[uredi | uredi izvor]
Pošto devedesetih nije imao volju da svira zbog ratnih dešavanja,[1] Džet nakon završetka rata osniva grupu Vlada Džet Bend, sa kojom snima pet studijskih albuma. Peti album (dvostruki kompakt disk) je rok-opera pod nazivom Mlinarev sin.
Privatni život[uredi | uredi izvor]
Nadimak je dobio po Džetu Harisu, basisti grupe Šedouz.[2]
Džet je veliki ljubitelj američkoga fudbala i navija za NFL franšizu Njujork džetse.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- 1987: Majska nagrada za organizaciju rok koncerata[5]
- 2014: Memorijalna nagrada „Kostadin Kostadinović – Čauš“ na 49. Zaječarskoj gitarijadi, koja se dodeljuje za izuzetan doprinos afirmaciji muzičkog stvaralaštva mladih.[6]
Diskografija[uredi | uredi izvor]
Crni biseri[uredi | uredi izvor]
Albumi[uredi | uredi izvor]
- 1976 Motorok (Diskos)
Singlovi[uredi | uredi izvor]
- 1967. Crni Biseri, (Ne odlazi, Srce bez ljubavi, Nisam onaj koga želi, Lepi flamingo), Jugoton
- 1968. Crni Biseri, (Nisam više taj, Želim da budem slobodan - I wanna be free, Moni - Moni, moni, Sanjam – Dream), Jugoton
- 1968. Crni Biseri, (Moja mala ledi, Moj svet nije tvoj svet), Jugoton
- 1969. Crni Biseri, (Tražimo sunce, Ram-dam-dam), Jugoton
- 1970. Crni Biseri, (Poučna priča, Čekanje), RTB
- 1971. Crni Biseri, (Kišna noć, Hej, Melina, Reka, Kraj leta), RTB
- 1972. Crni Biseri, (Ona zna, Povratak), RTB
- 1973. Crni Biseri, (Lutalica, Pismo devojci), RTB
- 1975. Crni Biseri, (Večiti rok, Želim), RTB
- 1975. Crni Biseri, (Dar-mar, Šta ću sad), Studio B
- 1976. Crni Biseri, (Džudi, Džudi, Nikada), Diskos
- 1976. Crni Biseri, (Mlinarev sin, Tiho muzika svira), Diskos
- 1977. Crni Biseri, (Ti si uvek htela sve, Moj brat i ja), Diskos
- 1977. Crni Biseri, (Katarina, Ne želi da živi više sa mnom), Diskos
- 1978. Crni Biseri, (Aspirin, Susret na uglu), Diskos
- 1979. Crni Biseri, (Tašta, Zimski dan), Diskos
Tunel[7][uredi | uredi izvor]
Albumi[uredi | uredi izvor]
- Noćni prolaz (1982), Jugodisk
- Niz tri tamne ulice (1983), Jugodisk
- Električna iluzija (1984), PGP RTB
- Do poslednje kapi (1987), PGP RTB
- Bubnjevi preko reke (1991), PGP RTB
Singlovi[uredi | uredi izvor]
- Radio/Svako je zna (1980), PGP RTB
- Natali (1981), Jugodisk
- Srećna nova godina (1981), Jugodisk
- C'est La Vie / Ne plaši se (1987), PGP RTB
Vlada Džet Bend[8][uredi | uredi izvor]
Albumi[uredi | uredi izvor]
- Ko je ubio mrtvu prirodu (2002), One Records
- Brend 40 (2005), PGP RTS
- No Pasarán (2007), Mascom Records
- No. 4 (2011), Long Play
- Mlinarev sin (2013), Long Play
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d Borac za rokenrol: Vladimir Janković Džet (16. 10. 2011). „Vesti: Vlada Džet - Ploče su bile naša droga” (intervju). Vesti-online.com. Pristupljeno 21. 8. 2016.
- ^ a b Lovrić, Ivan. „Novosti: Vlada Janković Džet - Naša igla je bila gramofonska” (intervju). Novosti.rs. Pristupljeno 21. 8. 2016.
- ^ „Laguna: Godine na 6”. Laguna.rs. 14. 5. 2009. Pristupljeno 21. 8. 2016.
- ^ a b „Rok prvoborac: Al je lep ovaj svet, kad nam svira Vlada Džet”. Yugopapir.com. Pristupljeno 21. 8. 2016.
- ^ „DOBITNIK MEMORIJALNE NAGRADE “KOSTADIN KOSTADINOVIĆ – ČAUŠ” 49. GITARIJADE JE VLADIMIR JANKOVIĆ - DŽET”. Arhivirano iz originala 1. 8. 2015. g. Pristupljeno 28. 8. 2018. Tekst „ Gitarijada ” ignorisan (pomoć)
- ^ Vlada Janković Džet Archives | Gitarijada
- ^ „Diskogs: Tunel”. Discogs.com. Pristupljeno 21. 8. 2016.
- ^ „Diskogs: Vlada Džet Bend”. Discogs.com. Pristupljeno 21. 8. 2016.
