Grjazev-Šipunov GŠ-6-30
| Grjazev-Šipunov GŠ-6-30 | |
|---|---|
 Top GŠ-6-30 | |
| Vrsta | Jurišna puška |
| Poreklo |  SSSR |
| Upotreba | |
| Upotreba u | SSSR i više od 5 država |
| Bojno delovanje | U praktično mnogim oružanim sukobima nakon kao što je rat u Avganstanu, bivšim članicama Sovjetskog Saveza |
| Proizvodnja | |
| Proizvođač | Ižmaš |
| Proizvedeno | nepoznato komada |
| Varijante | GŠ-6-30 |
| Specifikacije | |
| Masa | 230 kg |
| Dužina | 2600 mm |
| Dužina cevi | 415 mm |
| Kalibar | 30x165 mm mm |
| Vrsta operacije | pozajmica barutnih gasova, električno opaljenje |
| Način dejstva | rafalno |
| Brzina paljbe | 4000-6000 u minutu[1] met/min |
| Brzina zrna | 890 (početna) m/s |
| Maks. ef. domet | nekoliko stotina metara m |
| Magacin | 8000 metaka |
| Nišan | mehanički, |
Grjazev-Šipunov GŠ-6-30 (rus. Grяzev-Šipunov GŠ-6-30)[2] je ruski rotacioni top kalibra 30 mm koji se montira na avione i pomorski autotopove koje su koristili sovjetski i kasniji vojni avioni zemalja ZND. GŠ-6-30 ispaljuje projektil kalibra 30×165 mm, 390 g (13+3⁄4 oz).[3]
Opis[uredi | uredi izvor]
GŠ-6-30, projektovan je početkom 1970-ih, i uveden je službenu upotrbu 1975. godine, sastoji se od šest cevi ,usled čega podeća na GŠ-6-23 Grjazev-Šipunov. Zasnovan je na pomorskom AO-18(potpuno automatiѕovani rotirajući pomorski top)i korišćenom u sistemu AK-630. Za razliku od većine modernih rotacionih topova, ovaj sitem radi na gasnom principu, a ne pomoću hidrauličnog pogona, što mu samim tim omogućava da se i brže „okrene“ i dosegne maksimalnu brzine paljbe, omogućavajući time da se više metaka ispali na metu u kratkom rafalu. Ovo oružje čini korisnim u „psećim borbama“ ( dog fight-avio duelima), gde piloti često imaju veoma mali otvor(prozor) kroz koji mogu da dejstvuju po neprijatelju. Opaljenje je električno, kao i kod manjeg GŠ-6-23.
Na avionu MiG-27,top GŠ-6-30 je morao da bude postavljen ukoso kako bi se apsorbovao trzaj.Ovaj top bio je poznat po visokim (često neprijatnim) vibracijama i ekstremnoj buci. Vibracije okvira na avionu dovodile su do zamora materijala u vidu pukotina na rezervoarima za gorivo, brojnih kvarova na radiju i avionici, uz to sve ovo je učinilo nepohodnim korišćenja pista sa reflektorima za noćne letove (pošto bi svetla za sletanje često bila uništena), neki od problema bili su i kidanje ili zaglavljivanja ,vrata na prednjem stajnog trapu (što je dovelo do najmanje tri prinudna sletanja), pucanje reflektora nišana, slučajno odbacivanje nadstrešnice kokpita i najmanje jedan slučaj pada instrument table u letu. Oružje je takođe nanosilo veliku kolateralnu štetu, pošto je sam broj fragmenata sa detonirajućih projektila bio dovoljan da ošteti avione koji su leteli u radijusu od 200 metara od centra samog udara, uključujući tu avion sa koga je vršeno gađanje.[4]
Osnovna primena GŠ-6-30 ostvarena je avionu MiG-27, koji je nosio ovo oružje u gondoli ispod trupa, prvenstveno za gađanje i napad sa kopna. Postavljan je i na neke avione iz serije Su-25TM, ali je kasnije zamenjen dvocevnim automatskim topom GŠ-30-2 originalnog Su-25. Takođe se nalazi u upotrebi kao jedna od komponenti komponenta borbenog sistema KADS-N-1- Kaštan inače zenitno artiljerijskog kompleksa.
Varijante[uredi | uredi izvor]
- GŠ-6-30M;
- AO-18L; verzija koju koristi ABM-BCM30 daljinska oružna stanica.
- GŠ-6-30K; Pomorska varijanta Gš-6-30, takođe poznata kao AO-18 koja se koristi u sistemu AK-630 CIVS.[2]
- AO-18K; Modernizovani AO-18 koji koristi Kaštan KIVS.
- AO-18KD; Dalje poboljšan AO-18K sa većom brzinom paljbe i proširenim dometom koji se koristi u sistemima AK-630M2, Palma/Palaš i Pancir-M KIVS.[5]
Korisnici[uredi | uredi izvor]
Bivši korisnici[uredi | uredi izvor]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
- GAU-8 Avendžer
- Grjazev-Šipunov GŠ-30-1
- Griazev-Šipunov GŠ-30-2
- Grjazev-Šipunov GŠ-6-23
- Griazev-Šipunov GŠ-23
- Mitraljez Jakušev-Božov JakB-12,7 mm
- Glagolev-Šipunov-Grjažev GŠG-7.62
- Nudelman-Rihter NR-30
- Rihter R-23
- Šipunov 2A42
- Spisak ruskog naoružanja
- Spisak višecevnog vatrenog oružja
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „KBP Instrument Design Bureau - GSh-6-30”. Arhivirano iz originala 10. 11. 2021. g. Pristupljeno 11. 02. 2024.
- ^ a b „Born in the USSR: Russia's most vicious Soviet mini-artillery guns - Russia Beyond”. 13. 3. 2018.
- ^ „The Gryazev-Shipunov GSh-6-30: A Destructive Force”. Arhivirano iz originala 16. 2. 2012. g.
- ^ Kruszelnicki, Dr Karl (novembar 2013). Game of Knowns: Science is Coming - Dr Karl Kruszelnicki - Google Books. Macmillan Publishers Aus. ISBN 9781743514375.
- ^ „Navy Recognition - Kashtan, Kashtan-M, CADS-N-1, Palma, Palash close in weapon system (CIWS)”. 2022-07-13. Arhivirano iz originala 2022-07-13. g. Pristupljeno 2022-07-13.
Opšte reference[uredi | uredi izvor]
- Koll, Christian (2009). Soviet Cannon: A Comprehensive Study of Soviet Arms and Ammunition in Calibres 12.7mm to 57mm. Austria: Koll. str. 305. ISBN 978-3-200-01445-9. Arhivirano iz originala 19. 10. 2009. g. Pristupljeno 11. 02. 2024.
